اثربخشی نمایش خلاق بر تنظیم شناختی هیجان در نوجوانان تیزهوش پرخاشگر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی نمایش خلاق بر تنظیم شناختی هیجاندر نوجوانان تیزهوش پرخاشگر بود.روش پژوهش: در این مطالعه شبهآزمایشی از طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه نوجوانان تیزهوش دختر که در مدارس استعدادهای درخشان شهر تهران مشغول به تحصیل هستند تشکیل دادند. روش نمونهگیری در این پژوهش نمونهگیری در دسترس بود. تعداد نمونه برابر با 30 نفر (۱۵ نفر در گروه شاهد و ۱۵ نفر در گروه آزمایش) بود. ابتدا پرسشنامههای پرخاشگری باس و پری (1992) و تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی (2001) تکمیل شد. سپس نوجوانان به تصادف به دو گروه آزمایش و شاهد گمارش شدند. گروه آزمایش طی 12 جلسه در برنامه نمایش خلاق شرکت کردند. پس از اتمام جلسه دوازدهم، و 1 ماه پس از آن (به منظور بررسی ماندگاری برنامه درمانی) پرسشنامهها مجدداً توسط آزمودنیهای هر دو گروه تکمیل شد.به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شد.یافتهها: نتایج نشان داد که تنظیم شناختی هیجان گروه آزمایش پس از مداخله در مقایسه با گروه شاهد به طور معنادار )01/0(p< افزایش یافت.بحث و نتیجهگیری: به نظر می رسد که برنامه درمانی نمایش خلاق روش مداخله مناسبی برای بهبود تنظیم شناختی هیجان است، بنابراین میتوان از این برنامه برای ارتقاء سلامت نوجوانان تیزهوش پرخاشگر استفاده نمود.Investigate the Effectiveness and Sustainability of Creative Drama in Cognitive Rmotion Regulation in Aggressive Gifted Students
Purpose: The aim of this study was to determine the effectiveness of creative drama on cognitive emotion regulation of aggressive gifted adolescents.Methods: In this quasi-experimental study, pre-test-post-test and follow-up design were used. The statistical population of this study consisted of all gifted adolescent girls who are studying in talented schools in Tehran. Sampling method In this study, sampling was available. The number of samples was 30 (15 in the control group and 15 in the experimental group). First, the Bass and Perry Aggression Questionnaire (1992) and the Garnfsky Emotion Cognition Regulation (2001) were completed. Adolescents were then randomly assigned to experimental and control groups. The experimental group participated in a creative demonstration program for 12 sessions. At the end of the twelfth session, and 1 month after (to evaluate the durability of the treatment program). The questionnaires were completed again by the subjects of both groups. In order to analyze the data, repeated measures analysis of variance was used.Results: The results showed that the cognitive emotion regulation of the experimental group increased significantly (p <0.01) after the intervention compared to the control group.Conclusion: Creative drama therapy program seems to be a good intervention method to improve cognitive emotion regulation, so this program can be used to promote the health of aggressive gifted adolescents.