تأثیر تمایزات فرهنگی در فهم تشبیه انسان به أَتَانٍ دَبِرَهٍ (الاغ زخم پشت ) در نامه 45 نهج البلاغه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از نکات ضروری در مواجهه با متون کهن بویژه متون دینی، توجه به واژگانی است که در معنای لغوی به کار نرفته اند؛ بلکه متکلم متناسب با فرهنگ گفتاری رایج در عصر خود، مفهومی مجازی، اراده کرده است. تشبیه رخدادیست که گاه کاربست آن در متون کهن مانند نهج البلاغه موجب پیچیدگی معنا گشته. معادل گزینی صحیح برخی از این گزاره های تشبیهی بویژه آن دسته که از معنای مستعمل کهن خود فاصله گرفته اند، دقتی دوچندان می طلبد و عدم توجه به مجاز بودن، برداشت ناصواب از کلام را به همراه دارد. نامه 45 نهج البلاغه که امیر مؤمنان% در آن خود را به «ماده الاغی پشت زخم» تشبیه کرده اند، از این سنخ گزاره ها به شمار می رودکه در وهله اول معنای ظاهری آن کژتاب است و در ادبیات معاصر، نامتعارف جلوه می کند. موضوعی که چرایی کاربست آن، مسئله نوشتار حاضر است که به شیوه کتابخانه ای و با روش توصیفی استنتاجی، با مراجعه به کاربست در متون اصیل، توجه به فضای صدور، سیاق و بهره گیری از شاخصه های گفتاری فرهنگ عرب متقدم، به نفی پندار رایج بر انحصار این تعبیر در معنای منفی می پردازد. اثبات چند کاربردی بودن این تعبیر و کاربست توأم مثبت و منفی، در سده نخستین، از مهم ترین ثمرات این پژوهش به شمار می رود.The influence of cultural differences in understanding the simile of a human being to a donkey with a sore back. In letter 45 of Nahj al-Balagha
One of the essential points in dealing with ancient texts, especially religious texts, is to pay attention to words that have not been used in the literary industry in the literal sense; Rather, the theologian has intended to use them in a virtual sense, in accordance with the common speech culture of his time. One of these industries is simile, the use of which has sometimes led to the elaboration and complexity of meaning in ancient texts such as Nahj al-Balaghah. Proper equivalence of some of these metaphorical propositions, especially those that are less commonly used today and have distanced themselves from their ancient meaning, requires double precision; Because not paying attention to the permissibility and discovering the ancient used meaning will lead to misunderstanding of the audience and incorrect interpretation of the word. The issue of why it is used is the issue of the present article, which is used in a library style and by inferential descriptive method, by referring to Arabic literature and using this interpretation in original texts and paying attention to the context of utterance and context and using the spoken features of early Arab culture.
تبلیغات
