ارزیابی تمرینات ادراکی حرکتی (پاریاد) و نوروفیدبک بر رابطه والد کودک و عملکرد اجرایی و هماهنگی دیداری حرکتی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر به مقایسه اثربخشی تمرینات ادراکی حرکتی (پاریاد) و نروفیدبک بر رابطه والد کودک و عملکرد اجرایی و هماهنگی دیداری حرکتی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری انجام شد. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش کل دانش آموزان پسر به تعداد 51 دارای اختلال یادگیری که در سال1400-1399 به کلینیک درمانی موفقیت در تهران مراجعه کرده بودند. براساس فرمول کوکران 45 نفر به شیوه هدفمند انتخاب شد. برای بررسی فرضیه ها از تحلیل کوواریانس و واریانس با اندازه گیری مکرر با آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. براساس یافته ها، بیشترین تأثیر تمرینات دیداری حرکتی پاریاد بر بهبود رابطه والد کودک دانش آموزان دارای اختلال یادگیری است. با توجه به آماره F برای مؤلفه های صمیمیت (54/14) در سطح 03/0 ، نارسایی های رشدی (88/12) در سطح 01/0 ، بیشترین معناداری را دارد. مقایسه میانگین ها نشان داد تمرینات ادراکی حرکتی (پاریاد) با میانگین های 65/23 و 27/44 بیشترین تأثیر را بر هماهنگی دیداری حرکتی و رابطه والد کودک در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری داشته است و نوروفیدبک با میانگین (80/22) بیشترین تأثیر را بر کارکردهای اجرایی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری دارد. تمرین نوروفیدبک بیشترین تأثیر را در کارکردهای اجرایی بر مؤلفه حافظه کاری (98/22) در سطح 02/0 ، کنترل هیجانی (33/20) در سطح 01/0 ، و برنامه ریزی/سازماندهی (33/20) در سطح 01/0 داشته است. همچنین، اختلال خواندن و ناتوانی یادگیری (48/16) در سطح 02/0 ، نارسایی های رشدی (37/13) و آسیب مغزی (54/18) در سطح 01/0 معنادار است . بین گروه ها در این مؤلفه ها تفاوت معناداری وجود دارد. با توجه به یافته ها، تمرینات دیداری حرکتی پاریاد موجب بهبود هماهنگی دیداری حرکتی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری می شود.Executive function, Learning disorder, Neurofeedback, Parent-child relationship, Perceptual and motor exercises, Visual motor coordination.
The present study was conducted to compare the effectiveness of perceptual movement exercises (Pariad) and neurofeedback on the parent-child relationship and executive function and visual motor coordination in students with learning disabilities. The research design is semi-experimental with pre-test and post-test with control group. The statistical population of the overall research was 51 male students with learning disabilities who had referred to the success therapy clinic in Tehran in 2019-2019. Based on Cochran's formula, 45 people were selected in a purposeful manner. Analysis of covariance and variance with repeated measurements with Bonferroni's post hoc test were used to check the hypotheses. Based on the findings, the greatest effect of Pariyad's visual and motor exercises is on improving the relationship between parents of children and students with learning disabilities. According to the F statistic for intimacy components (14.54) at the 0.03 level, developmental deficiencies (12.88) at the 0.01 level have the highest significance. The comparison of averages showed that perceptual movement exercises (Pariad) with averages of 23.65 and 44.27 had the greatest effect on visual motor coordination and parent-child relationship in students with learning disabilities, and neurofeedback with an average of (22.80) had the greatest effect on Executive functions in students with learning disabilities. Neurofeedback training has the greatest effect on executive functions on the component of working memory (22.98) at the level of 0.02, emotional control (20.33) at the level of 0.01, and planning/organization (20/33) at the level of 0.01. had. Also, reading disorder and learning disability (16.48) at the 0.02 level, developmental disabilities (13.37) and brain damage (18.54) are significant at the 0.01 level. There is a significant difference between the groups in these components. According to the findings, Pariad's visual-motor exercises improve the visual-motor coordination of students with learning disabilities.