تحلیلی منظورشناختی بر کاربرد راهبرد تلویح در آفرینش گفتمان در ترجمۀ شفاهی همزمان: بررسی ترجمۀ گفتمان نماها (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
استفاده از راهبرد تلویح در آفرینش گفتمان در ترجمه یکی از مسائل اساسی در مطالعات منظورشناسی این حوزه و از راهبردهای حل مسئله در ترجمه شفاهی همزمان می باشد. با توجه به این که گفتمان نماها محور مدیریت گفتمان را تشکیل می دهند، حذف یا انعکاس ضمنی نقش و کارکرد آن ها پدیده مهمی برای تجزیه و تحلیل می باشد. هدف پژوهشگر در این مطالعه، تحلیل، بررسی، و کشف مظاهر و نمودهای تلویح در مدیریت گفتمان مترجم شفاهی همزمان برای معرفی الگوی پژوهشی در این گستره بود. این پژوهش بر اساس نظریه های انسجام و معادل های ترجمه انجام شد و از الگوهای گفتمان نما در گفتمان شناسی و تلویح در ترجمه شناسی برای تحلیل پیکره های موازی استفاده گردید. تحلیل کنش های این مترجم ایرانی نشان داد که وی در حدود یک سوم (29%) موارد برای حل مشکلات خویش از راهبرد تلویح بهره برداری کرده است. علاوه براین، مطالعه راهبردها و کنش های منظورشناختی او به کشف الگوی مستطیلی ذیل در ترجمه تلویحی گفتمان نماها منتهی شد: تعمیم دستوری، کاهش لغوی، حذف لغوی، و رویکرد فرهنگی-منظورشناختی شناخت گفتمان مخاطب. لذا به کمک این کنش ها و راهبردها ، مترجم شفاهی همزمان ایرانی به مدیریت خلاقانه گفتمان خود به شکل ضمنی اقدام کرده است. کاربردهای آموزشی، پژوهشی و علمی گوناگونی در گستره های مختلف مطالعات ترجمه مانند کتب درسی و مدیریت کلاس بررسی و پیشنهاد گردید.A Pragmatic Analysis of the Application of Implicitation in the Process of the Construction of Discourse in Simultaneous Interpretation: A Study of Discourse Markers
As a discourse construction procedure, implicitation is one of the basic issues in pragmatic studies of translation and one of the problem-solving strategies in translation discourse. Since discourse markers are the central elements in monitoring discourse, the implicitation of their forms and functions is a critical phenomenon requiring further investigations. The present researcher’s objective in this study was the analysis and exploration of different manifestations and indexes of implicitation in monitoring discourse by the simultaneous interpreter to provide and design an analysis model in this pragmatic area. Translation potting in translatology and coherence in discourse analysis founded the theoretical bases of this investigation. Moreover, the analysis of parallel corpora was done by utilizing two models: an inventory of discourse markers in discourse analysis and an implicitation framework in translation studies. The results revealed that this Iranian simultaneous interpreter applied implicitation in 29% of the cases to solve his problems in his pragmatic efforts in the creation of discourse in translation. In addition, the analysis of his pragmatic strategies resulted in the exploration of a rectangular model in the implicitation of discourse markers: structural generalization, lexical reduction, lexical omission, and cultural-pragmatic awareness of audience discourse. Consequently, applying the strategies of this model substantiated this Iranian simultaneous interpreter’s creative discourse monitoring through implicitation. Finally, different implications in the areas of translation studies and education were analyzed and suggested.
تبلیغات
