با وجود طراحی و برگزاری دوره های آموزشی تخصصی رایگان و اختیاری در زمینه های آموزشی و پژوهشی، استادان دانشگاه فرهنگیان از این دوره ها استقبال زیادی نمی کنند. از این رو، هدف پژوهش حاضر شناسایی بازدارنده های مشارکت اعضای هیئت علمی در فرصت های بالندگی است. پژوهش حاضر کیفی و با استراتژی داده بنیاد است. برای جمع آوری داده ها با 26 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام گرفت. معیار تعداد مصاحبه ها اشباع داده ها بود. داده های با روش شش مرحله ای آرباخ و سیلورستاین، شامل پیاده سازی متن، شناسایی ایده های تکراری و مطالعه متن مصاحبه، شناسایی بخش های مرتبط مصاحبه، شناسایی ایده های تکراری، تم سازی، خلق سازه های نظری، و روایتگری، تحلیل شد. یافته ها نشان داد مهم ترین موانع مشارکت استادان دانشگاه فرهنگیان در دوره های بالندگی حرفه ای عبارت اند از مانع فردی (شامل نگرش فرد نسبت به خود و نگرش فرد نسبت به شغل)، مانع سازمانی (شامل عامل شغلی، عامل دوره آموزشی، عامل فرهنگ سازمانی، عامل اقتصادی، و عامل ساختار سازمانی)، و مانع موقعیتی (شامل موقعیت اجتماعی فرد و موقعیت شغلی فرد). براساس نتایج، موانع مشارکت اعضای هیئت علمی در دوره های بالندگی چندبعدی و درهم تنیده است و در تعامل با هم سبب می شوند، استادان دانشگاه فرهنگیان تمایل به شرکت در دوره های بالندگی حرفه ای و به تبع آن یادگیری را نداشته باشند.
