افت تحصیلی دانش آموزان در درس عربی و بی رغبتی آنها به این درس یکی از مشکلات نظام آموزش و پرورش است. اهمیت این مساله در آن است که آشنایی با زبان عربی برای برقراری ارتباط با متون دینی و میراث علمی و ادبی ایران لازم است. بررسی 400 دانش آموز دبیرستانی در مناطق آموزش و پرورش مشهد که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند، نشان می دهد که مهمترین عوامل مؤثر بر گرایش دانش آموزان به زبان عربی عبارتند از « میزان جذابیت درس عربی»، « میزان اطلاع و موافقت دانشآموز با دلایل مفید بودن درس عربی»، « میزان اطلاع و موافقت دانشآموز با دلایل بیفایده بودن درس عربی»، « میزان مذهبی بودن سیاسی دانشآموز»، « میزان اطلاع دانشآموز از راههای یادگیری دقیق و سریع درس عربی» که با توجه به آن ها این پیشنهادات زیر ارایه شده است: ایجاد تغییرات در شیوه تدریس معلمان و تاکید آنان بر فعالیتهای کلاسی دانش آموزان با استفاده از تشویقها، ایجاد تغییراتی در کتب درسی و اختصاص چند صفحه از کتاب به بیان فواید درس عربی و رد مستدل دلایل بیفایده بودن آن، همچنین ارایه شیوه ها و مثالهایی برای انجام فعالیتهایی که بتواند به یادگیری دانش آموزان کمک کند.