علوم ورزشی و توان رزم

هدف: شناخت عوامل کلیدی مؤثر بر نظام های مختلف در هر سازمان، می تواند بسترساز و راهنمای تدوین نقشه راه و سناریوهای توسعه در آینده آن نظام باشد. با توجه به اهمیت این مسئله، این تحقیق عوامل کلیدی مؤثر بر آینده توسعه منابع انسانی در سازمان تربیت بدنی ارتش جمهوری اسلامی ایران را با رویکرد تحلیل ساختاری شناسایی و خوشه بندی کرده است. روش شناسی: این پژوهش از لحاظ راهبرد هدف گذاری، کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی و بر اساس روش های آینده پژوهی، تبیینی می باشد. داده های نظری با روش اسنادی و داده های تجربی با روش پیمایشی بر اساس روش دلفی تهیه شده است. مشارکت کنندگان در پژوهش 20 نفر از خبرگان و متخصصان صاحب نظر در حوزه سازمان های ورزشی بودند که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات از رویکرد تحلیل ساختاری و نرم افزار Micmac استفاده شده است. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد پراکندگی متغیرهای کلیدی و مؤثر بر آینده توسعه منابع انسانی در سازمان تربیت بدنی ارتش جمهوری اسلامی ایران سیستمی از پایداری کاملی برخوردار نیست. از میان 25 عامل بررسی شده در این پژوهش، 7 عامل (مدیریت دانش، ارتقاء قابلیت ها و توانایی های کارکنان، تأکید بر یادگیری سازمان، چند مهارتی شدن پرسنل، کسب مهارت های جدید، مدیریت فناوری اطلاعات و ایجاد سازمان یادگیرنده) کلیدی ترین نقش را در آینده توسعه منابع انسانی در سازمان تربیت بدنی ارتش جمهوری اسلامی ایران ایفاء می کند. نتیجه گیری: در صورتی که نیروها و روندهای کلیدی اثرگذار بر آینده توسعه منابع انسانی تکامل پیدا کنند، این زمینه فراهم می شود که تأکید بر یادگیری فردی، بهره گیری از سیستم عملکرد مدیریت، شناسایی نیازهای پرسنل، ترویج فرهنگ توسعه و ترویج فرهنگ تطبیق پذیری با تغییر به مراتب بیشتر شود.

هدف: هدف از پژوهش حاضر، شناسایی عوامل موثر بر توسعه ورزش قهرمانی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با رویکرد داده بنیاد بود. روش شناسی: روش تحقیق حاضر به صورت کیفی به روش گلیزر بود. جامعه آماری شامل اساتید و اعضای هیات علمی مدیریت ورزشی، مدیران و صاحب نظران ورزش قهرمانی سپاه بود. تعداد 10 نفر از افراد جامعه کیفی، به صورت هدفمند نمونه آماری را تشکیل دادند. ابزار اندازه گیری پژوهش مصاحبه نیمه ساختاریافته برگرفته از مطالعات کتابخانه ای بود. پایایی مصاحبه ها با روش توافق درون موضوعی 83/0 بدست آمد. برای تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که 205 کد در مرحله کد گذاری باز و 7 محور در کدگذاری محوری بدست آمد و در نهایت 7 عامل؛ عوامل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، دیدگاه ورزشی، محیطی، اجتماعی و توسعه تکنولوژی در توسعه ورزش قهرمانی سپاه مؤثر می باشد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق می تواند برای مدیران و تصمیم گیران در ورزش قهرمانی سپاه پاسداران برای برای تعیین الویت های عوامل موثر بر توسعه ورزش قهرمانی حائز اهمیت باشد.

هدف: مطالعه و اولویت بندی نقش آمیخته بازاریابی اجتماعی (P7) اماکن ورزشی در توسعه ورزش همگانی و بسیجیان استان لرستان روش شناسی: تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر چگونگی جمع آوری داده ها، توصیفی و از نوع پیمایشی است. به منظور گردآوری اطلاعات مورد نیاز از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق عبارت است از کلیه اعضای بسیج استان لرستان که در اماکن ورزشی سپاه پاسداران یا بسیج استان لرستان به انجام ورزش همگانی مشغول بودند. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری ساده می باشد. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 7 نفر از متخصصان بسیجی که در رشته مدیریت ورزشی صاحب نظر بودند تایید شد و روایی سازه آن با استفاده از آزمون تحلیل عاملی تاییدی در دو مرحله مورد تایید قرار گرفت. میزان پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، ۹۰۳/0 بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی برای جداول و نمودارها و در بخش آمار استنباطی از آزمون t تک نمونه ای، آزمون فریدمن و آزمون تحلیل عاملی تاییدی دو مرحله ای استفاده شد. یافته ها: نتایج بیانگر آن بود که در تمام عناصر آمیخته بازاریابی اجتماعی اماکن ورزشی بسیج، میانگین نمونه ها از میانگین فرضی بیشتر بود به این معنی که، تمام عناصر آمیخته بازاریابی اجتماعی اماکن ورزشی بسیج در توسعه ورزش همگانی بسیجیان استان لرستان نقش مثبت و معناداری دارند (001/0p <). نتایج آزمون فریدمن، نشان داد که، عنصر شواهد فیزیکی از عناصر آمیخته بازاریابی اجتماعی با اهمیت ترین و عنصر فرآیند کم اهمیت ترین بودند. ترتیب این عناصر از دید بسیجیان بدین شکل بود: شواهد فیزیکی (۴.۲۷)، مکان (۴.۰۱)، افراد (۳.۹۲)، قیمت (۳.۸۱)، محصول (۳.۷۶)، ترفیع (۳.۶۸) و فرآیند (۳.۴۲) است. با استفاده از آزمون تحلیل عاملی تاییدی دومرحله ای روایی سازه پرسشنامه تایید شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر می توان به دست اندرکاران سپاه پاسداران استان لرستان پیشنهاد کرد که در زمان برنامه ریزی برای فعالیت های ورزش همگانی بسیجیان، نقش آمیخته های بازاریابی اجتماعی را جدی بگیرند تا بتوانند بسیجیان بیشتری را در استان لرستان به ورزش همگانی سوق دهند.

هدف: پژوهش های متعددی در حوزه علوم ورزشی و تربیت بدنی در کشور انجام می شود. سازمان ها به خصوص سازمان های نظامی نیز جهت آمادگی جسمانی و ارتقاء توان رزمی به این حوزه از تحقیقات نیاز دارند. هدف از این مطالعه بررسی پژوهش های مدیریت ورزشی چاپ شده در مجلات علمی ارتش جمهوری اسلامی ایران با رویکرد فراتحلیل است. روش شناسی: پژوهش حاضر از منظر هدف، توصیفی و از نظر نوع استفاده، کاربردی است. این تحقیق، از روش فراتحلیل استفاده گردید. جامعه آماری این پژوهش، کلیه مقالات علمی علوم ورزشی و تربیت بدنی چاپ شده در 5 نشریه علمی وابسته به ارتش است. یافته ها: تعداد 75 مقاله مرتبط با موضوع ورزش و تربیت بدنی در پنج فصلنامه وابسته به ارتش یافت شد. از این تعداد مقاله به ترتیب 48، 15، 6، 5 و 1 مقاله به گرایش فیزیولوژی ورزشی، مدیریت ورزشی، روانشناسی ورزشی، آسیب شناسی ورزشی و  رفتار حرکتی ورزشی مربوط می شود. سال 1396 بیشترین فراوانی چاپ مقالات ورزشی با فراوانی 20 مقاله و سال 1398 با چاپ پنج مقاله در گرایش مدیریت ورزشی بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده است. نتیجه گیری: مباحث مورد تحقیق در مقالات مدیریتی شامل موارد متعدد می باشد، بنابراین تولیدات پژوهشی برای سازمان های نظامی بسیار مهم و اساسی بوده و نگاه همه جانبه و نیازسنجی پژوهشی به منظور پوشش همه حوزه های مدیریت ورزشی باعث توسعه و رشد سازمان خواهد شد.

هدف: تشخیص آمادگی جسمانی و ظرفیت عملکردی افراد نظامی از دغدغه های مهم نیروهای مسلح کشور است. هدف از انجام تحقیق حاضر، مقایسه فاکتورهای آمادگی جسمانی در بین کادر نیروی انتظامی بود. روش شناسی: برای این منظور 20 نفر از کادر ویژه نیروی انتظامی به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیده اند. سپس این تعداد به دو گروه مداخله و گروه کنترل به طور تصادفی تقسیم شدند. به گروه مداخله تمرینات جسمانی در طول 8 هفته داده شد. پس از 8 هفته از هر دو گروه مداخله و کنترل آزمون های آمادگی جسمانی (دراز و نشست، پرش جفت، بارفیکس، دو 60 متر، تست چابکی، شنا و تست کوپر) گرفته شد. در این تحقیق به بررسی اثرات تمرینات آمادگی جسمانی بر روی کادر ویژه نیروی انتظامی در گروه مداخله و کنترل می پردازیم. آزمون های پارامتریک و ناپارامتریک آماری درتحقیق استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون f و t و یو من ویتنی انجام شد و بررسی نرمال بودن داده ها توسط آزمون شاپیروویلک وکلموگروف- اسمیرنوف انجام گرفت. در این پژوهش از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ درصد سطح معناداری 05/0= p استفاده شد. یافته ها: تمرینات منتخب برروی فاکتورهای آمادگی جسمانی از قبیل (شنا، دراز و نشست، بارفیکس، آزمون کوپر) تاثیرگذار بوده است. آزمون 9´4 و پرش جفت بین دو گروه تجربی و کنترل اثر معناداری وجود نداشت. میانگین تعداد دراز نشست (۷۴) و بارفیکس (۳۴.۶)، شنا (۷۹.۶۱) و زمان آزمون ۳۲۰۰ متر (95/10) بر دقیقه به دست آمد. نتیجه گیری: در کارکنان یگان ویژه نیروی انتظامی فاکتورهای آمادگی جسمانی نظیر دو 60 متر و پرش جفت و چابکی باید تقویت شود.

هدف: هدف از این تحقیق، طراحی و تدوین برنامه راهبردی مدیریت تربیت بدنی نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران در افق چشم انداز 1404 بود. روش شناسی: تحقیق حاضر کاربردی و به صورت پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه افراد شاغل در حوزه تربیت بدنی نداجا در سطح مناطق و پایگاه ها بودند. شیوه گردآوری اطلاعات در این تحقیق، بررسى اسناد و مدارک در طى مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با خبرگان، مسئولین، متخصصین و مدیران حوزه ورزش نداجا و استفاده از پرسش نامه برای گردآوری داده ها بود. در این تحقیق از روش های آماری توصیفی و استنباطی در جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. کلیه داده ها در نرم افزار آماریSPSS  نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد مدیریت تربیت بدنی نداجا در وضعیت تغییر قرار دارد. براساس تحلیل SWOT،  در مجموع 34 استراتژی شامل 15 استراتژی SO، 5 استراتژی ST، 9 استراتژی WO و 5 استراتژی WT برای ورزش نداجا تدوین شد. نتیجه گیری: تربیت بدنی نداجا می تواند با بکارگیری و ارزیابی مجدد استراتژی ها مسیر تحقق اهداف آرمانی را هموار سازد و در نهایت با هدفمندکردن برنامه های سازمان موجبات توسعه هر چه بیشتر ورزش را فراهم سازد.

هدف: پژوهش حاضر به مقایسه کمالگرایی، سرسختی ذهنی و پرخاشگری رزمی کاران و تکاورانِ ارتش پرداخت. روش شناسی: شرکت کنندگان شامل 74 نفر از ورزشکاران مرد باشگاه های شهر تهران (منطقه 5، 9، 22) با بیش از 7 سال سابقه ورزشی در ده رشته رزمی (کاراته، تکواندو، ووشو، کیگ بوکسینگ، بوکس، جودو، کشتی، کیوکشین، هاپکیدو، کنگ فو) و 78 نفر از تکاورانِ نیروهای ویژه تیپ 65 ارتش ایران با بیش از 7 سال سابقه بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسش نامه های استاندارد سرسختی ذهنی ورزشی (گلبی و شیرد)، کمالگرایی چندبعدی ورزشی ۲ (کالاتوس و همکاران) و خشم و پرخاشگری رقابتی (ماکسول و موریس) استفاده شدند. یافته ها: نتایج آزمون تی گروه های مستقل نشان داد دو گروه از لحاظ میانگین سنی و تجربه ورزشی تفاوت نداشتند. همچنین متغیرهای خشم، پرخاشگری و خشم کلی؛ و متغیرهای معیار شخصی، اهمیت به اشتباه، فشار مربی و کمالگرایی کلیِ گروه تکاوران بطور معناداری از گروه ورزشکاران رزمی بالاتر بود. اما سرسختی ذهنی ورزشی و خرده مقیاس های آن در دو گروه تفاوت معناداری نداشت. نتیجه گیری: یافته ها تأکید می کنند که احتمالا متغیرهای روانشناختی تحت تأثیر رشته های ورزشی رزمی قرار نگرفته اند، بلکه شاید محیط، نوع و شدت تمرینات یا ویژگیهای شخصیتی تکاوران موجب بالاتر بودن میزان پرخاشگری و کمالگرایی آنان شده است.

هدف: یکی از عوامل مهم و موثر در افزایش توان رزم نظامیان آمادگی جسمانی است. یافتن روش های مطلوب افزایش آمادگی جسمانی نظامیان ضروری است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرینات TRX بر آمادگی جسمانی تکاوران نیروی زمینی سپاه بود. روش شناسی: 20 نفر از تکاوران نیروی زمینی سپاه به عنوان نمونه انتخاب و به دو گروه (10 نفر تمرینات TRX با میانگین سن 57/2  ± 80/25 سال، وزن 85/6   ± 40/74 کیلوگرم، قد 80/5  ± 20/175 سانتی متر و شاخص توده بدنی  28/1 ± 32/24 کیلوگرم در متر مربع؛ و10 نفر گروه کنترل با میانگین سن 90/2±70/27 سال، وزن 67/7  ± 60/74 کیلوگرم، قد 05/5 ±60/175، و شاخص توده بدنی 76/1 ± 18/24 کیلوگرم بر متر مربع) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل یک دوره 6 هفته ای تمرینات TRX به صورت سه جلسه در هفته بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون t مستقل استفاده شد. سطح معناداری برای تمام آزمون ها 05/0>p در نظر گرفته شد. یافته ها: پس از جمع آوری و تجزیه وتحلیل داده ها، مشخص شد تمرین TRX باعث افزایش معنادار تعداد شنا و بارفیکس، رکورد دوی سرعت، و پرس سینه و اسکات افراد می شود(05/0>p). همچنین، تمرین TRX باعث بهتر شدن رکورد 3200 متر دویدن آزمودنی ها شد، اما این بهبود رکورد از نظر آماری معنادار نبود(05/0<p). نتیجه گیری: به طورکلی، به نظر می رسد یک دوره 6 هفته ای تمرین TRX باعث افزایش آمادگی جسمانی افراد می شود.