فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۸۸۱ تا ۹۰۰ مورد از کل ۳٬۲۷۵ مورد.
عقیم کردن به عنوان درمان (نگاهی به فیلم باشگاه مشت زنی)
منبع:
فارابی ۱۳۸۴ شماره ۵۷
حوزه های تخصصی:
زوال زیبای گل ها در گلدان
حوزه های تخصصی:
همایش جوانه های مغبون
حوزه های تخصصی:
اورسن ولز
حوزه های تخصصی:
پیشگفتاری بر ترسناک های امریکایی
منبع:
فارابی ۱۳۸۴ شماره ۵۵
حوزه های تخصصی:
روان کاوی، نظریه فیلم، و مورد جان مالکوویچ بودن
منبع:
فارابی ۱۳۸۴ شماره ۵۷
حوزه های تخصصی:
سینمای مردم پسند و سیاست مردم گرا (تعامل سینما و حیات نوین سیاسی در آرژانتین)
منبع:
فارابی ۱۳۸۴ شماره ۵۸
حوزه های تخصصی:
فیلم نامه درخشش ابدی ذهن زلال
منبع:
فارابی ۱۳۸۴ شماره ۵۷
حوزه های تخصصی:
میراث سینمای نوین آمریکای لاتین (مقدمه ای بر سینمای مستند ساندینیستا)
منبع:
فارابی ۱۳۸۴ شماره ۵۸
حوزه های تخصصی:
درباره بزرگ راه گم شده (لینچ و لاکان، سینما و آسیب شناسی فرهنگی)
منبع:
فارابی ۱۳۸۴ شماره ۵۷
حوزه های تخصصی:
هرگز از سینما سیر نخواهم شد
حوزه های تخصصی:
انگار که آب جفت شو جست و تو خودش فرو کشید
حوزه های تخصصی:
نشانه شناسی سینما و تئاتر / نشانه شناسی نوشتار
منبع:
خیال ۱۳۸۴ شماره ۱۳
حوزه های تخصصی:
نشانهشناسی، که موضوع آن چگونگی تولید معنا در جامعة انسانی است، به ابزاری برای تحلیل آثار هنری بدل شده است. عدهای هر نوع نشانه و درک آن را جز از طریق نظام نشانهشناختی زبان ممکن نمیدانند و برای این ادعا دو دلیل میآورند: 1) فقط نشانههایی واقعیاند که «نماد» (نشانة قراردادی) باشند؛ 2) این گونه نشانهها «آموختنی» است و نه «فراگرفتنی». اما این سخن به دلایلی باطل است. اول آنکه در حوزة نشانهشناسی هنرهای نمایشی نشانههای شمایلی و نمایهای (شمایل و نمایه) نقشی اساسی دارند و کنار گذاشتن آنها باعث زوال معنایی بسیاری از نشانهها میشود. دیگر آنکه نشانههای شمایلی «فراگرفتنی» است و نه «آموختنی» (نیازمند آموزش). مهمتر آنکه نشانههای سینمایی و تئاتری (تصویری) با نشانههای نوشتار و، بالتبع، نشانهشناسی این دو گونه با هم تفاوت دارد. برخی از ویژگیهای نشانههای سینما و تئاتر که علت این تفاوت است بدین شرح است: 1) پیچیدگی متن نمایشی (متن نمایشی از سه متن اصلی و مکمل و فرعی تشکیل میشود)؛ 2) وفور نشانهها در هر لحظه؛ 3) زمانمندی متغیر نشانهها؛ 4) نبود «واحد مبنا» برای درک معنای نشانهها؛ 5) نبود قطعیت در توجه تماشاگر به هر نشانه؛ 6) دریافت خودآگاه یا ناخودآگاه نشانه؛ 7) مشخص نبودن اهمیت و تقدم و تأخر نشانهها؛ 8) نبود قطعیت در دریافت نیّت؛ 9) تصدیقیبودن نشانههای تصویری؛ 10) خاصبودن نشانههای بصری؛ 11) نبود روابط معیّن در میان نشانهها؛ 12) وجود نشانههای غیرارادیِ مؤثر در معنا؛ 13) مشخصنبودن متن مبنا؛ 14) نقش چارچوب پرده یا صحنه؛ 15) تعدد سطوح تجزیه؛ 16) پیچیدگی رمزگان.
سینمای وانگ کار - وای یک بازی نوشتاری
حوزه های تخصصی:
دیدار با لورن باکال
حوزه های تخصصی:
در صحنه جاری می شوم
حوزه های تخصصی:
چه زود مأیوس می شویم
حوزه های تخصصی:
افول، بازسازی و بازگشت دوباره تجارت (سینمای مکزیک: 1960 تا 1980)
منبع:
فارابی ۱۳۸۴ شماره ۵۸
حوزه های تخصصی:
نه کمدی رمانتیک نه تراژدی چیزی بین این دو
حوزه های تخصصی: