فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۶۰۱ تا ۶۲۰ مورد از کل ۱٬۴۵۹ مورد.
قاعده قسر، ضرورت بخش مهدویت(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
مقایسه نقش موعودباوری در ایجاد فرقه های نو در اسلام و مسیحیت (در دو قرن اخیر)(مقاله پژوهشی حوزه)
نقد و بررسی آراء مدعیان مهدویت: با تکیه بر آراء احمد الحسن(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
تأملی جامعه شناختی درباره جامعه موعود؛ زمینه ها و شرایط(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
بررسی میزان توجه به مؤلفه های مهدویت در محتوای برنامه درسی دوره متوسطه ایران(مقاله پژوهشی حوزه)
سناریوهای آخرالزمان و ظهور جهان قلعه ای به رهبری امریکا؛ با تکیه بر واکاوی سینمای آپوکالیپتیک هالیوود(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
چشم دجّال در روایات شیعه و اهل تسنن(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
تحلیل روایی «ایستادن هنگام شنیدن لقب قائم»(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
استخلاف و مهدویت(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
بررسی گفتمان گرایش به مهدویت در جنبش کیسانیه(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
اعتقاد به مهدویت ریشه در قرآن و سنت دارد و با توجه به رویکرد ظلم ستیزانه آن، از همان قرون نخستین اسلامی کانون توجه برخی گروه های مخالف حاکمیت شد. در قرن اول هجری، جنبش کیسانیه با شعارهای شیعی و با تمرکز بر موضوع مهدویت، حرکت نظامی _ سیاسی علیه خلافت بنی امیه را برگزید. این اقدام الگویی برای سایر گروه های مشابه فراهم کرد که عمدتاً به عنوان گروه های غالی شیعه از آنان یاد می شود.
این پژوهش به بررسی راهبرد جنبش کیسانیه در طرح عملی مهدویت در جامعه عصر خود می پردازد و به این سؤال پاسخ می دهد که آیا انتخاب گفتمان مهدویت توسط این جنبش بر مبنای تفکرات مستحکم تشیع در این موضوع بود یا انگیزه های دیگری وجود داشت؟ ضرورت این پژوهش دستیابی به شناخت لازم درباره انگیزه ها و اهداف جنبش کیسانیه در تمرکز بر آرمان مهدوی است. همچنین الگوی مناسبی در آگاهی بخشی نسبت به برداشت های نادرست از موضوع مهدویت در دوران معاصر خواهد بود.
مهم ترین یافته های این پژوهش عبارتند از:
1. تفکر مهدوی در جنبش کیسانیه به ابزاری برای مبارزه با خلافت تبدیل شد.
2. کیسانیه با بی توجهی به رهنمودهای دین اسلام و امامان معصوم، به تعیین فرد و زمان دلخواه در باور مهدویت پرداختند.
3. نگرش این جنبش به مهدویت بر محوری ناقص و درکی افراطی
شکل گرفت.
4. مهم ترین دلیل انحراف، بی توجهی به امام معصوم و تکیه بر عقل و فهم برخی اشخاص بود.