درخت حوزه‌های تخصصی

در دنیای معاصر انسان به فضای حیاتی خود عرصه دیگری به نام گذران اوقات فراغت افزوده است. تفاوت ها و افتراق ها در سرمایه اقتصادی، سلیقه ها و ترجیحات متفاوتی در نحوه گذران اوقات فراغت ایجاد می کند. هدف مقاله شناسایی میزان انواع فراغت ها، رابطه شیوه های گذران اوقات فراغت دانشجویان با سرمایه اقتصادی خانواده آنان و مقایسه شیوه های مختلف گذران اوقات فراغت در دو دانشگاه است. روش تحقیق پیمایشی و جامعه آماری دانشجویان دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال در سال 92 می باشد . حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 804 نفر و روش نمونه گیری طبقه بندی نامتناسب و تصادفی ساده بوده است. انواع فراغت به پنج گروه فکری، اجتماعی، تفریحی سرگرمی، هنری فرهنگی و جسمانی طبقه بندی شد. نتایج حاکی از آن است که میانگین فراغت فکری در بین دانشجویان دانشگاه تهران و فراغت تفریحی سرگرمی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد بیشتر است. در دانشگاه تهران انواع فراغت به غیر از جسمانی با سرمایه اقتصادی رابطه معناداری دارند و شدت رابطه به ترتیب: هنری فرهنگی، اجتماعی، فکری و تفریحی سرگرمی است و زمان اختصاص یافته به جسمانی بیشترین و هنری - فرهنگی کمترین میزان است. در دانشگاه آزاد اسلامی انواع فراغت به غیر از فکری با سرمایه اقتصادی رابطه معناداری دارند و شدت رابطه به ترتیب: اجتماعی، تفریحی سرگرمی و هنری فرهنگی است و زمان اختصاص یافته به تفریحی سرگرمی بیشترین و هنری فرهنگی کمترین میزان را به خود اختصاص داده اند

استفاده روزافزون از تلفن همراه، با توجه به امکاناتی که خدمات آن در اختیار می گذارد، ارتباطات بین فردی جامعه کنونی را دگرگون کرده است. سهولت، ارزانی، امکان ارسال پیام گروهی به تعداد زیادی مخاطب و تسهیل روابط بین دو جنس از جمله کارکردهای این ابزار ارتباطی نوین است. مقاله حاضر به تحلیل محتوای، 2975 پیامک موجود در جعبه دریافتی و ارسالی، پیامک های ذخیره شده در پیش نویس ها و اطلاعات دیگری در خصوص سایر امکانات تلفن همراه - که از دانشجویان دانشگاه های سطح شهر آستارا و تالش گردآوری شده- می پردازد. برای تحلیل داده ها از آزمون معناداری خی دو استفاده شد. یافته ها نشان داد: بین جنسیت فرستنده و گیرنده و ساختار پیامک ها، محتوای پیامک ها با زمان دریافت و ارسال آنها، جنسیت فرستنده و گیرنده پیامک ها با نسبت افراد و همچنین جنسیت فرستنده و گیرنده با زمان دریافت و ارسال پیامک ها رابطه معناداری وجود دارد. همچنین دانشجویان از پیش نویس گوشی های خود به عنوان یک دفترچه یادداشت بهره می برند.

هدف از این پژوهش مطالعه ضرورت ایجاد نظام رتبه بندی از دید والدین است. در مطالعه این ضرورت، ابعاد نظارت والدین بر رفتار بازی فرزندان را نیز مورد مطالعه قرار دادیم. با روش تحقیق کیفی مصاحبه عمیق مقوله های مشترک مربوط به الگوهای نظارت، انواع والدین بر اساس دیدگاه نسبت به نظام رتبه بندی و بازی فرزندان و دیدگاه نسبت به تأثیرات بازی ها را شناسایی کردیم. با کمک ادبیات تحقیق و مقوله های استخراج شده رواج هر مقوله را در پیمایشی از 230 پدر و مادر مطالعه کردیم. مهم ترین نتایج تحقیق بیانگر آن است که الگوی نظارت محدودکننده زمانی به دلیل عدم وجود مکانیسم های دیگر نظارت در ایران، رایج تر است. در مقایسه با دیگر مقوله های مربوط به دیدگاه نسبت به نظام رتبه بندی، مقوله والدین مشتاق کسب آگاهی نسبت به شیوه های نظارت بر رفتار بازی فرزندان رایج تر است. اغلب والدین نسبت به تأثیر بازی ها بر فرزندان خود دیدگاه کاملاً منفی دارند. تحلیل رابطه بین داده های پیمایش نشان می دهد هر چه سن فرزندان کمتر باشد میزان نظارت والدین بر انجام بازی های ویدئویی فرزندان و اهمیت ایجاد نظام رتبه بندی از نظر آن ها افزایش می یابد.