فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۷۴۱ تا ۱٬۷۶۰ مورد از کل ۲٬۵۴۵ مورد.
برای بهتر زیستن
منبع:
بشارت ۱۳۸۶ شماره ۵۹
معلم پژوهنده: نگاهی گذرا به کتاب دینی و قرآن
حوزه های تخصصی:
معیت قرآن و امام حسن (ع)
حوزه های تخصصی:
معیت قرآن و امام حسن (ع) نیز از دو جنبه بررسی می شود،یکی از جنبه ویژگی های مشترک قرآن و آن بزرگوار و دیگری از جنبه تجلی قرآن در وجود امام حسن(ع) و تطابق آن بزرگوار با آیات این کتاب شریف.امیرمؤمنان علی(ع) در مورد اهل بیت (ع) در نهج البلاغه می فرمایند:« فیهم کرائم القرآن و هم کنوز الرحمن»4 بنابراین مقاله در پی آن است که به وجوه اشتراک قرآن و امام حسن(ع) بپردازد و برخی از آن ها را بیان کند،ضمن اینکه در بخش پایانی مقاله جلوه هایی از قرآن در سخنان آن امام همام بیان شده است.
تجربه آشنایی و انس با قرآن کریم
منبع:
کوثر ۱۳۸۲ شماره ۹
حوزه های تخصصی:
قلمرو توحید
منبع:
کوثر ۱۳۸۴ شماره ۱۸
حوزه های تخصصی:
فرهنگ قرآن کلید راهیابی به موضوعات و مفاهیم قرآن کریم
منبع:
بینات ۱۳۸۶ شماره ۵۴
حوزه های تخصصی:
پاسخ به سؤالات
نکات قرآنی(3)
منبع:
بینات ۱۳۷۴ شماره ۸
حوزه های تخصصی:
رزق و تغذیه در قرآن کریم
منبع:
کوثر ۱۳۸۳ شماره ۱۳
حوزه های تخصصی:
قرآن و نام امامان / چرا نام امام علی علیه السلام و امام علیهم السلام در قرآن نیامده است؟
حوزه های تخصصی:
لطایف قرآنی
منبع:
بشارت ۱۳۷۸ شماره ۱۰
ماهیت و قلمرو علمالأسماء(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
این مقاله به بررسی ماهیت و قلمرو دانشی می پردازد که در قرآن از آن به «علم الأسماء» تعبیر شده است. این تحقیق به شیوة توصیفی ـ تحلیلی انجام شده است. فراگیری این علم، علت برتری انسان بر فرشتگان و نشانة شایستگی او برای خلافت خداوند در زمین است. فرشتگان توان فراگیری کامل این دانش را نداشتند و بدین علت بر عظمت مقام حضرت آدم(ع) اعتراف کردند. دیدگاه های مختلفی در تبیین این دانش ارزشمند بیان شده است؛ اما این تحقیق به این نتیجه رسیده است که علم الأسماء، شناخت تمام اسماء و صفات حسنای خداوند متعال است؛ البته در محدوده ای که برای غیرخداوند میسر است. این دانش حضوری است و شامل حقایق ملکوتی و شناخت جهان مادی می شود؛ اما با توجه به اقتضائات جهان مادی، صاحب آن از وحی و دیگر شیوه های دریافت علوم الهی بی نیاز نیست. این علم به حضرت آدم(ع) اختصاص نداشته؛ بلکه پیامبران و ائمه(ع) نیز از آن برخوردار بوده اند.
یادی از یاران
منبع:
بشارت ۱۳۸۱ شماره ۳۳
حوزه های تخصصی:
قرآن در ادب و شعر فارسی
توسیط و عدم توسیط قرآنی در نگره معناشناختی و زیباشناختی علامه طباطبایی(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
بلاغیان سنتی ما همواره تأکید کرده اند که ترکیب ها و ساختارهای کلام بلیغ ارزش زیباشناختی و معناشناختی دارد. در متن قرآن کریم آرایش اجزای جمله با مهندسی خاصی صورت پذیرفته و ترکیب های زیبا و معناداری پدید آمده است. یکی از این آرایش های زیبا و معنادار آن است که جزئی از جمله در میان دو جزء دیگر قرار گرفته است. یکی دیگر از این آرایش ها نیز آن است که در جایی که انتظار ذکر جزئی در بین دو جزء دیگر داریم، این جزء ذکر نشود. مفسران و معربان، این اسلوب ها را با «حذف» و «تقدیر» معنا کرده اند، اما علامه طباطبایی بر آن است که تقدیرگرایی، افزون بر آنکه بخشی از معنای آیه را پنهان می کند، زیبایی شگفت آور آیه را نیز از بین می برد. وی با نگاه ویژه ای که به این اسلوب دارد، آن را معنادار و پدیدآورندة زیبایی منحصربه فردی یافته است. قاعده انگاری این نگاه ویژه با مشکلاتی روبه رو است که در این مقاله آن اشکال ها بررسی و جایگاه تفسیری و ارزش زیبایی شناختی این نگاه به مثابة قاعده ای فراگیر اثبات شده است.