فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۸۱ تا ۱۰۰ مورد از کل ۶۹۹ مورد.
شیعه شناسی در مرکز دولتی تحقیقات علمی فرانسه(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
فرقه های درون شیعی دوران امامت امام رضا (ع) (با تکیه بر فطحیه و واقفیه)(مقاله ترویجی حوزه)
حوزه های تخصصی:
آشنایی بیشتر با مکتب «سلفیه»(مقاله ترویجی حوزه)
حوزه های تخصصی:
رابطه ایمان و عمل در شیعه
حوزه های تخصصی:
گزیده ای از پژوهش های ارسالی شماره 75 : شیعه شناسی
حوزه های تخصصی:
کلمه شیعه در عربی، در اصل به معنای یک، دو و یا گروهی از پیروان است. در قرآن مجید، این لفظ چندین بار به این معنا به کار رفته است. برای مثال، در آیه پانزدهم سوره قصص، خدای متعال درباره یکی از پیروان حضرت موسی به عنوان «شیعه موسی» سخن می گوید. در جایی دیگر، حضرت ابراهیم به عنوان «شیعه نوح» معرفی شده است.
در آغاز تاریخ اسلام، لفظ «شیعه» به معنای اصلی یا لغوی اش، برای پیروان افراد مختلفی به کار می رفت. برای مثال، در برخی از روایات، از شیعه علی بن ابی طالب و در برخی روایات دیگر از شیعه معاویه بن ابی سفیان سخن به میان آمده است. اما این لفظ به تدریج معنایی ثانوی یا اصطلاحی پیدا کرد و بر اساس این معنا فقط بر پیروان امام علی(ع) اطلاق می گردد که به امامت او معتقدند.
شهرستانی در کتاب خویش که از منابع برجسته مربوط به «فرق و مذاهب اسلامی» است، چنین می نویسد: شیعه، کسانی هستند که از امام علی(ع) به طور خاص پیروی کردند و به امامت و خلافت او بنابر اراده و تعالیم صریح حضرت محمد(ص) ایمان آوردند. این تعریف، بسیار دقیق است، زیرا شیعیان، خود معتقدند که دلیل پیروی ایشان از علی(ع) خواست پیامبر(ص) است و نه تصمیم شخصی ایشان در انتخاب رهبر. برخلاف غیر شیعه که پنداشتند پیامبر(ص) مسئله تعیین جانشین خود را به مردم واگذار کرده است، و پس از ارتحال ایشان، از کسی پیروی کردند که در سقیفه، انتخاب شد.
فرقه سازی در جهان معاصر
منبع:
پیام بهار ۱۳۸۸ شماره ۹۴
حوزه های تخصصی:
وهابیت از نگاهی دیگر
منبع:
پیام بهار ۱۳۸۸ شماره ۹۴
حوزه های تخصصی:
شیعه شناسی
حوزه های تخصصی:
مرکز علمی حنفیه در شاخ آفریقا
حوزه های تخصصی: