درخت حوزه‌های تخصصی

This paper aims to evaluate the impact of several indices of market structure including entry to barrier, economies of scale and concentration degree on 140 active industries using the digit. Accordingly, we apply three methods including cost disadvantages ratio ( ), Herfindahl–Hirschman concentration index ( ) and Comanor and Willson criterion in order to assess the economies of scale and using the Roger's approach for measuring the Mark up level () in the industries. Hence, in this study first we cluster 140 industries according to the neural network under a radial basis function (RBF) and then identify the mark up level by extracting the rules indicating the relationships of structural variables of the market (i.e. concentration, entry to barrier and economies of scale).

در این مقاله مارک آپ و بازدهی نسبت به مقیاس 19 صنعت کارخانه ای ایران در کد دو رقمی ISIC به طور همزمان در طی سال های 86-1374 مطابق با دو رهیافت پسماند سولو و ساختاری برآورد می شود. بر اساس رهیافت پسماند سولو فرض نئوکلاسیکی بازدهی ثابت نسبت به مقیاس در 95 درصد صنایع کارخانه ای تأیید می شود ضمن اینکه در 84 درصد صنایع کارخانه ای قیمت به طور معنی داری بیش از هزینه نهایی است. بر اساس رهیافت ساختاری 53 درصد صنایع کارخانه ای ایران به طور معنی داری بازدهی فزاینده نسبت به مقیاس را تجربه می کنند ضمن اینکه در 79 درصد صنایع قیمت بیش از هزینه نهایی است. مطابق با معیار سهم هزینه نهاده ها در درآمد به عنوان معیار تئوریکی نسبت بازدهی نسبت به مقیاس به مارک آپ، رهیافت ساختاری این نسبت را در 53 درصد موارد نزدیکتر به واقعیت برآورد می کند.

بنگاهها در سرتاسر جهان‌ به‌ نهایت‌ سیاستهای‌ خرده‌ریز گرایی‌ رسیده‌اند. این‌خرده‌ریزگراییها در هر موردی‌ که‌ کارایی‌ داشته‌ به‌ کار گرفته‌ شده‌اند: یک‌ ریال‌ دیگر از هزینه‌هازدن‌، محصولی‌ را چند هفته‌ زودتر به‌ بازار روانه‌ کردن‌، چند لحظه‌ زودتر به‌ استعلامها وپرسشهای‌ مشتریان‌ پاسخ‌دادن‌، کیفیت‌ را یک‌ ذره‌ دیگر بالا بردن‌. اینهاست‌ مشغله‌ و دغدغه‌مدیران‌ امروز. ولی‌ به‌ دنبال‌ این‌گونه‌ بهبودهای‌ خرده‌ریز رفتن‌، در حالی‌ که‌ رقبا سرگرم‌ اختراع‌مجدد صنعت‌ هستند، شبیه‌ نوازندگی‌ به‌ هنگام‌ سوختن‌ رم‌ است‌. به‌ هر صنعتی‌ که‌ نگاه‌ کنید، سه‌ دسته‌ بنگاه‌ می‌بینید: 1. پیشگامان‌، یعنی‌ بنگاههایی‌ که‌ در صنعت‌، صاحب‌ آب‌ و گل‌ به‌ شمار می‌روند و پایه‌گذارآن‌ نیـز بوده‌انـد. اینهـا به‌ وجـود آورندگـان‌ و پشتیبانـان‌ محکمـات‌ صنعتی‌انـد، از جملــه‌:IBM، Coca-Cola، Sears، Merrill Lynch، United Airlines، CBS و بنگاههای‌ دیگری‌ مانند اینهاکه‌ الیگارشی‌ صنعت‌ و پایه‌گذار آن‌ هستند. 2. دنبـاله‌ روان‌، یعنی‌ بنگاههایی‌ کـه‌ بـا پاربابـان‌پ بیعت‌ می‌کنند. از قبیل‌:ABC، Fujitsu، US Air و شمار فراوانی‌ از شرکتها که‌ در واقع‌، رعایای‌ دسته‌ اول‌ هستند. گذران‌ آنها بسیار شاق‌است‌. Fujitsu را در نظر آورید که‌ 30 سال‌ آزگار جان‌ کند تا در صنعت‌ کامپیوتر (main frame) به‌ IBMبرسد، یا مک‌ دانل‌ داگلاس‌ که‌ می‌خواست‌ بوئینگ‌ بشود یا Avis که‌ می‌خواست‌ Hertzباشد. تلاش‌ این‌ دنباله‌ روان‌ بیهوده‌ به‌ نظر می‌رسد، زیرا آنها جان‌ می‌کنند برای‌ دنباله‌ روی‌ وپیروی‌ از اصول‌ دیگران‌، در حالی‌ که‌ خود آن‌ دیگران‌ دارند آن‌ اصول‌ را از نو می‌نویسند. 3. قانون‌شکنان‌، یعنی‌بنگاههایی‌ که‌ نه‌ از سنت‌پیروی‌ می‌کنندونه‌به‌میثاقهای‌صنعت‌پایبندند.اینهاقصد کرده‌اند که‌ نظم‌ صنعتی‌ را در هم‌ بشکنند. اینها ناراضیان‌، بنیادگراها و انقلابیون‌ صنعتی‌هستند. Airlines، Swatch، Dell Computer، Charles Schwab، Body Shop، Southwest IKEAوبسیاری‌ دیگر جزو این‌ گروه‌اند. جهان‌ هرگز تا این‌ اندازه‌ پذیرای‌ انقلابیون‌ و دشمن‌ جا افتادگان‌صنعتی‌ نبوده‌ است‌. استحکاماتی‌ که‌ تاکنون‌ از الیگارشی‌ صنعتی‌ نگهداری‌ و حمایت‌ می‌کرد، زیر فشارهای‌مقررات‌زدایی‌، تحول‌ تکنولوژیکی‌، جهانی‌ شدن‌ و تغییر اجتماعی‌، در حال‌ در

هدف از این پژوهش بررسی درجه تمرکز و قدرت بازاری در صنایع کارخانه ای ایران می باشد. در این تحقیق به منظور ارزیابی درجه تمرکز صنعتی از رهیافت ""تابع تغییرپذیر درون صنعتی حاشیه سود"" و رویکرد U دیویس[1] استفاده شده است. در این رویکرد، وزن متغیر توزیع نابرابری صنایع (کشش توزیع نابرابری) به صورت برونزا نبوده و براساس رهیافت پارامتریک و به صورت درونزا تعیین می شود. داده های بکار رفته در این پژوهش شامل اطلاعات مرتبط با اجزای تابع هزینه ترانسلوگ و توابع سهم هزینه نهاده، سهم بازاری بنگاه ها، تعداد بنگاه ها و قیمت محصولات 23 صنعت کد دو رقمی ISIC[2] در دوره 88-1375 می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد که ""کشش توزیع نابرابری سهم بازاری""در صنایع کارخانه ای ایران کمتر از 5/0 می باشد و بر این اساس می توان دریافت سهم بازاری بنگاه های صنعت، نسبت به ورود بنگاه های جدید، تقریباً حساس است. نتایج تحقیق نشان می دهد میانگین شاخص تمرکز U دیویس صنایع کارخانه ای کشور 038/0 می باشد و بیشترین درجه تمرکز دیویس محاسبه شده در صنایع کشور به ""صنعت تولید محصولات از توتون و تنباکو"" با مقدار تمرکز 616/0، اختصاص دارد و همچنین کمترین میزان تمرکز دیویس مربوط به ""صنعت تولید محصولات پلاستیکی"" و ""صنعت سایر محصولات کانی غیرفلزی""می باشد