ندا ترابی فارسانی

هدف: توسعه گردشگری در نواحی روستایی، توجه به ساخت و مدیریت برند و پتانسیل های این مقاصد، می تواند در جذب هرچه بیشتر گردشگر، ارائه خدمات تخصصی و مطلوب تر و افزایش اعتماد مشتری تأثیرگذار باشد. پژوهش حاضر سه هدف را دنبال می کند: ۱) شناسایی پارامترهای مهم در ساخت و مدیریت یک برند گردشگری روستایی در مقاصد ژئوتوریسمی ایران، ۲) شناسایی چالش ها و مشکلات عدم موفقیت یک برند گردشگری روستایی و ۳) پیشنهاد یک برند ژئوتوریسمی روستایی برای روستاهای مقصد بیابان گردی و ژئوتوریسمی در استان اصفهان. روش: در این پژوهش محققان با استفاده از روش دلفی به شناسایی مؤلفه های کلیدی پرداخته اند. جامعه آماری این پژوهش را پانزده نفر از نخبگان و کارشناسان این حوزه تشکیل داده اند. جمع آوری نمونه به روش گلوله برفی و توسط سه پرسش نامه (یک فرم مصاحبه و دو پرسش نامه بسته) انجام گرفته است. داده های فرم مصاحبه به روش کیفی (روش کدگذاری) و داده های پرسش نامه های بسته با روش کمّی و با استفاده از نرم افزار۲۰ SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته اند. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان می دهدکه نه پارامتر در ساخت و ده پارامتر در مدیریت یک برند گردشگری روستایی در مقصد ژئوتوریسمی نقش دارند. همچنین، بازاریابی نامناسب، عدم مدیریت صحیح، عدم حمایت جامعه محلی و بخش دولتی، عدم آموزش درست مردم محلی، عدم استفاده از نمادهای ویژه آن منطقه، عدم توجه به عوامل فرهنگی، متناسب نبودن برند با گونه گردشگری منطقه، عدم اجرای برند و برنامه های آن به صورت صحیح، عدم وجود خلاقیت در ساخت برند، عدم توجه به جامعه میزبان، عدم شناسایی درست منابع موجود، عدم شناسایی فرصت های سرمایه گذاری، پیچیدگی برندسازی، نبود نگاه اقتصادی و فوایدی که یک برند گردشگری می تواند برای منطقه داشته باشد، ایجاد تجربه ای متفاوت برای گردشگران، عدم استفاده از کارشناسان و متخصصان گردشگری، عدم استانداردسازی خدمات و زیرساخت ها، عدم رقابت پذیربودن، عدم به کارگیری و سرمایه گذاری بخش خصوصی در توسعه گردشگری، نامحسوس بودن محصولات گردشگری و عدم تمرکز در بخش های مختلف از جمله چالش های پیش روی برند می باشد. در واقع، به طور کلی می توان گفت ژئوتوریسم می تواند ابزاری برای برندسازی روستاهای مصر و گرمه باشد.

یکی از بحران هایی که در سال 2020 گردشگری را تحت تاثیر قرار داده و به ویژه به صنعت مهمان نوازی آسیب جدی وارد کرد بحران سلامت  ناشی از شیوع بیماری (ویروس) کوید 19 (کرونا) است که ضربه اقتصادی بزرگی  به مدت بیش از سه ماه به صنعت هتلداری جهان وارد کرده و باعث تعطیلی و تعدیل نیروی انسانی در این بخش شده است. پژوهش حاضر با تمرکز بر اقامتگاههای ایران، به دنبال شناسایی راهکار های مناسب برای رونق دوباره کسب و کار اقامتگاهها در دوران پسا کوید 19 از دیدگاه  خبرگان ، مدیران هتل ها و صاحبان اقامتگاهها می باشد. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش مصاحبه نیمه ساختار یافته  بوده و روش پژوهش به کاررفته کیفی (تحلیل مضمون) است و نتایج نشان می دهد که سیاستگذاری ، مشارکت، رسوخ در بازار، توسعه محصول و افزایش آگاهی و تبادل اطلاعات راهکارهایی مناسب برای رونق اقامتگاهها پس از بحران کوید 19 هستند.

علم گردشگری، علمی است پویا و باقی ماندن در دنیای رقابتی گردشگری مستلزم ظهور ابتکارات و بازارهای با علایق ویژه در صنعت گردشگری و هتلداری است. مفهوم بازارهای با علایق ویژه در سال های اخیر شکل گرفته و نقطه مقابل گردشگری انبوه است. بازارهای با علایق ویژه میان گردشگران تمایز قائل می شود و فعالیت ها و خدمات را براساس گرایش، انگیزه سفر و نیاز آنها ارائه می دهد. این پژوهش بر معرفی هتل های موضوعی متمرکز شده است و سه هدف اصلی را دنبال می کند: شناسایی هتل های موضوعی مناسب برای سرمایه گذاری در شهر اصفهان از دیدگاه کارشناسان؛ بررسی میزان گرایش گردشگران داخلی به اقامت در هتل های موضوعی و اولویت هتل های موضوعی از دیدگاه گردشگران داخلی. این پژوهش در شهر اصفهان انجام گرفته و ابزار گردآوری داده ها در آن، فرم مصاحبه و پرسش نامه بوده است. روش پژوهش به کاررفته کمی کیفی است و نتایج نشان می دهد گردشگران داخلی به اقامت در هتل های موضوعی گرایش زیادی داشته و از دیدگاه آنها هتل های سنتی، هتل های صنایع دستی و هتل های نشان دهنده دوران تاریخی شکوفایی اصفهان برای اقامت در اولویت قرار دارند.

 گردشگری تندرستی در سال های اخیر رشد قابل توجهی داشته است، علت این امر را می توان در شیوع بیماری های مختلف در نتیجه افزایش فشار کاری و زندگی، استرس و بطور کلی سبک زندگی ناسالم مشاهده نمود، همین امر باعث توجه بیش از پیش به امر سلامتی شده و مردم تمایل بیشتری به پیشگیری از بیماری ها، حفظ و بهبود تندرستی شان از راه های مختلف از جمله سفر با هدف تندرستی دارند، لذا می توان گفت امروزه گردشگری تندرستی به یک گرایش سفر تبدیل شده است، در این میان در شهرسرعین و روستاهای پیرامون آن در استان اردبیل دارای پتانسیل های بسیار غنی در زمینه گردشگری تندرستی می باشد. این پژوهش سه هدف اصلی را دنبال می کند : 1) شناسایی پتانسیل های گردشگری تندرستی در این حوزه جغرافیایی ؛ 2) بررسی میزان تمایل گردشگران داخلی به فعالیت ها و جاذبه های گردشگری تندرستی در شهر سرعین و روستاهای پیرامون و 3) اولویت بندی فعالیت های گردشگری تندرستی از دیدگاه گردشگران داخلی. روش: این پژوهش در زمره پژوهش های کیفی-کمی می باشد و جامعه آماری این پژوهش را در مرحله اول نخبگان و کارشناسان این حوزه تشکیل داده اند، جمع آوری نمونه به روش گلوله برفی و توسط فرم مصاحبه انجام گرفت و در نهایت داده ها به روش کیفی (کد گذاری باز و محوری) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در مرحله دوم به منظور بررسی میزان تمایل گردشگران داخلی به فعالیت ها و جاذبه های گردشگری تندرستی پرسشنامه ای شامل سوالات بسته (طیف لیکرت) طراحی گردید و پس از پر شدن توسط گردشگران با آزمون های تی تک نمونه ای و فریدمن داده ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان می دهدکه در شهر سرعین و روستاهای پیرامون آن دارای پتانسیل بالایی برای رونق گردشگری تندرستی است و گردشگران به فعالیت های گردشگری تندرستی تمایل بالایی دارند و به ترتیب فعالیت هایی چون مشاهده مناظر طبیعی، طبیعت گردی، هوای پاک؛ چشمه های آب معدنی؛ چشمه آبگرم و هیدروتراپی و پیاده روی در طبیعت، کوهپیمایی و دشت پیمایی به ویژه در حوزه های روستایی برای آنها از اولویت بالاتری برخوردار است. توسعه گردشگری تندرستی در حوزه جغرافیایی سرعین موجب تعامل بیشتر بین مراکز روستایی و شهری و از طریق گسترش جریان های روستایی- شهری (از جمله جریان افراد، کالا، سرمایه، اطلاعات و فناوری)، به روابط دوسویه و نهایتاً، به پیوندهای روستایی- شهری منتهی گردد. این روند، در گذر زمان، به نوبه خود، به پویایی فضاهای روستایی و شهری و ایجاد فرصت های بیشتر برای فعالیت های کسب و کار در صنعت گردشگری و بهبود شرایط اجتماعی- اقتصادی می انجامد. 

امروزه کشف و جستجو در شجره نامه خانوادگی و سفر به منظور نسب شناسی یکی از انگیزه های گردشگری و اوقات فراغت است که نه تنها فرصت هایی را برای معرفی و حفظ میراث های خانوادگی ایجاد می کند، متنوع کردن بازار گردشگری را به دنبال خواهد داشت. پژوهش حاضر سه هدف زیر را دنبال می کند: 1. شناسایی پتانسیل های اصفهان برای ایجاد و رونق گردشگری شجره نامه؛ 2. معرفی بسته های سفر مناسب رونق گردشگری شجره نامه در استان اصفهان؛ 3. شناسایی راهکارها و استراتژی های مناسب برای رونق گردشگری شجره نامه در استان. پژوهش حاضر، از نوع اکتشافی و روش کیفی (تحلیل مضمون) در آن استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش را متخصصان حوزه تاریخ، گردشگری و فرهنگ تشکیل داده است. یافته های پژوهش نشان دهنده آن است که اصفهان به دلیل وجود خاندان های مشهوری که در طول تاریخ به اصفهان مهاجرت کرده اند و خاندان های اصفهانی که به دلیل خدمات یا پیشه خود شهرت داشتند، وجود بازماندگان خاندان های سلطنتی در اصفهان، وجود محله هایی به اسم شهرهای دیگر در اصفهان، حضور مهاجران و پناهندگان در طول تاریخ و گذشته متفاوت تقسیمات کشوری پتانسیل لازم را برای رونق گردشگری شجره نامه دارد. به علاوه، بسته های سفر ورودی، خروجی و بازدیدهای شهری به عنوان فرصت های درآمدزایی در بخش گردشگری شجره نامه در استان معرفی شد. درنهایت چهار استراتژی رسوخ در بازار، توسعه محصول، یکپارچگی افقی و مشارکت به عنوان استراتژی های مناسب برای رونق گردشگری شجره نامه در اصفهان معرفی شد

درحال حاضر کشور ایران با مسائل اقتصادی و محدودیت هایی مواجه است که با استفاده از فنّاوری های روز دنیا می تواند از موانع پیش روی خود عبور یا آن ها را تسهیل کند. فنّاوری زنجیره بلوکی یکی از فنّاوری های نوین در عصر جدید است که می توان با مطالعه عمیق این مبحث و یافتن راهکارهای مناسب اجرایی در صنعت گردشگری از آن بهره برداری کرد. پژوهش حاضر درصدد است به سه هدف زیر دست یابد: 1) شناسایی ابعاد مثبت فنّاوری بلاکچین در رونق گردشگری ایران؛ 2) شناسایی ابعاد منفی فنّاوری بلاکچین در رونق گردشگری ایران و 3) شناسایی راهکارهای مناسب به منظور مدیریت استفاده مؤثر از فنّاوری بلاکچین در رونق گردشگری ایران. این پژوهش، از نظر روش، کیفی (تحلیل مضمون) است و جامعه آماری پژوهش را متخصصان حوزه گردشگری، فنّاوری و اقتصاد تشکیل داده اند. نتایج این پژوهش شامل یافتن ابعاد مثبت (مانند تسهیل تراکنش های مالی در گردشگری، حذف واسطه ها در گردشگری، تسهیل قراردادهای حوزه گردشگری، تسهیل برنامه ریزی و فرایند سفر، تسهیل در اعتبارسنجی و احراز هویت) و منفی (مانند عدم شناخت و پذیرش این فنّاوری، وجود محدودیت های ذاتی این فنّاوری) فنّاوری بلاکچین در رونق گردشگری ایران بوده است. به علاوه، راهکارهای اجرایی مناسب (سیاست گذاری های مناسب برای استفاده از فنّاوری بلاکچین در گردشگری، فرهنگ سازی و آموزش به منظور استفاده از فنّاوری بلاکچین و خدمات آن، معرفی گونه ها و بخش هایی از گردشگری، که امکان جذب فنّاوری بلاکچین آن ها را فعال تر می کند، و جذب سرمایه گذاران خارجی در حوزه گردشگری با هدف استفاده از این فنّاوری در پیشرفت و توسعه گردشگری در ایران شناسایی و معرفی شد.

 ایران از کشورهایی است که جاده ابریشم را فرصتی استراتژیک برای منطقه خود (سطح خرد) و در پیرامون (سطح کلان) برای ایجاد توازن در روندهای اقتصاد سیاسی بین الملل تلقی می کند. توجه به اهمیت زنجیره ارزش علاوه برانگیزه ها و اهداف اقتصادی و تجاری، ابعاد ژئواستراتژیک، ژئوپولتیک، ژئواکونومیک وگردشگری نیز پیدا کرده است. طرح های مرتبط با سازمان جهانی گردشگری در دهه اخیر و طرح «ابتکار جاده ابریشم» چین(2013) با 900 پروژه در 65 درصد از سه قاره جهان جهان (شامل دو طرح «ساخت کمربند اقتصادی جاده ابریشم و جاده ابریشم دریایی قرن بیست ویکم») و طرح «جاده ابریشم » ایالت متحده آمریکا(2011) با 40 مگاپروژه کلان و از طرفی توجه و اهمیت طرح های ملی به رونق گردشگری در راستای حفاظت و معرفی میراث های واقع در مسیر جاده ابریشم اهمیت بالای این جاده را نشان می دهد. در این راستا؛ با مطالعه ادبیات تحقیق هیچ یک از پژوهش های داخلی به بررسی و شناسایی فرصت های کارآفرینی در جاده ابریشم نپرداخته اند و پژوهش حاضر توانسته است در راستای پر کردن این خلا پژوهشی گام مهمی برداد. لذا هدف اصلی پژوهش حاضر شناسایی فرصت های کارآفرینی گردشگری در بخش مهمی از این جاده جهانی در ایران و اولویت بندی آنها است. سوال اصلی این است که کدام فرصت های کارآفرینی از طریق رونق گردشگری جاده ابریشم در ایران فراهم خواهد شد؟ ابزار گردآوری داده در پژوهش فرم مصاحبه بوده و داده ها به روش گلوله برفی جمع آوری شده است. به منظور شناسایی فرصت های کارآفرینی روش کیفی (کد گذاری باز و محوری) به کار رفته است. به علاوه با بهره گیری از آزمون های آماری (فریدمن) به اولویت بندی فرصت های هر دسته پرداخته شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که فرصت های کارآفرینی به 9 دسته بزرگ - فرصت های اقامتی؛ اوقات فراغت و گردشگری؛ عمومی؛ حمل ونقل؛ کسب و کار؛ فرهنگی؛ تندرستی و سلامتی؛ اداری و مالی - تقسیم بندی می گردد و اولویت فرصت های کارآفرینی شناخته شده متفاوتند.

گردشگری ادبی شکلی از گردشگری فرهنگی است که به کسب تجربیاتی در حوزه ادبیات منجر می شود. پژوهش حاضر درصدد است ظرفیت های گردشگری ادبی در استان کرمان، راهکارهای رونق و میزان استقبال گردشگران از تورهای ادبی را بررسی کند. این پژوهش ازنظر روش، کیفی - کمی و از نظر هدف، کاربردی است. در مرحله نخست، به منظور شناسایی ظرفیت ها و راهکارها برای رونق گردشگری ادبی در استان کرمان با استفاده از روش گلوله برفی با کارشناسان حوزه های گردشگری، ادبیات و ...، مصاحبه و نتایج آن به روش تحلیل مضمون تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان می دهند کارشناسان، چهار استراتژی توسعه محصول، تنوع ناهمگون، سیاست گذاری، بازاریابی و نفوذ در بازار را استراتژی های مناسبی برای رونق گردشگری ادبی می دانند. در مرحله بعد، به منظور ارزیابی میزان استقبال گردشگران از شرکت در تورها و فعالیت های ادبی در استان کرمان، پرسشنامه ای، طراحی و پس از تکمیل توسط گردشگران داخلی، با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی و با بهره گیری از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج به دست آمده بیان می کند گردشگران داخلی تمایل زیادی به شرکت در فعالیت ها و تورهای ادبی در استان کرمان دارند. میزان استقبال از همه شاخص ها در وضعیت مناسبی قرار داشت. شاخص تمایل به بازدید از مقبره مشاهیر با میانگین نمونه ۷۸/۳ در آزمون تی تک نمونه، بیشترین مقبولیت و شاخص تمایل به شرکت در کارگا ه های داستان نویسی، نویسندگی خلاق و ... با میانگین نمونه ۹۰/۲ کمترین مقبولیت را نزد گردشگران دارند.

اهداف پژوهش حاضر عبارتند از: 1) شناسایی مولفه های تاثیرگذار بر مشارکت سازمان های غیر انتفاعی مردم نهاد در رونق موزه ها و ترویج گردشگری پایدار 2) کشف فرصتهای مشارکتی سازمانهای مردم نهاد و موزه ها در راستای ترویج گردشگری پایدار. در این راستا از روش کیفی بهره گرفته شد. جامعه آماری پژوهش ، اعضا فعال سمن ها، متخصصان حوزه گردشگری ، فرهنگ، موزه ، محیط زیست و جغرافیا بودند و داده ها به کمک مصاحبه نیمه ساختار یافته جمع آوری شد. نتایج نشان داد که موازین حرفه ای و سیاستگذاری مولفه های تاثیرگذار بر مشارکت سمن ها در رونق موزه ها و ترویج گردشگری هستند. به علاوه، پنج مضمون اصلی آموزش مشارکتی؛ تفکر مشارکتی و تعاملی؛ تبلیغ و اطلاع رسانی مشارکتی؛ برگزاری رویداد ها و نمایشگاههای مشترک و مشارکت اجتماعی به عنوان فرصتهای مشارکتی سازمانهای مردم نهاد و موزه ها در راستای توسعه گردشگری پایدار شناسایی شدند.

امروزه گردشگری هنری یکی از بازارهای با علایق ویژه است که رونق آن می تواند در توسعهٔ گردشگری ایران بسیار تأثیرگذار باشد. در میان هنرهای کاربردی ایران، فرش دستبافت سابقه ای تاریخی و شهرت بالایی در جهان دارد. استان آذربایجان شرقی که یکی از کانون های تاریخی تولید فرش دستبافت در ایران است به منزلهٔ منطقهٔ موردمطالعه این پژوهش انتخاب شده است. پژوهش حاضر دو هدف اصلی را پی می گیرد که عبارت هستند از معرفی پتانسیل های استان آذربایجان شرقی برای رونق گردشگری فرهنگی با تأکید بر فرش دستبافت و شناسایی پیشران های کلیدی برای رونق گردشگری فرهنگی با تأکید بر فرش در استان آذربایجان شرقی. روش کیفی (تحلیل مضمون) به همراه تحلیل ساختاری به منزلهٔ ابزار تجزیه وتحلیل در مطالعات آینده پژوهی با استفاده از نرم افزار میک مک در این پژوهش به کار گرفته شده است. نتایج تحلیل مضمون نشان می دهد که استان آذربایجان شرقی دارای چهار مضمون اصلی نیروی انسانی، اهمیت تاریخی فرش تبریز، جاذبه ها و فرهنگ اجتماعی است و این نتایج گواهی است بر پتانسیل بالای منطقه برای رونق گردشگری فرهنگی با تأکید بر فرش دستبافت. به علاوه، خروجی نرم افزار میک مک نشان می دهد که متغیرهای سامان دهی برنامه های آموزشی و توانمندسازی تجار و تولیدکنندگان فرش همگام با تورهای فرش، برگزاری و سامان دهی برنامه های آموزشی و توانمندسازی راهنمایان گردشگری در کنار تورهای فرش و ایجاد انگیزهٔ مالی برای آن ها و تبلیغات هدفمند و گستردهٔ دیجیتال از تأثیرگذارترین متغیرها در رونق گردشگری فرهنگی با تأکید بر فرش دستبافت است.

میراث های ادبی ازجمله صنایع فرهنگی و خلاقی هستند که امروزه یکی از بازارهای با علایق ویژه گردشگری به نام گردشگری ادبی درحال تجاری سازی پایدار آنها است. اهداف پژوهش حاضر عبارت اند از شناسایی اساطیر و داستان های عامیانه ادبی در شهر اصفهان و مکان های وابسته به آنها. در این راستا از روش کیفی (تحلیل مضمون) بهره گرفته شده است. نتیجه تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد شهر اصفهان با در برگرفتن مکان هایی با چهار مضمون فرعی، داستان های عامیانه درباره شاه عباس کبیر، داستان عامیانه درباره کوچه سوزن گرها و حمله افغان ها به اصفهان، حکایت تخم مرغ ها و داستان عامیانه بخت گشایی دختران، پتانسیل بالایی برای رونق گردشگری ادبی با تأکید بر داستان های عامیانه دارند. افزون بر آن، برای مضمون اصلی اساطیر ادبی، شش مضمون فرعی شناسایی شدند که عبارت اند از مهر یا میترا از ایزدان آیین مزدیَسنا (اسطوره نور)، نمادهای خیر و شر در اساطیر ایرانی، ایزدبانو آناهیتا که در اسطوره شناسی ایران از او با عنوان «الهه آب ها» یاد می شود، داستان عاشقانه خسرو پرویز و معشوقه اصفهانی او، شکر اصفهانی، درختان مقدس در اسطوره شناسی، داستان های هزار و یک شب، کلیله و دمنه، امیر ارسلان نامدار و ...؛ در نتیجه، شش مسیر گردشگری ادبی شهر اصفهان با تأکید بر داستان های ادبی عامیانه و اساطیر مشخص شدند.