اسماعیل محمدی

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر حکایت درمانی مسیر شغلی کوکران بر اهمال کاری تحصیلی دانشجویان نابینا بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانشجویان نابینای دانشگاه اصفهان و دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان بود که 30 نفر به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و به شیوه ی تصادفی در دو گروه (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش در 7 جلسه (3 ساعته)، بصورت هفتگی شرکت کردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی گردآوری و توسط نرم افزار SPSS-21 تحلیل شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که حکایت درمانی، اهمال کاری در آمادگی برای امتحانات و آماده کردن تکالیف را کاهش داده (05/0p<)،اما تمایل به تغییر و احساس منفی را افزایش داده است (05/0p<)، به علاوه، تفاوت دو گروه در اهمال کاری برای آماده کردن مقالات معنی دار نبود. در نهایت می توان از حکایت درمانی کوکران به عنوان یکی از روش های مؤثر در کاهش اهمال کاری تحصیلی دانشجویان نابینا استفاده کرد.

در تاریخ اندیشه اقتصادی، مسائل مربوط به نرخ بهره، از جمله بحث انگیزترین مسائل اقتصادی بوده است. اقتصاددانان در این زمینه، دیدگاه های متفاوتی ارائه کرده اند؛ در این میان، بررسی تعامل نرخ بهره و رشد اقتصادی از جایگاه ویژه ای برخوردار است. فرضیه مقاله این است که بین نرخ ترجیج زمانی و نرخ رشد اقتصادی و به تبع، بین نرخ بهره پولی و نرخ رشد رابطه منفی وجود دارد. برای آزمون این فرضیه، ابتدا مدلی ریاضی جهت سنجش رابطه این دو متغیر ارائه شده است. در ادامه، رابطه نرخ بهره پولی و نرخ رشد در اقتصاد ایران، طی دوره زمانی 1386 1351، با استفاده از نرم افزار لیزرل بررسی شده است. در این بررسی، نرخ سود تسهیلات به عنوان جایگزین نرخ بهره پولی بین سال های 1368 1362 در نظر گرفته شده است. یافته های تحقیق ضمن تأیید فرضیه تحقیق، نشان می دهد که نرخ ترجیح زمانی و به تبع، نرخ بهره پولی طی دوره مورد بررسی تأثیری منفی بر رشد اقتصادی داشته است.