رضا امین زاده

پژوهش حاضر با هدف شناسایی علل تنفر و تمرین زدگی دانش آموزان از ورزش انجام شد. هدف پژوهش کاربردی و روش پژوهش کیفی بود. بدین منظور با 21 نفر از صاحب نظران به صورت قضاوتی هدف مند و با استفاده از مصاحبه های عمیق و نیمه ساختارمند اشباع نظری حاصل شد. 12 نفر از این افراد (14/57 درصد)، 31 تا 40 سال سن داشتند که بیش ترین فراوانی در بین نمونه های پژوهش می باشد. داده ها با استفاده از رویکرد اکتشافی از طریق فرآیند شناسه گذاری و تحلیل آن با استفاده از نرم افزار کیفی مکس کیودی ای انجام شد. در پژوهش حاضر تعداد 107 شاخص در قالب 11 مفهوم (عناصر جسمانی، روانی، تربیتی-ادراکی، تجربیات فردی، اطلاعاتی-دانشی، فرا فردی، ضعف حرفه ای معلمان، امنیتی- ایمنی، اعتقادات، حمایتی و اقتصادی- علمی) و 4 مقوله (عوامل سطح درون فردی، برون فردی، محیطی- فیزیکی و ساختاری- سازمانی) شناسایی شد. پژوهش حاضر بر توجه به عوامل سطح درون فردی، برون فردی، محیطی- فیزیکی و ساختاری- سازمانی در جلوگیری از تنفر و تمرین زدگی دانش آموزان از ورزش تأکید دارد. در این زمینه توجه به عواملی نظیر اجرای رشته های ورزشی مورد علاقه دانش آموزان در مدارس، جذاب نمودن رشته های ورزشی موجود در مدارس، افزایش ساعت تربیت بدنی در مدارس، تهیه برنامه هایی در رادیو و تلویزیون به منظور آشنایی دانش آموزان با فواید ورزش، کاهش حق اجاره ی سالن ها، شناسایی استعداد ورزشی دانش آموزان توسط اولیا و مربیان، استفاده از معلمان با تجربه و کارآزموده و برگزاری جلسات مشاوره ای برای مربیان ورزش و والدین به منظور جلوگیری از تنفر و تمرین زدگی دانش آموزان از ورزش پیشنهاد می شود.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهکارها و پیامدهای جلوگیری از تنفر و ترک ورزش دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش: هدف پژوهش کاربردی و روش پژوهش کیفی بود. بدین منظور با 21 نفر از صاحب نظران به صورت قضاوتی هدفمند و با استفاده از مصاحبه های عمیق و نیمه ساختارمند اشباع نظری حاصل شد. داده ها با استفاده از رویکرد اکتشافی از طریق فرایند شناسه گذاری و تحلیل آن با استفاده از نرم افزار کیفی مکس کیودی ای انجام شد. همچنین از پایایی بازآزمون استفاده شد. یافته ها: در پژوهش حاضر 104 شاخص در قالب 14 مفهوم (استفاده از دانش و علم تمرین، توجه به ویژگی های شخصیتی-روانی، توسعه ورزش همگانی، حذف عادات نامناسب در محیط های ورزشی، تبلیغ و ترویج، اقتصادی، تسهیل دسترسی، نقش دولت و مسئولان، افزایش مشارکت، افزایش آگاهی، بهبود وضعیت جسمی-روانی جامعه، تغییر باورها، توسعه حرفه ای و توسعه آموزشی) شناسایی شد. نتیجه گیری: پژوهش حاضر بر توجه به عوامل راهبردهای انگیزشی، فرهنگ سازی، راهبردهای ساختاری، فرهنگ پذیری ورزش در جامعه، افزایش سلامت عمومی و توسعه زیرساخت های ورزشی در جلوگیری از تنفر و تمرین زدگی دانش آموزان از ورزش تأکید دارد. در این زمینه توجه به عواملی نظیر ساخت و مکان یابی اماکن ورزشی در محیط مدرسه، افزایش ساعت تربیت بدنی در مدارس، تهیه برنامه های ورزشی در رادیو و تلویزیون، برگزاری برنامه های صبحگاهی ورزشی، دعوت از چهره های مشهور ورزشی و ارائه تخفیف به کودکان و نوجوانان به منظور جلوگیری از تنفر و تمرین زدگی دانش آموزان از ورزش پیشنهاد می شود.  

سابقه و هدف: یکی از روش های پیشگیری از آسیب، ارزیابی و ارتقاء توانایی حرکتی و آمادگی عملکردی نوجوانان در ورزش می-باشد. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی تأثیر 6 هفته تمرینات کنترل تنفسی بر برخی فاکتورهای آمادگی عملکردی دانش آموزان دختر ورزشکار بود.روش پژوهش: این مطالعه از نوع نیمه تجربی و کاربردی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. 42 ورزشکار دختر نوجوان در رده سنی 15 تا 16 سال بر اساس معیارهای ورود به تحقیق به عنوان نمونه ی آماری انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله(21 نفر) و کنترل(21 نفر) تقسیم شدند. قبل و بعد از ۶ هفته مداخله تمرینی که به مدت ۴۵ دقیقه و ۶ جلسه در هفته صورت گرفت؛ هرکدام از متغیرهای کنترل پویای پاسچر، چابکی و پایداری اندام فوقانی، استقامت عضلات فلکسور تنه و قدرت انفجاری به ترتیب با استفاده از تست Y، تست دیویس، تست استقامت عضلات فلکسور تنه و پرش عمودی با روش آماری تحلیل واریانس با اندازه های تکراری از طریق نرم افزار SPSS نسخه 23 در سطح معناداری(05/0< P) ارزیابی شد.یافته ها: نتایج نشان داد که کنترل پویای پاسچر(001/0=P)، چابکی و پایداری اندام فوقانی(001/0=P)، استقامت عضلات فلکسور تنه(001/0=P) و قدرت انفجاری(001/0=P) گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون به طور معناداری بهبودیافت(05/0< P). همچنین تفاوت معناداری در تمامی متغیرها بین گروه تجربی و کنترل در پس آزمون مشاهده شد(05/0< P).نتیجه گیری: یافته ها نشانگر بهبود متغیرهای تحقیق در گروه تمرینات کنترل تنفسی بود؛ بنابراین، این تمرینات می تواند در موقعیت های رشد حرکتی به شرکت کنندگان در اجرای حرکات عملکردی تخصصی تر، ازجمله مهارت های ورزشی کمک کند.

هدف از پژوهش حاضر، روان سنجی نسخه فارسی پرسش نامه الکسیتایمیا در ورزش در هواداران لیگ برتر فوتبال ایران بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل هواداران باشگاه شهر خودروی خراسان بود که در بازی هفته 28 لیگ برتر فوتبال کشور (فصل 2019-20) در مقابل تیم سایپا و در ورزشگاه خانگی این تیم در شهر کرج، به تشویق تیم شهر خودرو پرداختند که بر اساس اعلام روابط عمومی باشگاه شهر خودرو، 400 نفر تماشاچی به این مسابقه اعزام شدند. از این میان، 180 هوادار از بازی میان تیم های شهر خودروی مشهد و سایپای تهران، به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسش نامه ای استاندارد استفاده شد که جهت روایی سنجی آن در جامعه موردنظر، به فارسی ترجمه شد و مورد تحلیل قرار گرفت. به منظور تأیید روایی ابزار نیز از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که بار عاملی تمامی سئوالات از مقدار مبنا بالاتر و مدل پژوهش از برازش معناداری برخوردار است. در نهایت، نتایج پژوهش بیانگر این است که پرسش نامه الکسیتایمیا در ورزش، مقیاسی چندبعدی است و از آن می توان در سایر جوامع غیر بالینی ورزشی به عنوان یک ابزار پژوهشی استفاده کرد

مقدمه: بیماری دیابت می تواند تأثیرات منفی بر سلامت عمومی و احساس خوب بودن بیماران داشته باشد و میزان کیفیت زندگی بیماران دیابتی معیاری مناسبی برای بحث درباره زندگی شخصی و تحمل بار بیماری بر زندگی آنان است. هدف اصلی از این پژوهش تعیین تأثیر فعالیت بدنی منظم هوازی بر تغییرات گلوکز ، هموگلوبین گلیکوزیله و کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع2 بود. مواد و روش ها: پنجاه و سه بیمار دیابتی نوع2 با دامنه سنی (11/6 ± 15/45 سال) و میانگین مدت بیماری 3 ± 5 سال به صورت هدف دار انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (27نفر) و کنترل (26نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی در یک برنامه فعالیت بدنی منظم هوازی شرکت کردند. برنامه تمرینی شامل 45 تا 60 دقیقه فعالیت هوازی با شدت 70- 60 درصد ضربان قلب ذخیره روی دوچرخه کارسنج سه بار در هفته و به مدت 8 هفته بود. پیش وپس از فعالیت بدنی منظم هوازی میزان گلوکز و هموگلوبین گلیکوزیله خون و حداکثر اکسیژن مصرفی (Vo2max) آزمودنی ها اندازه گیری شد. همچنین کیفیت زندگی آزمودنی ها درهر دو گروه توسط پرسشنامه SF – 36ارزیابی گردید.روش تحقیق از نوع نیمه تجربی بود و درتجزیه وتحلیل آماری اطلاعات از روش t مستقل استفاده شد. یافته ها: فعالیت بدنی منظم هوازی به مدت 8 هفته تأثیر معنی داری بر میزان کاهش گلوکز خون و افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی و کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع2 داشت (05/0< p ). ولی برمیزان هموگلوبین گلیکوزیله تاثیر معنی داری مشاهده نشد (05/0< p ). نتیجه گیری: فعالیت بدنی منظم هوازی در این تحقیق برای بیماران دیابتی نوع2 می تواند نمونه ای از برنامه های ارتقاء سلامت بوده و در افزایش کیفیت زندگی و همچنین کاهش میزان قند خون بیماران دیابتی مؤثر باشد.