سحر سهیلی پیشکناری

هدف از این پژوهش بررسی عوامل اثرگذار بر مدیریت عملکرد در سازمان های ورزشی بود. این پژوهش توصیفی-همبستگی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش را رؤسای ادارات تربیت بدنی و فعالیت های ورزشی استان ها در حوزه آموزش و پرورش، معاونین و اعضای دفتر تربیت بدنی و فعالیت های ورزشی، رؤسای هیات ها، رئیس انجمن های ورزشی و اعضای فدراسیون ورزش دانش آموزی تشکیل می دادند که نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد (147 نفر). ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته براساس مطالعه کتابخانه ای و مصاحبه های نیمه هدایت شده بود (4 عامل، 10 بعد، 50 گویه). روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به وسیله متخصصان (10 نفر)، روایی همگرا با استفاده از میانگین واریانس استخراج شده (بالاتر از 5/0)، روایی واگرا با استفاده از ماتریس فورنل-لارکر، سنجش پایایی درونی با استفاده از ضرایب بارهای عاملی (بالاتر از 4/0)، آلفای کرونباخ (بیشتر از 7/0) و پایایی ترکیبی (بیشتر از 7/0) تأیید شد. جهت آزمون فرضیات از نرم افزار اسمارت پی.ال.اس نسخه 3 استفاده شد. نتایج نشان داد مدل ارائه شده دارای برازش مناسبی بود. در تحلیل مسیر روابط، عوامل زمینه ای، سرمایه دانشی-روانشناختی و مهندسی سازمان به طور مستقیم اثر مثبت و معنی داری بر مدیریت عملکرد سازمانی دارند و هر کدام به ترتیب 26/0، 26/0، 28/0 درصد از تغییرات آن را تبیین می کند. طراحی، اصلاح و تقویت سازوکارهای عوامل اثرگذار بر مدیریت عملکرد در چارچوب مشخص و معین می تواند تضمین کننده و اطمینان بخش تحقق مأموریت ها و اهداف سازمانی باشد.

هدف از پژوهش حاضر، رتبه بندی باشگاه های بدنسازی شهر رشت از نظر بهداشت با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره می باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی مقایسه ای و جمع آوری اطلاعات با استفاده از چک لیست محقق ساخته شامل 51 معیار بهداشت به صورت میدانی انجام شد. روایی چک-لیست توسط برخی از صاحب نظران (اساتید دانشگاه و مدیران باشگاه های بدنسازی) مورد تایید قرار گرفت. به علت محدود بودن حجم جامعه، حجم نمونه با جامعه برابر در نظر گرفته شد و در نهایت اطلاعات 44 باشگاه که بطور کامل در دسترس محقق قرار گرفته بود مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از روش های تحقیق در عملیات، آنتروپی شانون جهت وزن دهی به معیارها و تاپسیس جهت رتبه بندی باشگاه ها به وسیله نرم افزار EXCEL استفاده شد. یافته ها نشان داد در معیار بهداشت دو باشگاه 4A، 36A با مقدار 1Ci= بهترین رتبه و دو باشگاه 27A، 33A با مقدار 05/0 Ci= پایین ترین رتبه را به خود اختصاص دادند. اماکن ورزشی به عنوان یک محصول ورزشی که به مشتریان و استفاده کنندگان آن عرضه می شوند محسوب می شوند. با رتبه بندی این محصول ورزشی با استفاده از روش های تصمیم گیری چندمعیاره، این امکان برای مشتریان این محصول فراهم می شود که با توجه به امتیاز بدست آمده توسط این مدل بهترین تصمیم را در انتخاب محصول خود گرفته و همچنین این امکان برای ارائه کنندگان این محصول فراهم می شود که بتوانند با رتبه ای که محصول آن ها بدست می آورند، با رفع نقاط ضعف جهت بهبود یا تثبیت موقعیت محصول خود اقدام نمایند.

در سال های اخیر، سازمان های بین المللی برای خلق یک جهان فراگیر، برنامه های مختلفی را ارائه کرده اند. یکی از برنامه هایی که اخیراً توسط کمیته بین المللی پارالمپیک معرفی شد و در ایران نیز اجرا شد، برنامه جهانی «من می توانم» است. این برنامه درصدد است نگرش جوانان را نسبت به افراد دارای معلولیت تغییر دهد. لذا هدف اصلی این پژوهش شناسایی تأثیر اجرای برنامه «من می توانم» بر تغییر نگرش دانش آموزان مدارس ابتدایی نسبت به ورزش فراگیر بود. راهبرد پژوهش از نوع نیمه تجربی و با استفاده از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه آماری شامل ۵۰ نفر از دانش آموزان پایه ششم دبستان بودند که به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و در دو گروه 25 نفری کنترل و تجربی جای گرفتند. گروه تجربی در سه جلسه تحت آموزش برنامه های من می توانم قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری شامل پرسش نامه نگرش کودکان نسبت به ورزش فراگیر( بلاک، 1995) و چک لیست صفات (سیپراستاین،۲۰۰۶) برای ارزیابی نگرش شناختی بود که جهت جمع آوری داده ها، از طرح پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد و پرسش نامه ها قبل و پس از اجرای برنامه در اختیار هر دو گروه قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل متغیرها از آزمون های آنالیز واریانس مختلط، تی مستقل و تعقیبی برونفرونی و همچنین ویل کاکسون استفاده شد. نتایج نشان داد این برنامه تأثیر معناداری بر تغییر نگرش دانش آموزان نسبت به ورزش فراگیر (001/0 = p ) و همچنین نگرش نسبت به تعدیل قوانین (001/0= p ) دارد . پیشنهاد می شود برنامه «من می توانم» در سرفصل های درسی تربیت بدنی قرار گیرد و به صورت مستمر در مدارس ابتدایی ایران اجرا شود. با اجرای این برنامه در مدارس، علاوه بر بهبود و ارتقا نگرش مثبت نسبت به افراد دارای معلولیت و ادغام آنان در جامعه، بسیاری از محدودیت های موجود برای افراد دارای معلولیت در جامعه نیز از بین خواهد رفت.