تأثیر رهبری دیجیتال بر عملکرد شرکت ها در محیط های پویا: نقش قابلیت های پویا، نوآوری مدل کسب وکار و مزیت رقابتی پایدار(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مدیریت بازرگانی دوره ۱۴ پاییز ۱۴۰۱ شماره ۳
445 - 474
حوزه های تخصصی:
هدف: امروزه، توسعه فناوری و تغییر ساختار کسب وکارها نیاز به سبک های رهبری جدید برای غلبه بر عدم قطعیت ها را برجسته تر کرده است؛ از این رو، این پژوهش با تبیین نقش میانجی قابلیت های پویا، نوآوری مدل کسب وکار و مزیت رقابتی پایدار، به بررسی تأثیر رهبری دیجیتال بر عملکرد شرکت ها در محیط های پویا می پردازد. روش: پژوهش حاضر هدفی کاربردی و ماهیتی توصیفی پیمایشی دارد. جامعه آماری تحقیق مدیران شرکت های دانش بنیان استان تهران بودند. حجم نمونه به کمک نسخه 3.1 نرم افزار جی پاور، 244 نفر محاسبه شد و نمونه گیری به روش غیراحتمالی در دسترس انجام گرفت. 240 پرسش نامه با پیمایش آنلاین جمع آوری و پایایی و روایی آن تأیید شد. داده های توصیفی با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 26 و مدل پژوهش، مبتنی بر رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار اسمارت پی ال اس نسخه 3 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: تأثیر مستقیم و غیرمستقیم رهبری دیجیتال از طریق قابلیت های پویا و نوآوری مدل کسب وکار بر عملکرد شرکت ها تأیید شد. همچنین، اثر مستقیم رهبری دیجیتال بر مزیت رقابتی پایدار رد شد؛ اما تأثیر غیرمستقیم آن به تأیید رسید. به علاوه، درک پویایی محیطی نیز فقط روابط بین قابلیت های پویا با «نوآوری مدل کسب وکار، مزیت رقابتی پایدار و عملکرد شرکت» را تعدیل کرد. نتیجه گیری: نقش رهبری دیجیتال، عاملی مهم و ضرورتی استراتژیک است، جهت ایجاد تحول به منظور هدایت، پشتیبانی و مدیریت کارکنان در میانه عصر دیجیتال و بینشی کلیدی ایجاد می کند برای رهبران تا به واسطه آن، با کنار گذاشتن سبک های رهبری سنتی، مهارت های رهبری دیجیتال را در خود تقویت کنند.