مرضیه عزیزی

پژوهش حاضر با هدف پیشبینی اعتیاد به تلفن همراه بر اساس احساس تنهایی و اضطراب اجتماعی با نقش تعدیلگر جنسیت در دانشجویان کارشناسی دانشگاههای آزاد اسلامی تهران انجام شد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهی آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاههای آزاد اسلامی شهر تهران در سال 1400 بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه اعتیاد به گوشی هوشمند سواری (1392)، پرسشنامهی احساس تنهایی کالیفرنیا- ویرایش سوم (1996) و پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور و همکاران (2000) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS 23 در دو بخش توصیفی (انحراف معیار، چولگی و کشیدگی) و استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه) انجام پذیرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین اعتیاد به تلفن همراه و احساس تنهایی و اضطراب اجتماعی دانشجویان رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین احساس تنهایی و اضطراب اجتماعی، قادر به پیشبینی اعتیاد به تلفن همراه در دانشجویان میباشد. به علاوه اینکه جنسیت دانشجویان تفاوت قابل توجهی در نتایج حاصل از پژوهش ایجاد نکرده است.

هدف پژوهش حاضر،مقایسه مسئولیت پذیری اجتماعی، رابطه والد فرزندی و بهزیستی روانی در دانش آموزان تک والدینی و عادی بود. این پژوهش از حیث رویکرد کمی، از حیث هدف کاربردی و از حیث کارکرد علی- مقایسه ای بود. برای رسیدن به این هدف جامعه آماری آن شامل تمامی دانش آموزان تک والدینی مدارس مقطع ابتدایی کلاس های چهارم، پنجم و ششم منطقه 3 تهران که در سال تحصیلی 1400-99 مشغول به تحصیل بودند و حجم نمونه با توجه به هدف پژوهش و با استفاده از شیوه نمونه گیری در دسترس، 60 نفر با توجه به اهداف و فرضیه تحقیق که 30 نفر مربوط به گروه  دانش آموز تک والدینی و 30 نفر  دانش آموز عادی که به صورت در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش پرسش نامه مسئولیت پذیری اجتماعی، پرسشنامه ارزیابی رابطه والد – فرزند و پرسش نامه بهزیستی روانشناختی بر روی گروه نمونه اجرا شد. در این پژوهش داده های جمع اوری شده بر اساس روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استادارد) و استنباطی (تحلیل واریانس چندمتغیره) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که اثر گروه تنها بر نمرات حاصل از پرسش نامه بهزیستی روانی معنادار می باشد؛ بدین معنا که بین آزمودنی های دو گروه (دانش آموزان تک والدینی و عادی) در میانگین نمرات این متغیر تفاوت معناداری وجود دارد. اما در سایر متغیرها تفاوت معناداری دیده نمی شود.

چکیده زمینه و هدف: کسب اطلاعات درزمینه ی عوامل زمینه ساز اختلال های رفتاری در دانش آموزان با اختلال های یادگیری ویژه به عنوان جمعیت در معرض خطر جهت طراحی، آماده ساختن و ارتقای خدمات روان شناسی و درمانی مناسب باهدف کاهش پیامدهای منفی و رشد اختلال های روانی بعدی و بهبود کارکرد این گروه از دانش آموزان ضروری است . پژوهش حاضر باهدف پیش بینی اختلال های رفتاری بر اساس سبک های فرزند پروری در کودکان با اختلال های یادگیری ویژه انجام شده است. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی بود که به روش همبستگی از نوع مدل پیش بینی انجام گرفت. جامعه آماری آن را کودکان با اختلال های یادگیری ویژه مراجعه کننده به مراکز آموزشی و توان بخشی اختلال یادگیری ویژه شهرستان های استان تهران تشکیل دادند . با استفاده از نمونه گیری در دسترس ، 130 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه شیوه های فرزندپروری بامریند و سیاهه رفتاری کودک برای سنین 18-6 سال نظام سنجش مبتنی بر تجربه آخنباخ گردآوری شدند و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره با نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها و نتیجه گیری : نتایج نشان داد بین مولفه سبک فرزندپروری مقتدرانه و مستبدانه با هیچ یک از مولفه های اختلال رفتاری کودکان با اختلال های یادگیری ویژه همبستگی معنادار وجود ندارد و تنها سبک فرزندپروری سهل گیرانه همبستگی منفی و معناداری با مشکلات برون سازی شده کودکان با اختلال های یادگیری ویژه دارد. در این پژوهش با توجه به نتایج به دست آمده، سبک فرزندپروری سهل گیرانه پیش بینی کننده معناداری برای اختلال های رفتاری در کودکان مبتلا به اختلال های یادگیری ویژه است.

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی نقش سبک های فرزندپروری و عوامل شخصیتی والدین در پیش بینی اختلالات رفتاری کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی بود که به روش همبستگی از نوع مدل پیش بینی انجام گرفت و جامعه آماری آن را کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری مراجعه کننده به مراکز آموزشی و توانبخشی مشکلات ویژه یادگیری شهرستانهای استان تهران در سال تحصیلی 94-1393 تشکیل دادند . با روش نمونه گیری هدفمند و داوطلبانه، 130 نفر به عنوان نمونه وارد شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه شیوه های فرزندپروری بامریند، پرسشنامه شخصیتی نئو و سیاهه رفتاری کودک برای سنین 18-6 نظام سنجش مبتنی بر تجربه آخنباخ بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین تنها سبک فرزندپروری سهل گیرانه همبستگی منفی و معناداری با مشکلات برون سازی شده کودکان LD دارد. در این پژوهش با توجه به نتایج به دست آمده، سبک فرزندپروری سهل گیرانه پیش بینی کننده های معناداری برای اختلالات رفتاری در کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری هستند.