رویا افراعی

مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی رویکرد طرح واره درمانی بر کاهش طلاق عاطفی در زنان دارای همسر نظامی صورت گرفت. روش تحقیق نیمه آزمایشی به شیوه ی پیش آزمون-پس آزمون با گروه آزمون و گواه بود. جامعه آماری، شامل کلیه زنان دارای همسر نظامی ساکن در منطقه 1 شهر تهران که به مراکز مشاوره و روان شناسی خانواده های نظامی مراجعه نموده اند. در این تحقیق، از مراکز مشاوره و روان شناسی ویژه خانواده های نظامی در سطح شهر تهران براساس موقعیت جغرافیایی، مرکز درمانی آتیه را به عنوان گروه نمونه گیری انتخاب و از میان مراجعه کنندگان به این مرکز نمونه انتخاب شد. با توجه به معیارهای ورود به نمونه نهایتاً 32 نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و گواه (16 نفر برای گروه آزمایش و 16 نفر برای گروه گواه) گزارش شدند. جلسات طرح واره درمانی براساس پروتکل طرح واره درمانی همتی ثابت، نوابی نژاد و خلعتبری (1395) بود که 8جلسه درمانی بود. جهت تعیین میزان طلاق عاطفی شرکت کنندگان در رابطه زناشویی در مراحل پیش و پس آزمون از پرسش نامه طلاق عاطفی گاتمن (2008) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از میانگین و انحراف استاندارد و برای تعیین اثربخشی مداخله از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که طرح واره ی درمانی بر طلاق عاطفی مؤثر واقع شده است. نتیجه کلی تحقیق پیش رو نشان می دهد که طرح واره درمانی بر کاهش طلاق عاطفی در زنان دارای همسر نظامی تأثیر دارد. نتایج این پژوهش نشان داد که طرح واره درمانی می تواند در کاهش طلاق عاطفی در زنان متأهل دارای همسر نظامی مؤثر باشد و یک روش انتخابی برای بهبود تعارضات در این افراد باشد.

پژوهش حاضر با هدف پیشبینی اعتیاد به تلفن همراه بر اساس احساس تنهایی و اضطراب اجتماعی با نقش تعدیلگر جنسیت در دانشجویان کارشناسی دانشگاههای آزاد اسلامی تهران انجام شد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهی آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاههای آزاد اسلامی شهر تهران در سال 1400 بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش جمع آوری داده ها بر اساس پرسشنامه اعتیاد به گوشی هوشمند سواری (1392)، پرسشنامهی احساس تنهایی کالیفرنیا- ویرایش سوم (1996) و پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور و همکاران (2000) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS 23 در دو بخش توصیفی (انحراف معیار، چولگی و کشیدگی) و استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه) انجام پذیرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین اعتیاد به تلفن همراه و احساس تنهایی و اضطراب اجتماعی دانشجویان رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین احساس تنهایی و اضطراب اجتماعی، قادر به پیشبینی اعتیاد به تلفن همراه در دانشجویان میباشد. به علاوه اینکه جنسیت دانشجویان تفاوت قابل توجهی در نتایج حاصل از پژوهش ایجاد نکرده است.