مجتبی رحمانی

در تحقیقات زیادی تأثیرکانون توجه و چشم ساکن بر عملکرد حرکتی بررسی شده است، با وجود این تأثیر این دو در شدت های مختلف بار تکلیف مبهم است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر دستورالعمل های توجه درونی و بیرونی بر چشم ساکن و دقت پرتاب دارت در دو شدت تکلیف ثانویه بود. شرکت کنندگان 20 فرد مبتدی در پرتاب دارت بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند و در چهار شرایط تکالیف دوگانه شامل توجه درونی- بدون برآورد تن صدا، توجه بیرونی- بدون برآورد تن صدا، توجه درونی- با برآورد تن صدا و توجه بیرونی- با برآورد تن صدا به صورت کانتربالانس مهارت پرتاب دارت را انجام دادند که به طور همزمان اطلاعات خیرگی آنها نیز به وسیله دستگاه ردیاب بینایی دوچشمی ثبت شد. نتایج دقت نشان داد که شرکت کنندگان در شرایط توجه بیرونی نسبت به توجه درونی و در شرایط شدت بار تکلیف ثانویه پایین نسبت به بالا خطای شعاعی کمتری داشتند. همچنین نتایج چشم ساکن نشان داد تنها اثر اصلی تکلیف ثانویه معنا دار بود که شرکت کنندگان در شرایط بار تکلیف ثانویه بالا نسبت به پایین مدت زمان چشم ساکن بیشتری داشتند. این نتایج اهمیت کانون توجه بیرونی را در شرایط بار تکلیف ثانویه بالا و پایین برای عملکرد پرتاب دارت برجسته و تحقیقات آینده را به منظور بررسی عمیق تر نقش تأثیرات چشم ساکن و کانون توجه در عملکرد پرتاب دارت جهت دهی می کند.

این تحقیق در راستای بررسی عوامل رفتاری موثر بر احیاء فرهنگ توسعه ورزش چوگان در یگان ویژه سوار تهران، انجام شده است. روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر نوع داده ها کمی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان شاغل در یگان ویژه سوار تهران می باشند. از آنجا که تعداد اعضای جامعه آماری این پژوهش 70 نفر می باشند. به علت حجم کم جامعه، نمونه گیری به صورت تمام شماری صورت گرفته است. در مرحله بعد بر اساس مدل مفهومی پژوهش، سوالات و فرضیه های پژوهش، با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته, گویه های مستخرجه در نمونه آماری تحقیق مورد پرسش قرار گرفته است. در بخش آمار توصیفی، توصیف داده ها در دو بخش متغیر های زمینه ای و متغیر های اصلی ارائه گردیده و در بخش آمار استنباطی، جهت بررسی فرضیه ها از آزمون های کولموگروف اسمیرنف جهت تعیین نرمال بودن داده ها و آزمون آزمون t یک نمونه و آزمون فریدمن استفاده شده است. با توجه به مثبت بودن علامت ضریب رگرسیون می توان گفت عامل رفتارهای محیطی، رفتارهای فرهنگی، رفتارهای بین فردی، رفتارهای مدیریتی و رفتارهای سازمانی اثر مثبت بر احیاء فرهنگ توسعه ورزش چوگان دارد. با توجه به مقدار قدر مطلق ضریب استاندارد شده بتا می توان گفت عامل رفتارهای بین فردی با ضریب 743/0 بیشترین تاثیر را بر احیا فرهنگ توسعه ورزش چوگان و عامل رفتارهای مدیریتی با ضریب بتا 359/0 کمترین تاثیر را بر فرهنگ توسعه ورزش چوگان دارد.