مهدی تختایی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه مهارت های حرکتی و شاخص توده بدنی دانش آموزان پسر 7 تا 10 سال با و بدون اعتیاد به اینترنت انجام گرفت. شرکت کنندگان در پژوهش 150 دانش آموز دارای اعتیاد و 150 دانش آموز بدون اعتیاد به اینترنت بودند. بعد از گرفتن رضایت نامه از والدین و ثبت اطلاعات شخصی دانش آموزان در ابتدا با استفاده از پرسشنامه اعتیاد به اینترنت کمبیرلی یانگ گروه ها مشخص شدند. با استفاده از قدسنج و ترازو، شاخص توده بدنی شرکت کنندگان ثبت شد و سپس با استفاده از آزمون برونینکز- ازورتسکی مهارت های حرکتی شرکت کنندگان ارزیابی شد. برای دسته بندی اطلاعات از شاخص های مرکزی و پراکندگی در بخش آمار توصیفی و برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و t مستقل در بخش آمار استنباطی استفاده شد. تمام تحلیل های پژوهش در سطح معنا داری 05/0 P< بررسی شد. نتایج نشان داد که بین مهارت های درشت و ظریف، تبحر حرکتی و همچنین شاخص توده بدنی دانش آموزان با و بدون اعتیاد به اینترنت تفاوت معناداری وجود دارد، به این معنا که کودکان دارای اعتیاد به اینترنت در مهارت های حرکتی درشت، ظریف و تبحر حرکتی عملکرد ضعیف تری را از خود نشان دادند. همچنین از شاخص توده بدنی بیشتری برخوردار بودند. اعتیاد به اینترنت ممکن است با چاقی و عملکرد ضعیف در مهارت های حرکتی درشت همراه باشد، بنابراین توصیه می شود برای پیشگیری، اقدامات لازم در این زمینه انجام گیرد.

در تحقیقات زیادی تأثیرکانون توجه و چشم ساکن بر عملکرد حرکتی بررسی شده است، با وجود این تأثیر این دو در شدت های مختلف بار تکلیف مبهم است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر دستورالعمل های توجه درونی و بیرونی بر چشم ساکن و دقت پرتاب دارت در دو شدت تکلیف ثانویه بود. شرکت کنندگان 20 فرد مبتدی در پرتاب دارت بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند و در چهار شرایط تکالیف دوگانه شامل توجه درونی- بدون برآورد تن صدا، توجه بیرونی- بدون برآورد تن صدا، توجه درونی- با برآورد تن صدا و توجه بیرونی- با برآورد تن صدا به صورت کانتربالانس مهارت پرتاب دارت را انجام دادند که به طور همزمان اطلاعات خیرگی آنها نیز به وسیله دستگاه ردیاب بینایی دوچشمی ثبت شد. نتایج دقت نشان داد که شرکت کنندگان در شرایط توجه بیرونی نسبت به توجه درونی و در شرایط شدت بار تکلیف ثانویه پایین نسبت به بالا خطای شعاعی کمتری داشتند. همچنین نتایج چشم ساکن نشان داد تنها اثر اصلی تکلیف ثانویه معنا دار بود که شرکت کنندگان در شرایط بار تکلیف ثانویه بالا نسبت به پایین مدت زمان چشم ساکن بیشتری داشتند. این نتایج اهمیت کانون توجه بیرونی را در شرایط بار تکلیف ثانویه بالا و پایین برای عملکرد پرتاب دارت برجسته و تحقیقات آینده را به منظور بررسی عمیق تر نقش تأثیرات چشم ساکن و کانون توجه در عملکرد پرتاب دارت جهت دهی می کند.

کانون توجه به طور گسترده ای به عنوان یک روش آموزشی استفاده می شود. این روش به بهبود اجرای مهارت کمک می کند. کانون توجه بهینه همواره یک سؤال اساسی برای بسیاری از محققان بوده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر دستورالعمل های مختلف کانون توجه بر استقامت عضلانی ورزشکاران رزمی کار خبره بود. در یک طرح نیمه تجربی با اندازه گیری تکراری، 16 کونگ فوکار خبره به صورت نمونه در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و تحت 4 شرایط مختلف کانون توجه درونی (توجه به حفظ زانو در زاویه 90 درجه)، توجه بیرونی نزدیک (توجه به اینکه شبیه صندلی بایستند)، توجه بیرونی دور (توجه به صفحه مانیتور در حال نمایش یک صندلی) و کنترل (بدون دستورالعمل توجهی) به انجام آزمون نشستن دیواری پرداختند. نتایج تحلیل واریانس درون گروهی با اندازه گیری های مکرر نشان داد که گروه کنترل به طور معنی داری بهتر از سه گروه دیگر می باشد (001/0 p< ) و بین فواصل مختلف تمرکز بیرونی تفاوتی دیده نشد (27/0 p= ) ولی شرکت کنندگان در هر دو شرایط تمرکز بیرونی بهتر از شرایط تمرکز درونی عمل کردند. بنابراین می توان گفت دستورالعمل های توجهی خاص موجب تداخل در عملکرد بهینه ورزشکاران خبره می شود.