زهرا افشار

زیست باستان شناسی یک تخصص دانشگاهی میان رشته ای است که با مطالعه علمی بقایای اسکلت های انسانی به دست آمده از محوطه های باستان شناسی، پل ارتباطی بین علوم زیست شناسی، پزشکی، انسان شناسی و علوم اجتماعی برقرار می کند. سنگ بنای زیست باستان شناسی، تعامل متقابل بین فرهنگ و بیولوژی است. مطالعات روشمند، منسجم و علمی در این حوزه کمک مؤثری به درک مفاهیم پیچیده از هویت های اجتماعی مردمان و جوامع گذشته دارد. مطالعات بقایای اسکلتی انسانی در جهان، در ابتدا، رویکرد «نژادپرستانه» و «تبارشناسی» داشت اما بعداً و در طی 40 سال اخیر این گرایش های «خطرناک» منسوخ شده و انقلاب عظیمی در مطالعات زیست باستان شناسی ایجاد شده است. این تحقیقات به سمت مطالعات منسجم و علمی و در سطح جمعیتی (برای مثال: خویشاوندی ژنتیکی، رژیم غذایی، بیماری، سبک زندگی مردمان باستانی، تکامل بیولوژیکی و فرهنگی) قدم برداشته است. متأسفانه بقایای اسکلت های انسانی در ایران مورد بی مهری قرار گرفته و باستان شناسی ایران از اطلاعات علمی زیست باستان شناسی بی بهره است و اطلاعات و دانش ما در این خصوص بسیار محدود و ناقص بوده و درک درستی از پیشینان در ایران نداریم. این مقاله به معرفی رشته زیست باستان شناسی و مشارکت آن در مطالعات بقایای اسکلت های انسانی به دست آمده از محوطه های باستانی پرداخته است. علاوه بر آن، مروری بر تاریخچه و تکامل زیست باستان شناسی به عنوان یک رشته تخصصی از قرن 18 م. به بعد، اشاره به تاریخچه مطالعات بقایای انسانی در ایران و مسائل اخلاقی پیرامون بقایای اسکلتی انسانی دارد.

هدف این پژوهش بررسی موقعیت سازمان های برتر پتروشیمی از نظر کارمندیابی الکترونیک است. در این مطالعه سازمان های برتر فعال در صنعت پتروشیمی ایران براساس رتبه بندی سازمان مدیریت صنعتی در سال 1392، انتخاب شده و وبسایت سازمانی آن ها از روش تحلیل محتوا، مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج این موضوع را آشکار می کند که در مجموع از بین 23 سازمان، 15 سازمان دارای بخشی از کارمندیابی الکترونیک بوده اند. هم چنین سازمان های برتر پتروشیمی بیش تر بر سیاست و اقدامات منابع انسانی و پیگیری و رؤیت مشخصات، اعلان نتیجه و فرایند کارمندیابی تأکید داشته و به میزان کم تری به ارسال رزومه، ذکر انواع جذب و آزمون های آنلاین منابع انسانی ، توجه کرده اند.

امروزه اجرای مدیریت سبز منابع انسانی در سازمان ها از اهمیت بالایی برخوردار شده و این موضوع در صنعت نفت دارای اهمیت خاصی است. هدف این تحقیق شناسایی بسترهای لازم برای اجرای مدیریت سبز منابع انسانی در صنعت نفت است. روش انجام این تحقیق روش تحقیق آمیخته است. با توجه به این نوع روش تحقیق، در ابتدا مصاحبه هایی انجام و نتایج این مصاحبه ها مورد تحلیل محتوا قرار گرفت و در نهایت پرسش نامه ای طراحی شد و در اختیار مدیران و کارشناسان منابع انسانی شرکت ملی نفت قرار داده شد. ضریب آلفای کرونباخ این پرسش نامه 0/973 بوده و بیان گر پایایی بالای این پرسش نامه است. نتایج این تحقیق گویای این موضوع است که از میان دسته بندی کلی، حمایت مدیران ارشد از بالاترین اهمیت برخوردار می باشد و در نتیجه در صورت حمایت مدیر از برنامه های سبز، مقدمات مراحل دیگر نیز فراهم می شود. در میان عوامل استراتژیک، وجود چشم انداز سبز، در میان عوامل سازمانی، بودجه، از میان عوامل مرتبط با کارکنان، جذب و توسعه متخصصان زیست محیطی و دانش و مهارت کارکنان از مهم ترین عوامل به شمار می آیند. هم چنین نتایج آزمون فریدمن به طور کلی این موضوع را روشن ساخت که عوامل مالی و حمایت مدیریت از مهم ترین عوامل تاثرگذار بر اجرای مدیریت سبز منابع انسانی است

در این مقاله تأثیر فناوری اطلاعات بر کارکردهای مدیریت منابع انسانی در صنعت بیمه بررسی می شود. ازاین رو هدف این مقاله بررسی مدیریت الکترونیک منابع انسانی در شرکت های برتر بیمه است. برای رسیدن به این موضوع، 12 سازمان برتر بیمه، بر اساس رتبه بندی سازمان مدیریت صنعتی در سال 1393(سال مالی 1392) ، انتخاب شد. این 12 سازمان به عنوان نماینده صنعت بیمه در نظر گرفته شده و با استفاده از روش تحقیق تحلیل محتوا، وب سایت های این سازمان ها، مورد تحلیل قرار گرفت. این تحلیل وب سایت ها بر اساس مقوله های مدیریت الکترونیک منابع انسانی مانند کارمند یابی الکترونیک، آموزش الکترونیک، جبران خدمات الکترونیک، پاداش الکترونیک و زیر مقوله های آنان انجام گرفت. نتایج این تحقیق نشان دهنده آن است که، سازمان های برتر بیمه ای، بیش بر روی کارمند یابی و آموزش الکترونیک، متمرکز بوده و توجه کم تری را نسبت به جبران خدمات و پاداش الکترونیک، داشته اند. هم چنین، در میان زیر مقوله های کارمند یابی الکترونیک، تأکید بسیاری بر روی پر کردن فرم بوده و از میان مقوله های آموزش الکترونیک نیز، بیان اخبار آموزش و برگزاری آموزش آنلاین، بالاترین فراوانی را به خود اختصاص داده بودند. در میان زیر مقوله های جبران خدمات و پاداش الکترونیک، نیز این سازمان ها امکان مشاهده فیش حقوق و بیان امور رفاهی، را بر وب سایت خود قرار داده بوده اند. ولی در این زمینه ضعیف عمل کرده بودند. به صورت کلی می توان گفت که این سازمان ها، از نظر مدیریت الکترونیک منابع انسانی، در وضعیت مطلوبی قرار نداشته و یا تنها تعداد اندکی از مقوله ها را دارا بودند.

هدف این تحقیق بررسی تطبیقی کارمندیابی الکترونیک در ایران و ترکیه است و وبسایت 100 سازمان نمونه ایرانی با وبسایت 100 سازمان نمونه ترکیه ای مقایسه می شوند. در نگاهی دیگر، وبسایت های این سازمان ها مورد تحلیل محتوا قرار گرفته اند. این مقایسه براساس چند مقوله مانند (آگهی، پرکردن فرم، سیاست و اقدامات، چشم انداز و موارد دیگر) صورت گرفته است. نتایج این موضوع را آشکار می سازد که ترکیه بیش تر از ایران در زمینه کارمندیابی الکترونیک فعالیت دارد و تعداد بیش تری از سازمان های آن در وبسایت خود بخشی را تحت عنوان مدیریت منابع انسانی که شامل پر کردن فرم برای استخدام است را دارا می باشند. نتایج بیان گر این موضوع است که 64% سازمان های ایرانی دارای بخشی از کارمندیابی الکترونیک (از طیفی از کم تا زیاد) بودند و در مقابل 67% سازمان های ترکیه ای دارای بخشی از کارمندیابی الکترونیک (در طیفی از کم تا زیاد) بودند. این نکته قابل درک است که 36% سازمان های ایرانی و33% سازمان های ترکیه ای دارای هیچ بخشی از کارمندیابی الکترونیک نبودند. البته این آمار مربوط به وبسایت خود سازمان است.