مرتضی راعی دهقی

هدف از این تحقیق بررسی میزان تاثیر درک مسئولیت اجتماعی بر عملکرد شغلی کارکنان با در نظر گرفتن نقش میانجی متغیرهای کیفیت زندگی کاری، رفتار شهروندی سازمانی و تعهد عاطفی در بین کارکنان شرکت نفت و گاز زاگرس جنوبی می باشد. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات توصیفی- همبستگی است . داده ها ی تحقیق از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد که پایایی آن از طریق آزمون ضریب آلفای کرونباخ ( 0/79) و روایی صوری بر اساس نظر اساتید و روایی سازه از طریق برازش مدل اندازه گیری، مورد تایید قرار گرفت. جامعه آماری این تحقیق 700 نفر از کارکنان ستادی این شرکت بودند که با استفاده از فرمول کوکران 248 نفر از آن ها به عنوان نمونه آماری و با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Spss و Amos استفاده شده است. با توجه به نتایج تحلیل معادله ساختاری، همه فرضیه ها تایید شدند. این فرضیه که «رفتار شهروندی سازمانی بر عملکرد شغلی تاثیر دارد»، با ضریب0/77 دارای بیشترین ضریب مسیر و فرضیه دوم با این مضمون که «درک مسئولیت اجتماعی کارکنان بر تعهد موثر تاثیرمعنی دار دارد» با ضریب 0/65 دارای کمترین ضریب مسیر در بین فرضیه ها بود . نتایج نشان داد که برای افزایش عملکرد شغلی کارکنان باید به مسئولیت اجتماعی آنان توجه شود. از طرفی مسئولیت اجتماعی کارکنان با تاثیرگذاری بر روی کیفیت زندگی کاری کارکنان، تعهد موثر و رفتار شهروندی سازمانی نیز باعث تغییر در عملکرد شغلی می شود.

محدودیت منابع و عوامل تولید از بزرگ ترین چالش های اقتصادی است. از این رو در این تحقیق سعی شده است تا با استفاده از ترکیب روش اقتصادسنجی پانل دیتا و مدل برنامه ریزی هندسی (حالت خاصی از برنامه ریزی غیر خطی)، الگویی در راستای تخصیص بهینه مهم ترین نهاده های تولید به زیربخش های مختلف کشاورزی کشور تعیین گردد. هدف این الگو دستیابی به بیشترین حجم ارزش افزوده در بخش کشاورزی با توجه به محدودیت منابع و نهاده های تولید می باشد. متغیرهای تصمیم در این تحقیق مقدار و درصد بهینه تخصیص نیروی کار، حجم سرمایه گذاری و انرژی به هر یک از بخش های زراعت، باغبانی، دامداری، طیور، شیلات و صنایع تبدیلی و تکمیلی می باشد. دوره ی زمانی مورد استفاده در این تحقیق 7 ساله(1375تا 1388) و به صورت مقطعی می باشد. نتایج این تحقیق درصدهای بهینه تخصیص نهاده های تولید را به هر یک از زیربخش های کشاورزی تعیین نموده که حاکی از آن است که الگوی فعلی تخصیص نهاده های نیروی کار، حجم سرمایه گذاری و نهاده ی انرژی در زیربخش های کشاورزی کشور بهینه نمی باشد و با اجرای الگوی بهینه پیشنهادی کشور می تواند به 5% ارزش افزوده بیشتر(یعنی حدود 18730 میلیارد ریال) در بخش کشاورزی دست یابد.

با توجه به اهمیت و نقش صنایع فرآوری شیر و محصولات لبنی در بخش کشاورزی، هدف این پژوهش مکان یابی بهینه صنایع فرآوری شیر و محصولات لبنی در استان های کشور در شرایط عدم قطعیت می باشد. برای این منظور ابتدا شاخص های موثر بر هدف نهایی مسئله تعیین گردید، سپس میزان اثرگذاری آنها (اوزان) به کمک نظر کارشناسان تعیین شد. در مرحله بعد، به منظور وارد کردن ابهامات و عدم دقت در قضاوت های کلامی و تجربی کارشناسان در تعیین اوزان شاخص ها و عدم قطعیت در مقادیر شاخص ها با بهره گیری از اطلاعات یک دوره زمانی معین و به کمک منطق بازه ای، داده ها و اوزان شاخص ها به صورت اعداد بازه ای و شناور در فرآیند حل مسئله قرار گرفت. همچنین از آنجایی که نوع تصمیم گیری در مسئله براساس چندین شاخص می باشد، لذا مدل مورد استفاده در این تحقیق روش تاپسیس بازه ای (یکی از بهترین تکنیک های تصمیم گیری چند شاخصه) انتخاب گردید. این تحقیق بر روی تمامی استان های کشور و در طی دوره زمانی 1380 تا 1387 صورت پذیرفته است. نتایج این تحقیق شاخص سرمایه گذاری و درصد بهینه سرمایه گذاری برای هر استان در احداث صنایع شیر و لبنیات را با توجه به عدم قطعیت در مقادیر و اوزان شاخص ها تعیین نمود. همچنین نشان داد که الگوی فعلی سرمایه گذاری در صنایع لبنی در تمامی استان های کشور بهینه نبوده و نیاز به تعدیل در مقادیر فعلی سرمایه گذاری می باشد. در پایان پیشنهاد می گردد که به منظور از بین بردن شکاف ایجاد شده بین الگوی فعلی و بهینه سرمایه گذاری در صنایع لبنی، سمت و سوی سرمایه گذاری های آتی بر اساس درصدهای محاسبه شده در این تحقیق از استان های دارای سرریز سرمایه گذاری به استان های دارای کمبود هدایت گردد.