ماهرخ مدیری

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ظرفیت سازمانی بر نوآوری با نقش میانجی رهبری اشتراکی در سازمان های ورزشی غیرانتفاعی بود. پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بود که به شکل میدانی انجام شد. تعداد 320 پرسش نامه بین اعضای هیأت های ورزشی استان های شمال غرب کشور به صورت هدفمند توزیع شد که در پایان 236 پرسش نامه صحیح جمع آوری شد. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه های ظرفیت سازمانی، نوآوری سازمانی و رهبری اشتراکی بود. برای تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار ام پلاس با تخمین حداکثر احتمال به وسیله خطای استاندارد های قوی استفاده شد. نتایج نشان داد همه ابعاد ظرفیت سازمانی به جز ظرفیت مالی با نوآوری اداری رابطه معنی داری داشتند. در مقابل ظرفیت انسانی و ظرفیت برنامه ریزی رابطه معنی داری با نوآوری فنی نداشتند. همچنین بین همه ابعاد ظرفیت سازمانی با رهبری اشتراکی رابطه معنادار یافت شد. اما رابطه معنی داری بین ظرفیت مالی و رهبری اشتراکی وجود نداشت. رهبری اشتراکی نیز با هر دو نوع نوآوری اداری و نوآوری فنی به طور معنی دار مرتبط بود. ارزیابی اثرات غیرمستقیم فرضی نشان داد رهبری اشتراکی بر رابطه بین ظرفیت سازمانی و نوآوری های اداری و فنی اثر میانجی دارد. اما اثر میانجی رهبری اشتراکی بر رابطه بین ظرفیت مالی و نوآوری اداری و فنی تأیید نشد. این تحقیق برجسته ساخت که توزیع مسئولیت های رهبری و مشارکت اعضا در تصمیم گیری های سازمان احتمال بهره برداری از ظرفیت های سازمانی را در جهت بهبود انواع نوآوری افزایش می یابد.

هدف این پژوهش، تحلیل تأثیر شاخص های فروش شخصی بر رفتار خرید جوانان نسبت به کالای ورزشی بود. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف، کاربردی و ازلحاظ جمع آوری داده ها در زمره پژوهش های توصیفی پیمایشی قرار داشت. جامعه آماری همه مصرف کنندگان جوان در سطح کشور بودند. تعداد 232 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسش نامه به صورت آنلاین پخش و جمع آوری شد. ابزار اندازه گیری پرسش نامه اقتباس شده از یوسف (2016) بود که پژوهشگران اصلاحاتی را در آن انجام دادند. برای ارائه مدل، برقراری روایی همگرایی و واگرایی از نرم افزار اسمارت پی.ال.اس. دو استفاده شد. یافته ها نشان داد که ویژگی های شخصی، ویژگی های فروشگاهی، ارائه کالا و ترویج ارائه شده توسط فروشندگان بر رفتار خرید جوانان تأثیر معناداری دارند. به طورکلی، برای میزان افزایش فروش، صداقت فروشنده، مهارت و توانایی، کیفیت مناسب کالای ارائه شده درکنار فضای مطبوع و مناسب فروشگاه درحین فروش باید رکن اصلی فروشندگان باشند.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر تبلیغات دهان به دهان بر ایجاد ارزش ویژه برند مبتنی بر مصرف کننده بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق، مشتریان مرکز موج های آبی بودند که تعداد 352 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تبلیغات دهان به دهان سوینی و سوایت (2008)، کیفیت ادراک شده هنسلر، ویلسون و وستبرگ (2011)، تداعی و وفاداری به برند واشبورن و پلانک (2002) و آگاهی از برند کلر (2001) استفاده شد و پایایی آنها با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 75/0، 79/0، 82/0، 80/0 و 77/0 بدست آمد. بطور کلی، نتایج رگرسیون نشان داد کهتبلیغات دهان به دهان بر ابعاد ارزش ویژه برند تاثیر دارد. نتایج این مطالعه اهمیت و نقش تبلیغات دهان به دهان را در ساخت ارزش نام برند قوی نشان می دهد. به منظور افزایش قدرت یک برند، مدیران باید بر روی تبلیغات دهان به دهان سرمایه گذاری کنند.