داریوش خواجوی

میزان اختلال بی خوابی که مشخصه ی آن ناتوانی مداوم در به خواب رفتن و یا حفظ خواب است، با بالا رفتن سن افزایش می یابد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر ""تمرین سبز"" بر بهبود کیفیت خواب زنان سالمند بدون فعالیت بدنی منظم در شهر اراک بود. شرکت کنندگان، 45 از زنان سالمند بالای 60 سال با کیفیت خواب ضعیف ساکن شهر اراک بودند که به صورت داوطلبانه در دو گروه آزمایشی و کنترل در تحقیق شرکت کردند.گروه آزمایشی به مدت 10 هفته، هفته ای سه جلسه و هر جلسه، 60 دقیقه در تمرینات شرکت کردند. داده های پژوهش با استفاده از پرسش نامه ی سنجش کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI) جمع آوری شد و با استفاده از آزمون t همبسته و t مستقل و با نرم افزار SPSS نسخه ی 16 با سطح معنی داری 05/0 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد گروه آزمایشی افزایش معنی داری در میانگین نمره ی کیفیت خواب پس آزمون نسبت به پیش آزمون داشتند (05/0≥P). گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی داری در میانگین نمره ی کیفیت خواب (کل)، کیفیت ذهنی خواب، کارایی خواب معمول، کل مدت زمان خواب، اختلال عملکرد روزانه، مدت زمان لازم برای به خواب رفتن داشت (05/0≥P). با وجود این، بین میانگین نمره ی دو گروه در زیرمقیاس های اختلالات خواب و استفاده از داروی خواب آور تفاوت معنی داری مشاهده نشد. این یافته ها از تأثیر تمرین سبز بر بهبود کیفیت خواب زنان سالمند دارای مشکلات خواب حمایت می کند.

یکی از جنبه های تاریک فعالیت بدنی، وابستگی به تمرین است. این تحقیق با هدف رواسازی مقیاس وابستگی به تمرین-تجدید نظرشده انجام شد. جامعة آماری را شرکت کنندگان در فعالیت بدنی منظم در شهر کرمانشاه با هدف قهرمانی و ورزش همگانی تشکیل دادند. نمونه 307 نفر و در دسترس انتخاب شد که 155 نفر (%5/50) مرد و 152 نفر (%5/49) زن بودند. داده ها با 1) پرسشنامة مشخصات فردی و 2)مقیاس وابستگی به تمرین- تجدید نظرشدة سیمون داونس و همکاران (2004) جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از محاسبة میانگین و انحراف استاندارد و برای آزمودن روایی سازه (عاملی)، از روش تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری استفاده شد. ضریب همبستگی پیرسون و آلفای کرونباخ به ترتیب برای محاسبة پایایی آزمون مجدد و همسانی درونی استفاده شد. نتایج شاخص ریشة میانگین مجذور برآورد تقریب (RMSEA) 039/0 بود که زیر شاخص 05/0 می باشد. شاخص برازش مقایسه ای بنتلر (CFI) و شاخص برازش تاکر لویس یا غیرهنجاری بنتلر - بونت (TLI/NNFI) به ترتیب 95/0 و 93/0 بود. براساس نتایج، اندازة شاخص های برازندگی مدل اندازه گیری مرتبة دوّم مقیاس وابستگی به تمرین تجدید نظرشده، قابل قبول بود و از پرسشنامة اصلی 7-عاملی و 21-گویه ای حمایت کرد. ضریب همبستگی پیرسون، پایایی کل مقیاس را تأیید کرد (94/0) و آلفای کرونباخ برای کل مقیاس نیز 86/0 به دست آمد که این نتایج، روایی و پایایی نسخة فارسی مقیاس وابستگی به تمرین –تجدید نظر شده را تأیید کرد. از این پرسشنامه می توان برای اهداف آموزشی و پژوهشی استفاده کرد.

هدف مطالعه حاضر تغییرات کارآمدی عضلانی طی کوشش های موفق و ناموفق در تیراندازان ماهر با تپانچه با نقش میانجی چشم ساکن بود. در این مطالعه پس رویدادی، 20 مرد تیرانداز ماهر با تپانچه با دامنه سنی 20 تا 30 سال برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. پس از پنج کوشش آشنایی، شرکت-کنندگان به اجرای 20 کوشش شلیک تپانچه از فاصله موردنظر به هدف مطابق با استاندارهای موجود پرداختند. امتیاز ده به عنوان کوشش موفق و امتیازهای پایین تر از ده به عنوان کوشش ناموفق در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون t وابسته و بوتستراپ تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین فعالیت عضلانی عضلات دوسربازویی و سه سربازویی در کوشش های موفق و کوشش های ناموفق تفاوت معنا داری وجود دارد و شرکت کنندگان در کوشش های موفق فعالیت عضلانی پایین تری داشتند. همچنین، نتایج بوت استراپ آشکار کرد که طول دوره چشم ساکن، فعالیت عضلانی عضلات دوسربازویی و سه سربازویی را در کوشش های موفق و ناموفق میانجی می کند. به طورکلی نتایج پژوهش حاضر تأکیدی بر فرضیه ثبات قامت می باشد که عامل تعیین کننده در طول این دوره، افزایش ثبات قامت است که منجر به کاهش "نویز" در سیستم حرکتی می شود.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه چشم ساکن تیراندازان با تپانچه ماهر در کوشش های موفق و ناموفق انجام شد. در این مطالعه پس رویدادی، 20 مرد ماهر تیرانداز با تپانچه با دامنه سنی 20 تا 30 سال برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. پس از پنج کوشش آشنایی، شرکت کنندگان به اجرای 20 کوشش شلیک تپانچه از فاصله مدنظر به هدف، مطابق با استاندارهای موجود پرداختند. امتیاز 10 به عنوان کوشش موفق و امتیازهای پایین تر از 10 به عنوان کوشش ناموفق در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین دوره چشم ساکن کوشش های موفق و کوشش های ناموفق تفاوت معنا دار وجود داشت و در کوشش های موفق، شرکت کنندگان طول دوره چشم ساکن بیشتری داشتند. همچنین بین طول دوره چشم ساکن با اجرای مهارت تیراندازی در تیراندازان ماهر ارتباط مثبت معنادار وجود داشت. به طورکلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که چشم ساکن غالباً با تغییرپذیری مهارت حرکتی بین فردی (نخبه در مقابل مبتدی) و درون عملکردی (کوشش موفق در برابر ناموفق) مرتبط است.

هدف این مطالعه بررسی این بود که آیا یک مداخله تمرین شناختی منجر به بهبود تعادل و راه رفتن بیماران اسکیزوفرنی مرد با اختلال افسردگی می شود. این کارآزمایی بالینی غیر تصادفی با گروه کنترل، تاثیر 12 هفته بسته توانبخشی شناختی آرام را بر تعادل و راه رفتن 20 بیمار اسکیزوفرنی مرد با اختلال افسردگی را بررسی کرد. بیماران به طور همگن(بر اساس سن و نمره MMSE، و نمره افسردگی) در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. بیماران در گروه مداخله در جلسات توانبخشی شناختی حافظه و توجه (آرام) به مدت 45 تا 60 دقیقه، سه بار در هفته در طول 12 هفته(در مجموع 36 جلسه) شرکت کردند. داده های پیش آزمون و پس آزمون به دست آمده از طریق آزمون ایستادن روی پای برتر با چشمان باز و بسته، آزمون سرعت راه رفتن 10 متر، اجرای آزمون سرعت راه رفتن در شرایط اجرای تکلیف دوگانه راه رفتن- شناختی دیداری فضایی، اجرای آزمون سرعت راه رفتن 10 متر در شرایط اجرای تکلیف دوگانه حرکتی- راه رفتن با استفاده از آزمون t همبسته و مقایسه پس آزمون دو گروه با استفاده از t مستقل تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد گروه مداخله شناختی بهبود معناداری در تعادل ایستا با چشم باز و بسته و سرعت راه رفتن در شرایط ساده و دوگانه از پیش آزمون به پس آزمون داشتند. (0.05≥P). گروه مداخله شناختی افزایش معناداری در تعادل ایستا با چشم باز و بسته، سرعت راه رفتن در شرایط ساده و دوگانه نسبت به گروه کنترل داشتند. ا

اهداف: هدف از این پژوهش بررسی ویژگی های روانسنجی نسخه فارسی پرسشنامه هیجان های خودآگاه مرتبط با آمادگی جسمانی و بدن بود. مواد وروش ها: جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان دانشگاه اراک تشکیل دادند. 473 شرکت کننده مرد از دانشگاه اراک به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه هیجان های خودگاه مرتبط با آمادگی جسمانی و بدن را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، پایایی ترکیبی، میانگین واریانس استخراج شده، روایی همگرا و واگرا تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که سؤال یک به عنوان شاخصی از متغیر شرم به دلیل بار عاملی پایین حذف گردید. پس از حذف، شاخص های برازش کافی برای چهار عامل پیشنهادی اولیه وجود دارد. این یافته ها شواهدی برای روایی و پایایی 15 سؤال این ابزار فراهم کرد.