ابوذر سوری

بازی های المپیک به مثابه بزرگ ترین رویداد ورزشی جهان، از جایگاه بالایی نزد دولت ها برخوردار است. هدف از این پژوهش ارزیابی و تحلیل وضعیت ورزشکاران ایران در بازی های المپیک تابستانی(1948 لندن-2012 لندن) بود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع مطالعات گذشته نگر بود. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران ایرانی حاضر در 15 دوره بازی های المپیک تابستانی (584=N) بوده و اطلاعات لازم از طریق منابع معتبر مرتبط با بازی های المپیک کسب شد و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون کروسکال والیس) نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد با توجه به میانگین رتبه بدست آمده، عملکرد ورزشکاران در رشته های تکواندو، کشتی و وزنه برداری در رتبه های اول تا سوم قرار داشت. از طرف دیگر، بین مجموع مدال کسب شده با تعداد ورزشکاران شرکت کننده رابطه معنی داری وجود داشت (434/0r= , 01/0p<)، اما از نظر مدال طلای کسب شده تفاوت معناداری مشاهده نشد. همچنین، بین تعداد ورزشکاران مرد شرکت کننده ایرانی در بازی های المپیک با مجموع مدال های کسب شده رابطه معنی دار وجود داشت (446/0r= , 01/0p<)، اما این رابطه در زنان معنادار نبود. در این رابطه لازم است که مسئولان ورزش کشورمان ضمن توجه بیشتر به رشته های المپیکی مدال آور، توجه ویژه ای به ورزش زنان و رشته های پر مدالی همچون دو و میدانی و شنا و همچنین سعی در اعزام تعداد بیشتر ورزشکاران در قالب تیم های ورزشی متعدد داشته باشند.

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط سخت رویی، انگیزه پیشرفت با احساس از موفقیت ورزشی در بین دانشجویان ایرانی و عراقی شرکت کننده در مسابقات بین دانشگاهی کرمانشاه بود. این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی – همبستگی است. حجم جامعه مورد مطالعه 225 نفر بودند که به صورت تصادفی طبقه ای 144 نفر از آن ها (84 دانشجوی ایرانی، 60 دانشجوی عراقی) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از 3 پرسشنامه سخت رویی (کوباسا، 1979) پرسشنامه انگیزه پیشرفت (هرمانس، 1970) و پرسشنامه احساس از موفقیت ورزشی (ترشر و رابرتس 1998) استفاده گردید. جهت بررسی پایایی ابزارهای تحقیق، تعداد 30 پرسشنامه به عنوان مطالعه مقدماتی میان نمونه ها پخش شد و بعد از تجزیه و تحلیل داده ها میزان آلفای کرونباخ برای پرسشنامه سخت رویی 86/0، پرسشنامه انگیزه پیشرفت 75/0 و پرسشنامه احساس از موفقیت ورزشی 78/0 بدست آمد. برای تحلیل آماری داده ها از آمار توصیفی و به منظور بررسی فرضیات پژوهش از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی به روش همزمان استفاده شد. نتایج تحلیل داده های این پژوهش نشان داد که بین سخت رویی و موفقیت ورزشی در سطح (01/0>p) و انگیزه پیشرفت و موفقیت ورزشی در سطح (01/0>p) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سخت رویی 50 درصد و انگیزه پیشرفت 43 درصد از تغییرات واریانس موفقیت ورزشی را تبیین می کنند. در نهایت می توان اذعان داشت که افراد سرسخت توانایی کنترل محیط و مقابله کردن با تغییرات محیطی را دارا می باشند و تغییرات محیطی را عامل برای رشد و نمود خود قلمداد می کنند و جوامعی که افراد آن دارای انگیزه نباشند، حتی با وجود امکانات عالی و شرایط مساعد طبیعی، کم تر شانس توسعه و ترقی خواهند داشت.

هدف از انجام این تحقیق، تعیین اثر فعالیت بدنی بر کیفیت زندگی در بین زنان سالمند استان کرمانشاه است. روش پژوهش توصیفی- همبستگی است که به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری را کلیه زنان سالمند فعال و غیر فعال 60 سال و بیش از 60 سال استان کرمانشاه تشکیل می دادند. با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 300 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه فعالیت بدنی بک و همکاران (1982) و پرسشنامه کیفیت زندگی و سلامتی ویر و شربورن (1992) استفاده شد، که پایایی آن ها به ترتیب 78/0 و 87/0 بدست آمد . برای تحلیل آماری داده ها از آمار توصیفی و به منظور بررسی فرضیات تحقیق از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و آزمون همبستگی دورشته ای نقطه ای استفاده شد. نتایج تحلیل داده های این تحقیق نشان داد: که بین فعالیت بدنی و کیفیت زندگی زنان سالمند کرمانشاه در سطح رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (001/0>p). همچنین بین مؤلفه های محدودیت در نقش اجتماعی، درد جسمانی، عملکرد اجتماعی، محدودیت در نقش احساسی و عاطفی، سر زندگی و شادابی، سلامت عمومی و عملکرد جسمانی با فعالیت بدنی رابطه معناداری وجود داشت، اما بین فعالیت بدنی و سلامت روانی زنان سالمند کرمانشاه رابطه معناداری یافت نشد. نتایج تحقیق نشان داد که فعالیت بدنی و ورزش بر کیفیت زندگی زنان سالمند اثرگذار است.

با افزایش رقابت در عرضه تجارت، شرکت ها برای بقاء خود، نیاز به انجام سرمایه گذاری های مناسب و به موقع دارند. با توجه به تحولات جهان امروز، خصوصاً کشورهای در حال توسعه، این کشورها برای حل مشکلات اقتصادی نیازمند راهکارهایی مناسب جهت استفاده بهتر از امکانات خود می باشند. در این راستا یکی از راهکارهای مهم، بسط و توسعه سرمایه گذاری است. با توجه به محدودیت منابع، علاوه بر مسأله سرمایه گذاری، افزایش کارایی سرمایه گذاری از جمله مسائل بسیار مهم می باشد که از طریق اطلاعات حسابداری با کیفیت بالا تحقق می یابد. گزارشگری مالی یکی از منابع اطلاعاتی در دسترس بازارهای سرمایه است که انتظار می رود نقش مؤثری در توسعه سرمایه گذاری و افزایش کارایی آن ایفا نماید. ترکیب سهامداری یا ساختار مالکیت از موضوعات مهم حاکمیت شرکتی است که بر انگیزه مدیران تأثیر می گذارد و بدین ترتیب می تواند در کارایی شرکت تأثیر قابل توجهی داشته باشد. عضویت اعضای خانواده در هیأت مدیره، درصد مالکیت سهام از سوی اعضای خانواده از عواملی هستند که شرکت های خانوادگی به وسیله آن تعریف می شود. کیفیت گزارشگری مالی با کاهش عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیریت و تأمین کننده پول، باعث افزایش کارایی سرمایه گذاری می شود. بنابراین، پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری و همچنین نقش تعدیلگری مالکیت خانوادگی در این رابطه می پردازد. در همین راستا نمونه ای مشتمل بر 131 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1396 1391 انتخاب و مورد آزمون قرار گرفت. به همین منظور، برای اندازه گیری کارایی سرمایه گذاری از مدل پیشنهادی بیدل و همکاران استفاده شده است. همچنین برای اندازه گیری کیفیت گزارشگری مالی از مدل کاسزینک بهره گرفته شده است. نتایج با استفاده از روش رگرسیون چندگانه حاکی از این است که رابطه مثبتی بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری برقرار است؛ علاوه براین، نتایج فرضیه دوم نشان دهنده تأثیر مثبت مالکیت خانوادگی بر رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایه گذاری می باشد.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی موانع و شیوه های (راه حل های) توسعه ابعاد نظام حقوقی ورزش در ایران بود. روش تحقیق از نوع توصیفی بوده و جامعه آماری تحقیق، کلیه خبرگان حقوق ورزشی شامل مدیران سازمان های ورزشی اجرایی و دولتی، رؤسای کمیته انضباطی، کمیته استیناف، انجمن حقوق ورزشی، رؤسای دادگاه عمومی و تمام کسانی تشکیل می دادند که در زمینه پژوهش های حقوق ورزشی فعالیت داشتند. نمونه آماری با استفاده از روش گلوله برفی انتخاب شدند (72 نفر). ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن را 9 تن از استادان صاحب نظر در عرصه حقوق ورزشی تایید کردند. پرسشنامه شامل 23 گویه بود و از مقیاس 5 ارزشی لیکرت استفاده شد. در نهایت از شاخص های توصیفی و آزمون تحلیل عاملی اکتشافی برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که با توجه به ضرایب رگرسیونی گزارش شده مهم ترین موانع به ترتیب: آموزشی، قانونی، منابع انسانی و همچنین مهم ترین راه حل های توسعه حقوق ورزشی به ترتیب: منابع انسانی، آموزشی، قانونی بودند. ضمناً، بعد موانع و شیوه مدیریتی تأثیری بر توسعه ابعاد حقوق ورزشی نداشت. با وجود تمامی اقدامات صورت گرفته، دانش حقوق ورزشی کشور از وضعیت مناسبی برخوردار نیست و تا رسیدن به وضع مطلوب و استاندارد فاصله زیادی وجود دارد. به طورکلی، تربیت نیروی انسانی مهم ترین عامل در توسعه حقوق ورزشی است که باید از طریق توسعه بعد آموزشی به نظام حقوقی ورزش کمک کند.