مینا حقیقی

مینا حقیقی

مطالب
ترتیب بر اساس: جدیدترینپربازدید‌ترین

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۷ مورد از کل ۷ مورد.
۱.

مقایسه اثر شش هفته تمرینات پلایومتریک در آب و خشکی بر میزان پرش عمودی و کوفتگی عضلانی تاخیری دختران ورزشکار غیرنخبه(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: فیزیولوژی ورزشی پاییز ۱۳۸۸ شماره ۳ (پیاپی ۲۴)

کلید واژه ها: پرش عمودی تمرینات پلایومتریک در آب(APT ) کوفتگی عضلانی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۰۱۱ تعداد دانلود : ۱۸۲۲
شواهد محکمی دال بر تأثیر تمرینات پلایومتریک در افزایش معنیدار قدرت عضلانی و پرش عمودی وجود دارد، اما بهدلیل ماهیت شدید این تمرینات، احتمال افزایش آسیبهای عضلانی - اسکلتی وجود دارد. بنابراین بهنظر میرسد انجام تمرینات پلایومتریک در یک محیط آبی، احتمالاً منجر به بهبود پرش عمودی با خطر آسیب کمتر میشود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر یک برنامه پلایومتریک در آب (APT) بر پرش عمودی، کوفتگی عضلانی و سرعت 40 متر و مقایسه آن با تمرینات خشکی بوده است. بدین منظور، تعداد 21 والیبالیست دختر غیر نخبه (سن: 12/1 ±19/22 سال، وزن: 35/6 ±13/59 کیلوگرم و قد: 81/4 ± 16/163سانتی متر) داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنیها به صورت تصادفی جفت شدند و بر اساس پرش عمودی، به دو گروه تجربی آب و خشکی و یک گروه کنترل تقسیم گردیدند. گروههای تجربی علاوه بر انجام تمرینات والیبال، به مدت 6 هفته، دو جلسه در هفته و هر جلسه 55-45 دقیقه در برنامه تمرینی پلایومتریک در محیط آبی یا خشکی شرکت کردند. میزان پرش عمودی و زمان اجرای دوی 40 متر سرعت قبل از شروع تمرینات، پس از 4 هفته و بعد از 6 هفته تمرین اندازه گیری شد. همچنین کوفتگی عضلانی در عضلات همسترینگ، چهارسر و دوقلو بعد از جلسه اول و بعد از 4 هفته تمرین و بعد از 6 هفته تمرین بلافاصله پس از تمرین، 24 ساعت و 48 ساعت پس از تمرین، با پرسشنامه استاندارد 10 امتیازی کوفتگی عضلانی اندازه گیری شد. با استفاده از روش تحلیل واریانس برای اندازههای تکراری، مشخص شد که میزان پرش عمودی گروه APT بعد از 6 هفته تمرین، افزایش معنیداری نداشته است (05/0p>)، اما میانگین گروه آب 3/21 درصد در مقابل 77/0- درصدگروه کنترل و 081/0 درصد در گروه خشکی پیشرفت نشان داد. میانگین زمان دوی سرعت 40 متر بین گروهها در پیش آزمون، میان آزمون و پس آزمون معنیدار نبود(05/0p>). کوفتگی عضلانی بعد از جلسه اول ، بعد از 4 هفته و پس از 6 هفته تمرین در هیچ کدام از عضلات در هیچ یک از زمان های یاد شده در گروه آب معنیدار نبود (05/0p>). در مقابل گروه خشکی در جلسات مختلف، در ساعت-های آزمون گیری (0,24,48) و در عضلات متفاوت، میزان کوفتگی معنیداری را گزارش کرد. میزان کوفتگی در گروه آب از بلافاصله پس از تمرین و تا 48 ساعت بعد کاهش نشان داد(05/0p<)، در مقابل میزان کوفتگی گروه خشکی، بعد از 24 ساعت افزایش معنیداری را نشان داد (05/0p<). هر چند نتایج این مطالعه، پیشرفت معنیداری را در متغیرهای اجرای گروه های تجربی نسبت به پیش آزمون و نسبت به گروه کنترل نشان نداده است، اما با توجه به پیشرفت عددی میانگین پرش عمودی گروه آب نسبت به پیش آزمون، و در مقایسه با دو گروه دیگر، می توان گفت که تمرینات پلایومتریک در آب احتمالاً میتواند سبب بهبود پرش عمودی والیبالیست های زن بدون ایجاد کوفتگی عضلانی شود.
۲.

The Effect of L2 Minimal Pairs Practice on Iranian Intermediate EFL Learners’ Pronunciation Accuracy

نویسنده:
منبع: Research in English Education Volume ۲, Issue ۱ (۳-۲۰۱۷)

کلید واژه ها: EFL Learner pronunciation accuracy minimal pair teaching pronunciation intelligibility

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۹۱۲ تعداد دانلود : ۵۶۲
The aim of the current study was to investigate whether L2 minimal pairs practice would have an effect on Iranian intermediate English as a Foreign Language (EFL) learners’ pronunciation accuracy. For this purpose, 30 Iranian intermediate EFL learners at Simin Institute participated in the experiment of the study. The selection of subjects was done from among 150 EFL learners at intermediate level. In order to make subjects homogenized an SPT was used, then they divided into two groups of 15 who were assigned to experimental and control group randomly. A pre-test of pronunciation accuracy was administered to both groups, then the experimental group received 5 sessions of teaching L2 pronunciation as well as Minimal Pairs Practice (MPP) while the control group received a placebo, in other words, teaching L2 pronunciation via the existing method. After the treatment again the same test was administered as posttest to both groups of the study. The data obtained from the tests were analyzed via independent samples T-test between the posttest scores of experimental and control group to see whether there is a difference between performance of the groups and the paired-sample T-tests was used between the pretest and the posttest of each group to show the progress. The results revealed that Iranian EFL learners in the experimental group performed better and received higher score in pronunciation test after 5 session of treatment.
۳.

تاثیر هشت هفته تمرینات ثبات عصبی- عضلانی پویا بر تعادل، پیشگیری از سقوط و قدرت اندام تحتانی زنان سالمند سالم(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی پاییز و زمستان ۱۳۹۹ شماره ۲۸ 107 - 126

کلید واژه ها: تمرینات ثبات داینامیک عصبی عضلانی تعادل خطر سقوط قدرت اندام تحتانی سالمند

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۳۹۱ تعداد دانلود : ۳۳۷
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرینات ثبات عصبی-عضلانی پویا (DNS) بر تعادل، پیشگیری از سقوط و قدرت اندام تحتانی زنان سالمند سالم انجام شد. در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، از بین زنان سالمند سالم(۶۰-۷۹ سال) مشهد، 30 آزمودنی بصورت هدفمند انتخاب و تصادفاً در دو گروه تمرین(تمرینات DNS) و کنترل تقسیم شدند. فاکتورهای تعادل ایستا با آزمون تعادلی برگ و شارپندرومبرگ، تعادل پویا با آزمون برخاستن و برگشتن، پیش بینی خطر سقوط با مدل شوموی و قدرت عضلات پایین تنه با آزمون صندلی ایستاده ارزیابی شدند. از آزمون تی همبسته و تی مستقل جهت آنالیز داده ها استفاده شد. گروه تمرینی در پس-آزمون نسبت به پیش آزمون و نسبت به گروه کنترل در همه فاکتورها بهبود معناداری نشان داد. نظر به یافته های حاضر، اثر برنامه تمرینی DNS در بهبود متغیرهای پژوهش تایید و استفاده از آن در برنامه های مراقبتی سالمندان توصیه می شود.
۴.

The effects of game therapy on the static and dynamic balance of 4-10-year-old children with spastic diplegic cerebral palsy(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: Sport Sciences and Health Research, Volume ۱۴, Issue ۱,۲۰۲۲ 89 - 96

کلید واژه ها: Dynamic and Static Stability Spastic Paralysis virtual reality

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۱۶ تعداد دانلود : ۹۵
Background: Balance is a critical physical factor for achieving independence, and children with spastic cerebral palsy often experience motor and balance difficulties. Aim: The aim of this study was to investigate the effects of game therapy on the balance of children with cerebral palsy, with a focus on basic abilities. Materials and Methods: This study utilized a quasi-experimental design with a pretest-posttest controlled approach. Twenty children aged 4-10 years, diagnosed with spastic diplegic cerebral palsy with levels 1 and 2 according to SCFMG standards, with a minimum IQ of 80 (to be able to perform the required tasks), and possessing the basic ability to stand and maintain posture balance, as well as communicate and understand linguistic concepts, were randomly selected from rehabilitation clinics in Tehran. Subjects were randomly divided into the control and game therapy groups. The pediatric balance scale (PBS) test was used to evaluate the balance level using a WII device with a wireless controller and a motion controller. The exercise program consisted of nine different games targeting various areas with the common goal of improving the child's balance. After 20 game therapy sessions, (four 20-minute sessions per week,) tests were repeated in the post-test. The data were analyzed with tow way ANOVA Test and paired T-test by SPSS, 20. Results : The results of the paired t-test indicate a significant improvement in static balance in the post-test for the game therapy group when compared to the pre-test ( P <0.0001). Moreover, the dynamic balance of the experimental group showed a significant improvement in the post-test when compared to the pre-test ( P =0.042). Conclusion: The study findings indicate that game therapy is a viable method for enhancing both static and dynamic balance in children with cerebral palsy. Given that the games used in the therapy are intended to be played at home with parental supervision, it is advised that these games be utilized to improve the balance of children with cerebral palsy.
۵.

Comparing the effects of motor control exercises and PNF exercises on postural control, strength, endurance, and proprioception in women with chronic nonspecific low back pain(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: Sport Sciences and Health Research, Volume ۱۳, Issue ۲, ۲۰۲۱ 165-177

کلید واژه ها: motor control non-specific chronic low back pain PNF Proprioception

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۱۰ تعداد دانلود : ۹۵
Background: Low back pain is a common debilitating condition and a major clinical and socio-economic problem in the most industrialized and non-industrialized countries. Aim : The aim of this study was to compare the effect of motor control exercises and PNF exercises on postural control, strength, endurance and proprioception in women with chronic non-specific low back pain. Materials and Methods: Forty-five women with non-specific chronic low back pain selected by convenience sampling and randomly divided into three groups of 15 (motor control exercises, PNF exercises, and control group). The pre-test included posture control, flexor and extensor muscle strength of the trunk, trunk muscle endurance, and proprioception using Y balance, dynamometer, McGill, and Goniometer tests, respectively. The subjects of the experimental groups performed the training program for 8 weeks under the supervision of the instructor and according to the training protocol. Then, the post-test was performed. Paired t-test and analysis of covariance at the significance level of 0.05 were used to collect data. Results: The results showed that motor control and PNF exercises improved proprioception, postural control, endurance, and strength of trunk flexor and extensor muscles in women with non-specific chronic low back pain (α≤0.05). The results also showed that there was no significant difference between the effects of motor control and PNF exercises on proprioception, postural control, flexor muscle endurance, and extensor muscle strength (α≥0.05). Discussion: Motor control and PNF exercises are effective in improving the proprioception, postural control, endurance, and strength of flexor and extensor muscles of the trunk with non-specific chronic low back pain, and both training methods are effective in treating chronic non-specific low back pain.
۶.

The effect of manual techniques on maximum muscle activity electromyography, functional disability, and pain in women with non-specific chronic low back pain(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: Sport Sciences and Health Research, Volume ۱۴, Issue ۱,۲۰۲۲ 97 - 107

کلید واژه ها: Chiropractic manual techniques electromyography activity Functional disability Pain non-specific chronic low back pain

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۷۸ تعداد دانلود : ۸۵
Background : Low back pain (LBP) can cause changes in muscle activity in affected individuals, making it difficult for them to contract their muscles effectively and engage in physical activities. Manual chiropractic techniques have been proposed as a potential solution to improve muscle orientation and function in individuals with LBP. Aim: The purpose of this study was to investigate the effect of manual techniques on maximum muscle activity electromyography, functional disability, and pain in women with non-specific chronic low back pain. Materials and Methods: Twenty women between the ages of 30 and 50, who had been experiencing NSCLBP for over three months with no history of spinal surgery or postural abnormalities, and were able to perform daily activities after providing consent, were recruited from a sports medicine clinic to participate in the study. In the pre-test, the Oswestry Disability Index (ODI) was used to assess functional disability, and the Visual Analogue Scale (VAS) was used to assess pain levels. Additionally, the maximum muscle activity of the multifidus and lumbar quadratus lumborum (QL) was measured using EMG. Chiropractic manipulation techniques were then implemented in the experimental group, with three sessions per week for six weeks, within the clinic. The same tests were repeated in the post-test. The ANOVA test was used to compare the chiropractic and control groups, with a significance level of α ≤ 0.05. Results : The study results indicate that chiropractic manual techniques were effective in reducing lumbar EMG activity ( P = 0.0001), reducing pain index ( P = 0.002), and improving functional disability ( P = 0.001) significantly. Conclusion : The study findings suggest that six weeks of chiropractic manipulation techniques can induce a feeling of relaxation, reduce pain, and passively strengthen the lumbar muscles. These improvements in muscle condition and functional disability may lead to a reduction in pain experienced by individuals with NSCLBP.
۷.

اثر هشت هفته فعالیت ورزشی استقامتی و تمرین عضلات تنفسی بر عملکرد ریوی مردان کوهنورد(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: ورزش و علوم زیست حرکتی سال ۱۵ پاییز و زمستان ۱۴۰۲ شماره ۲ (پیاپی ۳۰) 44 - 54

کلید واژه ها: تمرینات استقامتی تمرینات عضلات تنفسی عملکرد ریوی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۴ تعداد دانلود : ۲۰
مقدمه و هدف: تمرینات ورزشی در تقویت دستگاه تنفس و ارتقای سطح عملکرد ریوی سودمند می باشد. هدف تحقیق حاضر، تعیین اثر هشت هفته فعالیت ورزشی استقامتی و تمرین عضلات تنفسی بر عملکرد ریوی مردان کوهنورد بود.مواد و روش ها: در این پژوهش کارآزمایی بالینی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون، 30 مرد کوهنورد دانشگاه صنعتی شاهرود به صورت تصادفی به سه گروه ده نفری (کنترل، تمرین استقامتی و تمرین عضلات تنفسی) تقسیم شدند. قبل و بعد از برنامه تمرینی از تمام آزمودنی ها در گروه ها آزمون اسپیرومتری و آزمون بروس گرفته شد. گروه تمرین استقامتی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و 50 دقیقه در هر جلسه فعالیت ورزشی استقامتی و گروه تمرین عضلات تنفسی 30 تنفس کامل با دستگاه مکانیکی IMT، انجام دادند. از آزمون T وابسته برای ارزیابی تفاوت درون گروهی، آزمون آنالیز واریانس یک طرفه برای ارزیابی تفاوت بین گروهی و آزمون تعقیبی بونفرونی و سطح معنی داری 0.05>P استفاده گردید.یافته ها: شاخص های تنفسی ظرفیت حیاتی آهسته، ظرفیت حیاتی با فشار، حجم بازدمی پرفشار در یک ثانیه، جریان بازدمی اوج، حداکثر جریان بازدم، جریان بازدمی در %75-25% ظرفیت حیاتی قوی و شاخص حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه تمرین عضلات تنفسی نسبت به گروه تمرینات استقامتی افزایش معناداری داشت. در گروه تمرین استقامتی نسبت به پیش آزمون افزایش معناداری نشان داد (0.05>P).بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر می رسد، استفاده از تمرینات تنفسی با دستگاهIMT  و تمرینات استقامتی در تمرینات ورزشی به عنوان مکمل باعث بهبود عملکرد ریوی و فاکتورهای ریوی مردان کوهنورد شود.

کلیدواژه‌های مرتبط

پدیدآورندگان همکار

تبلیغات

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان