احمد ابوحمزه

مشروطیت سرآغاز حرکت نظام آموزشی جدید ایران برای ایجاد ساختار، نظم معطوف به اهداف مشخص و همچنین فراگیر شدن آموزش است. این حرکت مبتنی بر تدوین یک رشته قوانین و تأسیس نهادهای آموزشی جدید بود. پژوهش حاضر به دنبال تحلیل مسئله نوسازی نظام آموزشی بر بنیاد قوانین مصوب مجلس اول مشروطه است و می کوشد به این پرسش پاسخ دهد که نمایندگان مجلس اول بر اساس کدام چالش ها، مطالبات و مشکلات دست به تدوین قوانین و شیوه نامه های مرتبط با آموزش زدند و مهم ترین شاخص های نوسازی آموزشی در حوزه مدارس و معلمان چه بود؟ این مقاله با تحلیل گفتگوهای مجلس می کوشد چگونگی تأثیرگذاری مجلس را بر فرآیند تأسیس آموزش وپرورش نوین در ایران تبیین کند و به بررسی قوانین و مذاکرات نمایندگان مجلس اول در ارتباط با گسترش تعلیم عمومی و تقویت مدارس در کشور و شکستن ساختارهای کهن آموزشی بپردازد. مقاله سرانجام به این نتیجه می رسد تعدادی از نمایندگان مجلس تلاش می کردند تا با الهام گرفتن از نوسازی های آموزشی غربی، زمینه را برای نوسازی بومی متناسب با الزامات کشور فراهم کنند. همچنین بررسی این شاخص ها در کنار مطالبات و مشکلات حوزه آموزش به صورت منسجم در این نوشتار، نشان از تداوم مشکلات در ادوار بعدی و ضرورت پرداختن به آن ها را دارد.

در فرایند نوسازی نظام آموزشی ایران، دوره مشروطه سرآغاز تحولاتی اساسی است. چهره ها، نهادها، انجمن ها و طیف های گوناگونی از مردم در این تحول نقش داشتند، اما نقش نمایندگان مجلس کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این نوشتار ضمن بررسی و تحلیل آراء گوناگون موجود در مجلس اول در حوزه تعلیم و تربیت، به این پرسش های اساسی پاسخ داده خواهد شد، مواضع مجلس اول در حوزه نوسازی نظام آموزشی چه نسبتی با خواسته های اجتماعی و مشکلات ساختار تعلیماتی آن روز ایران داشت. همچنین، تلاش داریم با صورت بندی این آراء و مواضع در قالب شاخص هایی مرتبط با حوزه نوسازی نظام آموزشی امکان پی جویی پیامدها و بررسی استمرار یا گسست آراء و رویکردهای مجلس اول تا دهه های بعدی را فراهم کنیم. از جمله یافته های این پژوهش، تشریح این موضوع است که مجلس دور اول با وجود عمر کمتر ازدو سال، نه تنها منفعلانه با موضوع تغییرات نظام آموزشی برخورد نکرد، بلکه با وجود قرار گرفتن در وضعیتی دوگانه ضمن چالش با هیات وزراء و دربار وکشمکش باطرفداران ساختار سنتی آموزش، توانست با اصلاح برخی از رویه های پیشین، و تثبیت تعدادی از فرایندهایی برآمده از خواست جامعه، ساختاری جدید را پی افکنده و قوانین و فرآیندهایی را بنیان گذارد که تا دهه های متمادی و حتی دوره کنونی در نظام آموزشی ایران همچنان موثر هستند. این پژوهش با اتکا به روش تحلیل تاریخی و بر پایه بررسی و تحلیل محتوای قوانین وصورت مذاکرات نمایندگان دوره مجلس اول(1324-1326 ه. /1287-1285 خ.) صورت پذیرفته است.

امروزه تلاش های زیادی برای درمان اختلال های نارسا نویسی از طریق ترکیب برنامه های درمانی صورت گرفته است. هدف: پژوهش حاضر با هدف شیوه های بهبود اختلال نارسا نویسی در دانش آموز پایه پنجم ابتدایی مدرسه شهید بهشتی انجام شد. روش: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات از نوع تجربی با طرح تک آزمودنی چند خط پایه ای است. داده ها به روش بازبینی نمودارها و روش درصد بهبودی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که ترکیب شیوه های روش چند حسی فرنالد، روش ادراکی حرکتی کپارت و روش آموزشی سینا توانست که تعداد خطاهای آزمودنی را کاهش دهد. نتیجه گیری: با توجه به این یافته های می توان نتیجه گیری ترکیب شیوه های روش چند حسی فرنالد، روش ادراکی حرکتی کپارت و روش آموزشی سینا منجر به کاهش خطاهای مرتبط با نارسا نویسی می شود. بنابراین لازم است بیش از پیش مورد توجه متخصصین بالینی قرار بگیرد.

از آنجا که تا کنون در تعلیم خوشنویسی از نظام نقطه گذاری استفاده شده است، این روش را می توان روشی ابداعی دانست. در این روش، دانش آموز بجای آنکه مجبور باشد درستی یا نادرستی نوشتن حروف را با محک نقطه بسنجد، می تواند با استفاده از مساحتی که یک حرف در جدول اشغال می کند به اندازه و هندسه درست خط نزدیک شود. البته برخی نیز روش پررنگ کردن را پیشنهاد داده اند که به نظر می رسد این روش نیز کارامد نباشد. چراکه صرفاً با حرکت دست و قلم دانش آموز روی سطور کمرنگ، بر اثر تکرار و تمرین، نوعی عادت شکل می گیرد و دانش آموز به لحاظ شناختی، از کم و کیف شکل گیری حروف آگاه نمی شود. استفاده از روش ترسیم جدول در خط تحریری ابداع نگارنده این مقاله است و تاکنون جایی سوابقی از این نوع تعلیم دیده نشده است. با این روش میتوان تاثیر مثبت و معناداری در بهبود خط تحریری دانش اموزان را مشاهده کرد.

هدف پژوهش حاضرارزی ابی رابط ه رض ایت ش غلی و عملکرد مدیران مدارس متوسطه اول و دوم شهرستان میبد در سال 1396 بوده است روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده های از نوع توصیفی و کمی می باشد جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مدیران مدارس متوسط اول و دوم شهرستان میبد می باشند 60مدیر به روش نمونه گیری سرشماری انتخاب شده اند برای بررسی رضایت شغلی،از پرسشنامه های 64گویه ای و9 مولفه و برای سنجش عملکرد از پرسش نامه محقق ساخته که شامل 60 گویه و 11مولفه دارد استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که میانگین نمره رضایت شغلی مدیران مدارس 75.81است. و میانگین عملکرد 87.44 است. و در زیر مولفه های رضایت شغلی کمترین رضایت را از مولفه حقوق داشتند. و در زیر مولفه های عملکرد، کمترین عملکرد را از مولفه برنامه ریزی داشتند براساس نتایج، رضایت شغلی می توانند عملکرد مدیران را تحت تأثیر قرار دهد. نتایج تحقیق نشان داد که رضایت شغلی بر عملکرد شغلی مدیران مدارس تاثیر دارد و اگر به رضایت شغلی مدیران مدارس توجه شود باعث افزایش عملکرد آنها خواهد شد پس سازمان های موفق هستند که به رضایت شغلی کارکنان خود توجه شایانی دارند

این نوشتار به نقد و بررسی کتاب پیشه وران و زندگی صنفی آنان در عهد صفوی: جستارهایی در تاریخ اجتماعی اقتصادی ایران »، تألیف مهدی کیوانی، اختصاص دارد؛ اثری که در زمان تألیف نخستین کتاب مستقل با این موضوع محسوب می شد. مؤلف به تأثیر از آرای متفکران قرن نوزدهم میلادی اروپای غربی به بررسی تخصصی بخش هایی از تحولات اجتماعی این عصر پرداخته و سعی در اثبات این نظریه دارد که حکومت صفوی مانع شکل گیری اصناف قدرت مند مستقل و در نتیجه پویایی اقتصادی این دوران بود. نوشتار در شش بخش و 31 زیربخش سامان دهی شده است. بعد از بخش نخست، که معرفی کلی اثر را شامل می شود، بخش بررسی و تحلیل ابعاد شکلی اثر و بعد از آن معرفی نویسنده و مترجم قرار دارد. مهم ترین بخش های این بررسی پیشینۀ پژوهش دربارۀ اصناف در ایران و خارج از ایران و تحلیل و بررسی محتوایی اثر است که بخش اخیر در دو قسمت نقد درون ساختاری و برون ساختاری ارائه شده است. این نقد نخستین خروجی «طرح نقد و بررسی آثار حوزۀ پژوهش های تاریخ اجتماعی» است که براساس چهارچوب شورای بررسی متون و کتب علوم انسانی بازآرایی شده است.

شرق شناسی را مجموعه ای از مطالعات و تحقیقات دانشمندان و موًسّسات کشورهای غربی در موضوعات و مسائل مختلف شرقی دانسته اند . قرن نوزدهم و نیمه اول قرن بیستم، مقطع زمانی بسیار مهمی در شرق شناسی اروپایی به ویژه انگلستان بوده است. در این دوره زمانی، انگلستان قسمت های زیادی از شبه قاره هند و دیگر قسمت های آسیا را به استعمار خود درآورده بود. کشور ایران بنا به دلایل مختلف ، در قرن نوزدهم و بیستم مورد توجّه سیاست های قدرت های بزرگ جهانی واقع شد. امپراتوری بریتانیا و کمپانی هند شرقی توجّه و حساسیت ویژه ای نسبت به ایران و مناطق مجاور هند داشتند. به تَبَع آن شرق شناسان انگلیسی توجّه ویژه ای به این مناطق ازجمله بلوچستان داشتند.این پژوهش با بهره گیری از روش تحلیل تاریخی و با بررسی و تحلیل محتوای آثار شرق شناسی انگلیسی قرن نوزدهم و نیمه اول قرن بیستم و بازنمائی نسبت آن با اقتضائات سیاسی، نظامی و اقتصادی انگلیس درباره منطقه بلوچستان، این سؤال را مطرح می سازد که ارتباط بین سیاست های انگلیس در ایران و آسیا و پژوهش های شرق شناسی آن ها در این مناطق چیست و این پژوهش ها چه کارکردهایی را ایفا کردند؟ یافته های پژوهش نشان می دهد که شرق شناسی به عنوان سازه ای استعماری دارای کارکردهای نظامی- سیاسی در منطقه بوده و در راستای هویت سازی برای قوم بلوچ و ترسیم مرزهای خاوری در خدمت اهداف استعماری انگلستان بوده است.