آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۲

چکیده

حق بر تعیین سرنوشت خود به عنوان یک حق بشری، پایه و اساس سایر حقوق بشری را تشکیل می دهد که به موجب آن، همه افراد و گروه های اجتماعی صرف نظر از قومیت، نژاد، جنسیت و مذهب می توانند امور خویش را در زمینه های مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در دست گیرند. در این بین، ملت فلسطین طی بیش از نیم قرن از حق تعیین سرنوشت خود محروم بوده اند و تحت اشغال نظامی در اسفناک ترین وضعیت انسانی زندگی می کنند. دراین راستا، پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و رویکرد استنباطی و تحلیل محتوا و با تمرکز ویژه بر مسئله فلسطین، به این پرسش می پردازد که حق ملت ها بر تعیین سرنوشت خود در بستر اشغال های طولانی مدت، چه کارکردی دارد و آثار مترتّب بر نقض این حق برای جامعه بین المللی چیست؟ یافته های پژوهش نمایانگر آن است که الزامات حق تعیین سرنوشت به عنوان حکمی برای عدم سلطه، حمایت قانونی از این حق را در اشغال های طولانی مدت، بدون توجه به ابهامات پیرامون معنا و کاربرد حقوق اشغال- فراهم می کند و مانع از اقداماتی می شود که ممکن است انتخاب های محتمل از سوی مردم در خصوص زیرساخت ها، وضعیت قلمرو و نحوه بهره برداری از آن پس از پایان اشغال را محدود کند. بر این اساس، چنین نتیجه گیری شده است که با توجه به قاعده آمره بودن حق تعیین سرنوشت و ارگااومنس بودن تعهدات ناشی از آن در بُعد خارجی، نقض فاحش آن از سوی قدرت اشغالگر، تعهدات سلبی و ایجابی برای کشورهای دیگر در پی دارد.

The Right of the Peoples to Self-Determination in the context of the Prolonged Occupations (With a Special Focus on the Palestinian Issue)

The right to self-determination is a fundamental human right that underpins the ability of individuals and social groups to manage their political, social, economic, and cultural affairs, irrespective of their ethnicity, race, gender, or religion. The Palestinian nation has been denied this right for over fifty years, enduring severe humanitarian conditions under military occupation. This research investigates the implications of the right to self-determination in the context of prolonged occupations, focusing specifically on the Palestinian situation. Using a descriptive-analytical methodology combined with content analysis, the study addresses the question of how the right to self-determination functions and what consequences arise from its violation for the international community. The findings of the research indicate that the requirements of the right to self-determination serve as a provision against domination, providing legal protection for this right in long-term occupations—regardless of the ambiguities surrounding the meaning and application of occupation law. This prevents actions that may limit the potential choices of the people regarding infrastructure, territorial status, and how it will be utilized after the end of the occupation. Consequently, the research concludes that the principle of self-determination imposes both negative and positive obligations on other nations when it is violated by an occupying power. This underscores the importance of international accountability and support for the rights of oppressed nations, particularly in contexts like Palestine where self-determination remains unfulfilled.

تبلیغات