جامعه یا اجتماع؛ معضله توسعه سیاسی در ایران
آرشیو
چکیده
توسعه بخصوص در وجه سیاسی آن گویا آینده ای است که عموم نخبگان ملتهای توسعه نیافته آرزومند حرکت در مسیر آن و دستیابی به اهداف آن هستند. حرکت در این مسیر پر فراز و نشیب مستلزم برخورداری از برخی زمینه هاست. از منظر جامعه شناسی سیاسی شاید مهمترین این شرایط انسجام اجتماعی است. این امر در خصوص جامعه ایران و دغدغه های نخبگان ایرانی نیز صادق است. پیشفرض عمده ما در تحقیق پیش رو این است که جامعه ایران از انسجام اُرگانیک برای مفصل بندی مطالبات سیاسی و اجتماعی برخوردار نیست. لذا پرسش محوری بحث حاضر این است که دلایل عدم شکل گیری انسجام اجتماعی در ایران کدامند و این فقدان انسجام چه اثری بر روند توسعه سیاسی خواهند گذاشت؟ فرضیه پژوهش حاضر با تاثیرپذیری از اندیشه فردیناند تونیس بر این اساس بنا نهاده شده است که از آنجاییکه جامعه ایران به معنای علمی آن تکامل نیافته است و صورت بندی اجتماعی/ تاریخی کشورمان بیشتر به اجتماعات ایرانیان می ماند تا جامعه واحد ایرانی، توسعه سیاسی امر ناممکن می نماید. از این رو پژوهشگران در تحقیق پیش رو برآنند تا ضمن کاربست نظریه شکافهای اجتماعی و استفاده از روش توصیفی/ تحلیلی و گرد آوری منابع مورد نیاز با استفاده از رویکرد کتابخانه ای به پرسش این پژوهش پاسخ دهند.Society or Community; the Problem of Political Development in Iran
Development, particularly in its political aspect, appears to be a future that most elites of undeveloped nations aspire to move towards and achieve its objectives. Taking step in this path full of difficulties necessitates certain conditions. From the political sociology perspective, perhaps social cohesion is the key condition. This is also applied for Iranian society and Iranian elites’ concerns. In the present study, our main assumption is that Iranian society does not have organic cohesion for articulating the political and social demands. Hence, the fundamental questions of the discussion include what are the causes for the lack of social cohesion in Iran and what is the impact of this lack of cohesion on the political development process? Influenced by Ferdinand Tönnies’ theory, the base of the hypothesis of the present research is that since Iranian society has not evolved in the scientific sense and our country’s social/historical formulation is more similar to Iranian communities than to a united Iranian society, political development appears to be impossible. Thus, in the current study, the researchers are aimed at answering the research question through applying the theory of social divides, using a descriptive/analytical method, and collecting the required sources using a library approach.