بررسی رمان «پیاده» بلقیس سلیمانی از منظر شوالتر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
رویکرد شوالتر که به نقد وضعی یا سنت نوشتاری زنان مشهور است، امکان بررسی نوشتار زنانه را از منظر تفاوت های جنسیتی فراهم می آورد. شوالتر با بررسی زمینه های زیستی، زبانی، روانی و فرهنگی به تحلیل نوشتار ادبی می پردازد. رمان «پیاده» جزء آثاری است که موضوع معضلات زن ایرانی را دستمایه داستان پردازی قرار داده است. قهرمان این داستان، زنی تنهاست که به دلیل تهمت ناروای همسرش از دیار خود رانده و آواره می شود. شخصیت های مرد در این رمان در اتحادی نانوشته هر یک به نحوی در رقم خوردن عاقبت شوم قهرمان دست دارند و در نقطه مقابل شخصیت های زن طی تلاشی بی ثمر، هر کدام به شکلی درصدد یاری قهرمان هستند. نویسنده با خلق مکانی خیالی به نام گوران، به بازنمایی ظلم تاریخی فرهنگ مردانه به زنان پرداخته است. این پژوهش در پی آن است تا به شیوه توصیفی – تحلیلی ویژگی های نوشتار زنانه ایرانی را در متن رمان پیاده بر اساس رویکردهای چهارگانه شوالتر بررسی نماید. نتایج نشان می دهد که مسائل مربوط به بارداری و زایمان از منظر زیستی، ارتباط با مردان، ویژگی های مادرانه و ارتباط با زنان از نگاه روانی و توجه منتقدانه به تسلط تاریخی مردان بر زنان از منظر فرهنگی، تبلور خاصی در متن یافته اند. در زمینه مسائل زبانی و ساختاری نیز انعکاس بالای واژگان خاص زنان، جملات کوتاه و مقطّع و جزئی نگری در متن تشخصّ ویژه ای دارند. مهم ترین ویژگی سبکی متن نیز نوع خاصی از روایت بومی-ایرانی است که از تلفیق زاویه دید سوم شخص و اول شخص با بهره گیری از ظرفیت جملات عاطفی حاصل آمده است.Feminist Critique of the Novel "Peyadeh" by Belghis Solamani from Shohalter's Perspective
Shohalter's approach, known for its critique of the current state and tradition of women's writing, provides a platform for examining women's literature through the lens of gender differences. Shohalter analyzes literary content and structure by considering biological, linguistic, psychological, and cultural factors. The protagonist of this story is a lonely woman who is unjustly driven away from her home due to false accusations by her husband and becomes a wanderer in Tehran. In the novel, male characters, collectively or individually, play a role in the protagonist's tragic fate, while female characters, despite their futile efforts, strive to support her. The author creates an imaginary place called "Goran" to depict the historical oppression of women by a male-dominated culture. This study aims to analyze the characteristics of Iranian women's writing in the novel "Peyadeh" using Shohalter's fourfold approach through a descriptive-analytical method. The results demonstrate that topics such as pregnancy and childbirth, relationships with men, maternal attributes, and connections among women can be examined from a biological, psychological, and linguistic perspective based on Shohalter's framework. Furthermore, a notable stylistic feature of the text is its unique blend of native Iranian narrative style, combining third-person and first-person perspectives with the utilization of emotional sentences, reminiscent of storytelling among Iranian women.