الگوی آینده حمایت از حقوق مالکیت معنوی بیماران سرمازیست (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در فرآیندی نسبتاً نوظهور، بیماران لاعلاج با این امید که در آینده درمان قطعی آن ها کشف شود، در حالت انجماد نگهداری می شوند. این پژوهش به روش تحلیلی-توصیفی برای نخستین بار به بحث در مورد حقوق مالکیت معنوی این افراد پرداخته است. در مورد این بیماران، دو فرض موت و حیات مطرح است. جمهور فقها که اساس این روش را پذیرفته اند، به فرض حیات اعتقاد داشته و بنابراین می توان این نظریه قوی را پذیرفت. بنابراین می توان فرض اداره اموال معنوی بیمار توسط وکیل یا امین را طرح نمود. امین حسب عرف حقوقی می بایست جانب امانت را رعایت کرده و تنها در صورتی نسبت به واگذاری طرح اقدام نماید که اصول اقتصادی چنین اقتصاء دارد. اما اختیارات وکیل در قرارداد تعیین شده و مطلق است. در مورد توقیف اموال معنوی بحث های فراوانی مطرح است، اما رویه قضائی آن است که اگر عواید مادی مالکیت معنوی برای تسویه دیون کافی نبود، آنگاه نسبت به توقیف این اموال اقدام شود. در وضعیتی که مالک طرح توانایی اداره مال معنوی را ندارد، دغدغه حمایت از حق اداره اموال معنوی نیز وجود نداشته و لذا رویه قضائی به سمت توقیف مستقیم اموال معنوی حرکت می کند.The future model is to protect the intellectual property rights of cold patients
In a relatively emerging process, incurable patients are kept frozen in the hope that definitive treatment will be discovered in the future. This descriptive-analytical study discusses the intellectual property rights of these individuals for the first time. In the case of these patients, there are two assumptions: death and life. The Republic of jurists, who have accepted the basis of this method, believe in the presumption of life, and therefore this strong theory can be accepted. Therefore, it can be assumed that the patient's intellectual property is managed by a lawyer or trustee. According to legal custom, the trustee must respect the side of the trust and only proceed with the transfer of the plan if the economic principles of such an economy. But the powers of the lawyer are specified and absolute in the contract. There is a lot of debate about the seizure of intellectual property, but the jurisprudence is that if the material income of the intellectual property is not enough to settle the debt, then the seizure of this property will take place. In a situation where the owner of the project is not able to manage the intellectual property, there is no concern to protect the right to manage the intellectual property and therefore the judicial procedure moves towards the direct seizure of the intellectual property.
تبلیغات
