تبیین مدل مفهومی انصاف اجتماعی از دیدگاه اسلام (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
نیاز به رابطه، نیازی فراگیر در انسان هاست و ریشه در پیوندجویی ذاتی آنها از بدو تولد با جهان میان فردی شان دارد. این نیاز، زمینه ساز شکل گیری مجموعه ای از روابط ازجمله روابط نزدیک در زندگی آن هاست. دیدگاه های گوناگونی پیرامون تبیین این روابط شکل گرفته و در این میان، رویکرد انصاف، یکی از قدیمی ترین و مهم ترین دیدگاه هاست. هدف پژوهش حاضر بررسی انصاف در روابط از دیدگاه روان شناسی و نیز دیدگاه اسلامی و مقایسه این دو دیدگاه با یکدیگر است. روش پژوهش حاضر، «توصیفی - تحلیلِ مفهومی» است. بر اساس آیات و روایات، دیدگاه اسلامی درباره ساختار، فرایند، ابعاد و الگوی ارتباطی انصاف ارائه شد. یافته های این پژوهش نشان داد بین دیدگاه روان شناسی و اسلام درباره انصاف تفاوت وجود دارد. بر این اساس، الگوی ارتباطی در اسلام، الگویی با ابعاد انصاف دهی بالا و انصاف خواهی پایین است درصورتی که الگوی ارتباطی انصاف در روان شناسی، الگویی با ابعاد انصاف دهی بالا، انصاف خواهی بالا است.Conceptualizations social fairness from an Islamic perspective
The need for relationship is a universal need in humans, and is rooted in their inherent bond-seeking with their interpersonal world from birth. This need is the foundation of the formation of a set of relationships, including close relationships in their lives. Various views have been introduced to explain these relationships, of which the fairness approach is one of the oldest and most important ones. The purpose of this study is to investigate fairness in relationships from the viewpoints of psychology Islam and to compare these two views. The method of this study is "descriptive-analytical analysis". Based on Qur’anic verses and narrations, the Islamic perspective was presented about the structure, process, dimensions, model and fairness in relationship. Findings showed that there are differences between the two perspectives. The Islamic model is a model with the high levels of being fair to others and low levels of fairness-seeking for oneself, while this is reverse in the psychological model.