کارآمدی آموزش صبر بر اساس مؤلفه صبر در الگوی اسلامی شادکامی، بر به باشی روان شناختی زنان خانه دار
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر به منظور عرضه الگوی صبر مبتنی بر آموزه های اسلامی و تعیین کارآمدی آن بر به باشی روان شناختی انجام شد. فرض این پژوهش آن است که آموزش صبر، سبب افزایش به باشی روان شناختی می شود. در این پژوهش مبتنی بر مؤلفه ها و روش های افزایش صبر که بر اساس الگوی شادکامی پسندیده (1395) به دست آمد، برنامه ای نه جلسه ای تدوین شد. طرح این تحقیق به صورت نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. برای این منظور 26 نفر از زنان خانه دار در یکی از سرای محله های منطقه ۲۲ استان تهران از طریق پرسش نامه به باشی روان شناختی انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه ۱۳ نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. بعد از انجام پیش آزمون از هر دو گروه، گروه آزمایشی، ۹ جلسه در کلاس آموزش صبر شرکت کردند و در این مدت گروه کنترل در معرض هیچ آموزشی قرار نگرفت. مقایسه هر دو گروه با استفاده از مدل آماری تحلیل کوواریانس انجام گرفت. تحلیل و مقایسه نتایج پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش و کنترل نشان داد به باشی روان شناختی در گروه آزمایش ارتقا یافته است، در حالی که در نتایج پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل افزایشی دیده نشد. افزایش به باشی روان شناختی پس از گذشت 45 روز نیز ماندگار بود. از این رو، مداخله و برنامه آموزشی صبر با تأکید بر آموزه های اسلامی در به باشی روان شناختی زنان مؤثر است. نتیجه اینکه می توان با آموزش صبر مبتنی بر آموزه های اسلامی، به باشی زنان خانه دار را افزایش داد.The efficacy of patience training based on the patience component of the Islamic model of Happiness on well-being of housewives
The present research aimed to introduce a model of patience based on Islamic teachings and to explore its efficacy on psychological well-being of housewives. It was hypothe-sized that patience education would cause improved psychological well-being. A nine-session program was designed that was based on the components and methods of improving patience which was yielded according to Pasandideh’s (2016) model of happiness. This is a pseudo-experimental designed study with pre-post tests and control group. In doing so, 26 housewives in a neighborhood home of the district 22 of area of Tehran province were elected by answering to psychological well-being questionnaire, and were randomly assigned in two groups of 13: experimental control groups. After administering the pre-test for both groups, the experimental group received the training in 9 sessions whereas the control group received no training. The two groups were compared using the analysis of covariance method. The analysis and comparison of findings of pre- and post- tests of the experimental and control groups showed increased psychological well-being in experimental group while there was no increase in the pre/post- tests of the control group. The increase in psychological well-being remained after 45 days. Thus, the Islamic-based educational program and intervention of patience is effective in well-being of women. It was that concluded that we are able to improve the level of psychological well-being of housewives trough Islamic based education of patience.
تبلیغات
