بررسی عرفانی اخلاق و ارتباط های چهارگانه انسانی در حدیقه الحقیقه و منطق الطیر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پا به پایِ سیر تاریخیِ دغدغه تربیت انسان، ارتباط او با خدا، خود، دیگران و طبیعت نیز به عنوان زمینه رشد عقلانی و منش اخلاقی مطرح بوده است. متون منظوم ادب فارسی سرشار از مفاهیم اخلاقی و ارزش های والای تربیتی است که دو اثر گران سنگ ادبیات عرفانی یعنی حدیقه سنایی و منطق الطیر عطار از امهات آن محسوب می شود. در مقاله حاضر به بررسی اخلاق و ارتباط چهارگانه بشری در این دو اثر پرداخته ایم. روش پژوهش کتابخانه ای و نوع تحقیق، توصیفی- تحلیلی است. نتیجه به دست آمده از پژوهش این است که ارتباط انسان برپایه وحدت وجود در منطق الطیر نسبت به حدیقه بارزتر و بیشتر است؛ این مسئله به نوع ماهیت این دو اثر بازمی گردد. در حدیقه سنایی رابطه انسان با خدا بیشتر بر مبنای رابطه وجودشناختی و خدا- بنده استوار است که نتیجه آن می شود که فضای خوف (از عقوبت الهی در انجام تکلیف) و ترک مالکیّت، بیشتر بر رابطه انسان با خدا استوار باشد تا رابطه عاشق و معشوق که در منطق الطیر عطار نمایان است. در منطق الطیر پیوندی که از راه عشق با معشوق حاصل می کند چنان است که او را با تمام کائنات، با تمام آنچه ماورای کائنات و با تمام آنچه برتر از کائنات تصور می شود، پیوندمی دهدMystical Study of Ethics and the Four Human Relations in Hadiqah al-Haqiqah and Mantiq al-Tair
Throughout the historical course of human education, his relationship with God, himself, others and nature has also been considered as a precondition for intellectual development and moral character. The poetic texts of Persian literature are full of moral concepts and high educational values, of which two precious works of mystical literature, namely Hadiqah al-Haqiqah of Sana’ei and Mantiq al-Tair of Attar, are considered. In the present article, we have examined ethics and the four human relations in these two works. The research method is library and the type of research is descriptive-analytical. The result obtained from the research is that human communication based on the unity of existence in the logic of bird is more obvious and more than the hadith; This issue goes back to the nature of these two works.In Sana’ei’s hadith, man's relationship with God is based more on the "ontological" and "God-servant" relationship, which results in the atmosphere of fear (of divine punishment in doing one's duty) and abandonment of property, more on man's relationship with God. May God be steadfast in the relationship between the lover and the beloved, which is evident in Attar's Mantiq al-Tair. In Mantiq al-Tair, the connection that he achieves through love with his beloved is such that he connects him with all the universes, with all that is beyond the universe, and with all that is thought to be superior to the universe.
تبلیغات
