برنامه ریزی راهبردی توسعه گردشگری در پهنه جنوبی استان اذربایجان غربی (شهر میاندوآب) (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

برنامه ریزی راهبردی و استراتژیک به عنوان یک ابزار جهت پاسخگویی به مشکلات پیش روی صنعت گردشگری برای رسیدن به اهداف مطلوب در آینده می تواند موثر واقع گردد و این صنعت بدون دود و نامرئی می تواند باعث تحولاتی در بخش کشاورزی، توسعه و رشد اقتصادی در سطح شهرها گردد. در پژوهش حاضر برای برنامه ریزی راهبردی توسعه گردشگری از قابلیت و مزایای مدل راهبردی متاسوات استفاده شده است. با توجه به رویکرد پژوهش حاضر، نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی است. روش جمع آوری داده ها به صورت کتابخانه ای و پیمایشی می باشد. جهت تدوین راهبردهای توسعه، اهداف، منابع و توانایی و عوامل محیطی از مدل Meta- Swot استفاده شده است. یافته ها بر اساس نقشه رقابتی حاصل از متاسوات منعکس کننده این مطلب است که مهمترین رقیب شهر میاندواب از لحاظ توسعه گردشگری شهر بوکان و مهاباد می باشد. همچنین برای دست یافتن به یک فضای گردشگری و پایدار در شهر میاندوآب نیازمند توجه بیشتر به موقعیت جغرافیایی و استراتژیک شهر به عنوان یک متغیر باارزش تر، نادرتر و غیرقابل جایگزین تر که از بالاترین تناسب راهبردی برخوردار می باشند. الزامی است. از سوی دیگر، متغیرهای ضعف سیاست گذاری های کلان در مدیریت، عدم اختصاص بودجه و ضعف اساسی در زیرساخت ها از بزرگ ترین مانع شهر میاندوآب به عنوان مؤلفه محیطی کلان برای رسیدن به توسعه گردشگری و فضای پایدار محسوب می شود.