اثربخشی درمان شناختی- رفتاری مبتنی بر مدل مایکل فریش بر مسئولیت پذیری اجتماعی و بهزیستی روانشناختی درمانجویان مراکز ترک اعتیاد (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: از جمله آسیب های اجتماعی جامعه اعتیاد است. با رویکرد درمان شناختی-رفتاری فریش می توان به بهبود توانمندی های اجتماعی و روان شناختی افراد معتاد کمک نمود و زمینه تسهیل فرایند ترک را در آنان فراهم کرد. بنابراین این پژوهش با هدف اثربخشی روان درمانی شناختی- رفتاری مبتنی بر مدل مایکل فریش بر مسئولیت پذیری اجتماعی و بهزیستی روان شناختی بر درمان جویان مراکز ترک اعتیاد انجام شد. روش: پژوهش از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه درمان جویان مراکز ترک اعتیاد تحت نظر بهزیستی شهر مشهد بود که از بین آنها 30 نفر به صورت داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه مسئولیت پذیری اجتماعی سالکووسکیس (2000) و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (1989) استفاده شد. گروه آزمایش8 جلسه درمان شناختی- رفتاری مبتنی برمدل مایکل فریش دریافت نمودند. داده ها بر اساس روش تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد درمان شناختی – رفتاری مبتنی بر مدل مایکل فریش منجر به بهبود مسئولیت پذیری (05/0>P ,943/7=F) و بهبود بهزیستی شناختی (05/0>P ,971/9=F) درمان جویان ترک اعتیاد می شود. نتیجه گیری: بر این اساس مراکز مشاوره ای و کمپ های ترک اعتیاد می توانند برای کمک به معتادان از روش های درمان غیر دارویی مثل نتایج پژوهش حاضر نیز کمک بگیرند.The effectiveness of Michael Frisch's cognitive-behavioral psychotherapy on the social responsibility and psychological well-being of addiction treatment centers
Introduction: Addiction is one of the social harms that society is always involved with. By improving some social and psychological characteristics in addicted people, the treatment process can be facilitated more favorably. With Farish's cognitive-behavioral therapy approaches, it is possible to help in various ways to improve the social and psychological capabilities of addicted people and to facilitate the treatment process. Therefore, this research was conducted with the aim of the effectiveness of cognitive-behavioral psychotherapy based on Michael Frisch's model on social responsibility and psychological well-being in drug addiction treatment centers.
Method: The research was semi-experimental, with a pre-test-post-test design with a control group. The statistical population included all the treatment-seeking drug addiction treatment centers under the supervision of the Welfare Organization Mashhad, from which 30 people were voluntarily selected and randomly placed in two groups of 15 people, experimental and control. To collect data, the Salkovskis Social Responsibility Questionnaire (Salkovskis, 2000) and the Riff Psychological Well-Being Questionnaire (1989) were used. The experimental group received 8 sessions of cognitive-behavioral therapy based on Michael Frisch's model. The data were analyzed based on multiple covariance analysis.
Results: The results of the research showed that cognitive-behavioral therapy based on the Michael Frisch model led to accountability improvement (F=7.943, P<0.05) and improved cognitive well-being (F=9.971, P<0.05), and seeking treatment to get rid of addiction.
Conclusion: Based on this, counseling centers and addiction treatment camps can also use non-drug treatment methods to help addicts, according to the results of the present study.