دشواری های پژوهشِ گیاه نام ها در متن های فارسی میانه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پژوهش درباره گیاهان و رستنی ها در رشته های گوناگون گیاه شناسی، دارو سازی، پزشکی، جغرافیا، باستان شناسی و به ویژه زبان شناسی و تدوین فرهنگ های فارسی جایگاهی مهم دارد. دراین پژوهش با هدف مطالعه با سویه های زبان شناختی، تلاش شده است تا دشواری های شناسایی ماهیت نام های گیاهان در متون فارسی میانه، با توجه به ویژگی خاص آن به عنوان متون دینی و نه گیاه شناسی یا داروشناسی بررسی شود. بدین منظور با توجه به ادامه و استمرار کاربرد این گیاه نام ها در متون کلاسیک فارسی و نیز بررسی مختصر این نام ها در منابع و متون گیاه شناسیِ عربی، برخی از دشواری هایی شناخت ماهیت و هویت این گیاه نام ها شرح داده شود و به این پرسش پاسخ داده شود که آیا می توان این گل ها و گیاهان را از طریق استناد به کاربرد آنها در متونِ روزگاران بعد، اعم از فارسی یا عربی، به دقت شناسایی کرد. این پژوهش مبتنی بر داده های کتاب بندهش (ایرانی، هندی) و ادامه آنها در آثار فارسی کلاسیک از نوع نوشته های بیرونی، کتاب های مرتبط با گیاه شناسی و نیز کتاب های مشابه عربی انجام شده است. نتایج نشان داد، مهم ترین دشواری های مطالعات گیاه نام ها عبارتند از غیرتخصصی بودن متون فارسی میانه؛ خط متون و امکان خوانش های گوناگون یک واژه؛ غیرقابل شناسایی بودن برخی از گیاه نام ها که به متون کلاسیک نرسیده اند و نیز دگرگو نی های معنایی و آوایی گیاه نام ها در انتقال از دوره میانه به دوره نو. از این رو، حتی درباره گیاه نام های قابل شناسایی؛ مطالعات متن پژوهی برپایه سیر تاریخی برای مستند سازی آنها ضروری است. پس از بررسی این دشواری ها و با استناد بدان ها، گل نام آذریون به عنوان نمونه ضمیمه شده است.The difficulty of researching plant names in Middle Persian texts
Research on plants and herbs has an important place in various fields of botany, pharmacology, medicine, geography, archeology and especially linguistics and compilation of Persian cultures. In this research, with the aim of studying linguistic strains, an attempt has been made to investigate the difficulties of identifying the nature of plant names in Middle Persian texts, considering its special feature as religious texts and not botanical or pharmacology. For this purpose, considering the continuation and continuity of the use of these plant names in Persian classical texts and also a brief review of these names in Arabic botanical sources and texts, some difficulties in knowing the nature and identity of these plant names will be explained and the question answered whether it is possible to identify carefully these flowers and plants by referring to their use in later texts, whether Persian or Arabic. This research is based on the data of Bundahšn's book (Iranian, Indian) and their continuation in classic Persian works of external writings, books related to botany and similar Arabic books. The results showed that the most important difficulties in the study of botanical names include the non-specialization of Middle Persian texts; text fonts and the possibility of different readings of a word; unrecognizability of some plant names that have not reached the classical texts, as well as the semantic and phonetic changes of plant names in the transition from the middle period to the new period. Therefore, even about plant names that can be recognized; to document the botanical names, it is necessary to conduct textual research studies based on the historical course. The Azariyun flower was attached as a sample after studying these issues.
تبلیغات
