نقش های معنایی حالت برایی در زبان اوستایی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در زبان های تصریفی نشانه های حالت که برای جنس های مختلف متفاوت اند و حالت و شمار را مشخص می کنند، هرگز نمی توانند همه معانی و دیگر خواص حالت را نشان دهند. در واقع، نشانه و اسم حالت در وهله نخست عناوینی هستند که برخی ویژگی های نحوی یا معنایی مهم حالت را بازنمایی می کنند و قادر به توصیف کاملی از آن حالت و کارکردهایش نیستند. ازاین رو، در حوزه حالت معمولاً نشانه ها، حداقل در سه سطح بررسی می شوند: حالت صرفی، روابط دستوری و کارکرد های معنایی. زبان اوستایی، از شاخه زبان های هندوایرانی، جزو زبان های تصریفیِ دارای هشت حالت دستوری است که هر یک نقش های معنایی متعددی را می توانند بازنمایی کنند. در مقاله حاضر، نقش های معنایی حالت برایی بررسی شده است که عبارت اند از ده نقش معنایی پذیرنده، بهره ور، مکان، مقصد، هدف، گستره، شیوه، همراهی، عامل و نگرشی. نشان داده شده است که دیگر حالت های دستوری نیز می توانند نقش های معنایی همسانی با حالت برایی داشته باشند.The Semantic Roles of Dative Case in Avestan Language
In inflected languages, case labels of distinct genders, being different and representing case and number, can never cover the full range of semantic and other properties of case. The labels primarily act as markers showing important synthetic and semantic properties. They do not have a proven capacity to describe the whole dimensions of the case and its functions. In the area of the case, therefore, labels at least are commonly seen at three levels, namely semantic functions, morphological case, and grammatical relations. Avestan language of the Iranian branch of the Indo-Iranian as an inflected language includes eight grammatic cases by various semantic roles. In the paper, semantic roles of the dative case, one of grammatical cases (or main cases), are studied, consisting of ten roles: recipient, beneficiary, purpose, destination, location, manner, extent, accompany, agent, and attitude. It showed that added grammatical cases can exhibit similar semantic roles of dative case.
تبلیغات
