آرشیو

آرشیو شماره ها:
۷۰

چکیده

آرمانشهر را می توان جزء دیرین ترین آروزهای بشر دانست. آنجایی که بشر تنها یک آرزو داشت و آن تحقق خوشبختی و سعادت در کنار اجرای عدالت و برابری بود. در طول تاریخ همواره متفکران و فلاسفه ی بسیاری از سقراط و افلاطون گرفته تا فارابی و ملاصدرا، در اندیشه ی تبیین یک آرمانشهر بوده اند. تصور یک جامعه ی آرمانی برای نوع انسان، بخش عمده ای از مباحث تاریخ فلسفی بشری را به خود اختصاص داده و تا امروزه این آرمان بشری همواره مورد بحث و چالش بوده است. چالش در باب رهیافتی واقعی به سمت شهری که در آن گروه های اجتماعی کوچک و بزرگ در کنار هم از یک زندگی سعادتمند و سرشار از فضل و برابری در تمامی سطوح برخوردار گردند. می دانیم که بسیار مردان بزرگی در طی تاریخ همواره در پی بنا نهادن یک حکومت آرمانی و اجتماعی عدالت محور بوده اند. اگرچه نمی توان از کنار تلاش ها و مصائب راه آنان گذشت، اما در نهایت هرکدام شاید تنها به درجه ای از آرمانشهر مقصود خود رسیده اند. در این پژوهش پس از اشاراتی به مفاهیم و تئوری آرمانشهر، بخشی از تاریخ سیاسی زندگی علی (ع) را توصیف نموده و سپس در میان کنش های تاریخی جامعه ی دوران علی(ع) در پی تبیین پاسخی برای اثبات وجود اندیشه ی یک آرمانشهر در دوران خلافت ایشان خواهیم بود.

تبلیغات