چرا در نظام منطق سینوی از ادات عطف صحبت نشده است؟ (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در نظام منطق سینوی انواع قضایا منحصر به قضیّه حملیه، قضیّه شرطیه متّصله و قضیّه شرطیه منفصله بوده،و در آن از قضایای عطفی صحبت نشده است.بر این اساس، این پرسش مهمّ مطرح می شود که چرا منطق دانان سینوی به ادات عطف نپرداخته اند؟ تلاش ما در پژوهش حاضر این است که اوّلاً پاسخی قابل قبول برای این پرسش ارائه نماییم؛ ثانیاً نارسائی برخی از دیدگاه های موجود در این زمینه را نشان دهیم. در منطق سینوی مناط قضیّه بودنِ یک عبارت این است که با اظهار آن عبارتْ حکمی واحد توسّط شخص بیان گردد. در نتیجه، قضایای مرکّب عطفی را نمی توان به عنوان قسمی از انواع قضایا در کنار قضایای حملیه و شرطیه قرار داد؛ زیرا برخلاف طرفین قضایای شرطیه که حین ترکیب فاقد حکم هستند و از این رو به خودیِ خود ارزشِ صدق ندارند، اظهار ترکیبی عطفیْ متضمّنِ، یا حاکی از، چندین حکم بوده و طرفین آن حین ترکیب قابلیت صدق و کذب دارند.Why there is no mention of conjunction in the Avicennian system of logic?
In the Avicennian system of logic, the types of propositions are exclusive to categorical propositions, conjunctive conditional propositions, and disjunctive conditional propositions. So, this important question arises: Why Avicennian logicians have not addressed conjunctions? Our attempt in the current research is, to provide an acceptable answer to the question. In the Avicennian logic, the criterion for a sentence being a proposition is that by saying it, a single judgment is expressed by the speaker. According to the criterion, categorical and conditional propositions are considered to be types of proposition because expressing them implies only a single judgment. As a result, conjunctive propositions cannot be placed as a type of propositions, next to categorical and conditional propositions; because unlike the parts of conditional sentences, which do not have truth value, expressing a conjunctive proposition implies several judgment, and its parts have truth value during the combination.
تبلیغات
