آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۶

چکیده

علم نشانه شناسی نخستین بار توسط فردیناند سوسور به کار برده شد. وی نشانه را مفهومی می داند که دو رو دارد و آن دو رو همان دال و مدلول اند. این نظریه سپس توسط زبان شناسان معروفی چون پیرس مفهوم دیگری به خود گرفت و سرانجام کاربرد نشانه شناسی در شعر توسط یاکوبسن به عنوان روشی نوین برای تحلیل متون استفاده شد. ریفاتر به پیروی از یاکوبسن نشانه شناسی در شعر را گسترش داد و تا حدی پیش رفت که توانست نظریه وی را نقد کند. نظریه نشانه شناسی ریفاتر، از جمله نظریه هایی است که در تحلیل شعر کارآیی دارد. طبق این نظریه، شعر مجموعه ای از نشانه هاست که در کنار یکدیگر معنا می یابند. این نظریه نخستین بار در قرن بیستم توسط ریفاتر در کتاب نشانه شناسی شعر، مطرح شد. به اعتقاد وی، چینش کلمات در شعر بر خلاف کلام عادی، دستور و قواعد خاصی ندارد و مفاهیمی عمیق تری پشت این کلمات نهفته است. نظریه ریفاتر ابتدا با تکیه بر توانش زبانی، علاقه میان کلمات را بررسی می کند و با کمک توانش ادبی به مقصد نهایی شعر می رسد. نگارندگان در این مقاله ابتدا مفاهیم بنیادین نظریه ریفاتر را تبیین کرده و سپس شعر "وطن لاسمی مشرد" را با کاربست مولفه های این نظریه تحلیل کرده اند. از یافته های تحقیق استنباط می شود که مواردی چون انباشت، منظومه توصیفی، هیپوگرام و ماتریس ساختاری که با خوانش ناپویا به دست می آید و خاستگاه شعر را تعیین می کند، قابل تطبیق بر این سروده می باشد.این تحقیق با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای انجام شده است.

Reading the semiotics of Jassem Alsahih's poem (Case of study: "Vatan Le Asma Mosharad")

The word Semiology was first used by Ferdinand Saussure. He considers the sign as a concept that has two sides. Those two sides are the signifier and signified. This theory was then given another meaning by other linguists such as Peirce. Later on, the semiotics in poetry was used by Jacobsen for the First time as a method of analysis. Following Jacobsen, Riffattere's expanded semiotics in poetry. He goes so far that He criticized Jacobsen theory. Giving it a new prospect. Riffattere's theory of semiotics is one of the theories used in the analysis of poetry. According to this theory, poetry is a set of signs that can only make sense together. This theory was first proposed in the 20th century by Riffattere in his book Semiotics of Poetry. Since the arrangement of words in poetry, unlike ordinary speech, does not have special order and rules, and deeper concepts are hidden behind their surface, the theory of Riffattere first relies on linguistic ability to examine the interest between words then with the help of the literary ability, it clarifies the actual meaning behind the poetry. In this article, first, the basic concepts of Riffattere's theory are described, and then the theory is applied in Vatan Le Asma Mosharad. This study was conducted based on descriptive-analytical method using library resources.

تبلیغات