پیش بینی رشد پس از آسیب براساس بهزیستی معنوی و اجتماعی در زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر پیش بینی رشد پس از آسیب براساس بهزیستی معنوی و اجتماعی در زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی بود. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل تمامی زنان مراجعه کننده به مراکز سنجش سلامت شهریار بود، که از این میان 282 نفر از زنانی که ملاک های ورود به پژوهش را داشتند به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و سپس بوسیله پرسشنامه رشد پس از آسیب تدسچی و کالون (1996)، پرسشنامه بهزیستی معنوی پالوتزین و الیسون (1982) و پرسشنامه بهزیستی اجتماعی کیز (1998) مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بهزیستی معنوی و بهزیستی اجتماعی به صورت معنادار رشد پس از سانحه در زنان را پیش بینی می کند(01/0 p<). بررسی مجذور همبستگی چندگانه بدست آمده نشان داد که بهزیستی معنوی و بهزیستی اجتماعی 4/24 درصد از واریانس رشد پس از سانحه در زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی را تبیین کرده است. همچنین بهزیستی معنوی سهم بیشتر در پیش بینی رشد پس از سانحه زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی دارد. نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت براساس بهزیستی معنوی و اجتماعی میتوان رشد پس از آسیب در زنان آسیب دیده از روابط فرازناشویی را پیش بینی نمود.Predicting post-traumatic growth based on spiritual and social well-being in women affected by extramarital relationships
Aim: The purpose of the present study was to predict post-traumatic growth based on spiritual and social well-being in women affected by extramarital relationships. Method: The current research method was descriptive-correlation type. The research population included all women who referred to Shahriar health assessment centers, of which 282 women who met the criteria for entering the research were selected by purposive sampling; Then they were evaluated by Tedeschi and Calhoun (1996) post-traumatic growth questionnaire, Palotzin and Ellison (1982) spiritual well-being questionnaire, and Keyes (1998) social well-being questionnaire. Pearson's correlation coefficient and regression analysis were used to analyze the data. Results: The results showed that spiritual well-being and social well-being significantly predict post-traumatic growth in women (p<0.01). The examination of the obtained multiple correlation square showed that spiritual well-being and social well-being explained 24.4% of the variance of post-traumatic growth in women affected by extramarital relationships. Also, spiritual well-being has a greater contribution in predicting post-traumatic growth of women affected by extramarital relationships. Conclusion: Therefore, it can be concluded that based on spiritual and social well-being, post-traumatic growth can be predicted in women affected by extramarital relationships.
تبلیغات
