اصل سیاست-رسانه-سیاست: ارائه رویکردی جامع تر در ارتباطات سیاسی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در مقاله حاضر چهارچوبی نظری به نام اصل «سیاست-رسانه-سیاست» تشریح می شود. هدف این اصل، فراهم آوردن بنیادی مفهومی است که بر اساس آن، روشی جامع برای شرح نقش رسانه های خبری در فرآیندهای سیاسی دولت ها ایجاد شود. اصل سیاست-رسانه-سیاست بر اساس دو ادعای محوری بنا شده است. نخست اینکه، به خوبی می توان نقش رسانه ها را در فرآیندهای سیاسی، به صورت چرخه ای درک کرد که در آن، نوسانات در محیط سیاسی یک دولت به نوسانات در جریان رسانه ای منجر شده و این امر متعاقباً موجب نوسانات بیشتر در محیط سیاسی می شود. دوم، رسانه ها با توجه به توانایی شان برای تبدیل واقعیت های سیاسی به روایت های خبری (که برخی مواقع تأثیر به سزایی بر روی نتایج سیاسی دارند) می توانند نقشی مستقل در پروسه های سیاسی داشته باشند. این بحث به سه بخش عمده تقسیم می شود. در بخش نخست، برخی از نظریه های مهم ارتباطات سیاسی بررسی شده که درواقع اصول مبنایی اصل سیاست-رسانه-سیاست هستند. در بخش دوم، از یافته های محدوده متنوعی از مطالعات استفاده شده تا سودمندی این اصل را تشرح شود. در نهایت در بخش سوم این مقاله برخی استثنائات این اصل بیان شده استThe Politics-Media-Politics Principle: Towards A More Comprehensive Approach To Political Communication
This paper develops a theoretical framework labeled the Politics-Media-Politics (PMP) principle. The aim of this principle is to provide a conceptual foundation upon which to create a more comprehensive approach to explaining the role of the news media in political processes. The PMP principle is based on two central claims. First, the role of the media in political processes can best be understood as a cycle in which variations in the political environment lead to variations in media conduct that, in turn, lead to further variations in the political environment. Second, the media can play an independent role in political processes due to their ability to transform political realities into news stories that can at times have a significant impact on political outcomes. The discussion is divided into three main sections. The first section reviews some of the major theories in political communication that serve as building blocks for the PMP principle. The second section uses findings from a diverse range of studies to demonstrate the PMP principle’s usefulness. The third part of the paper presents some revealing exceptions to the PMP principle
تبلیغات
