آرشیو

آرشیو شماره ها:
۴۱

چکیده

در تاریخ اندیشۀ اخلاقی مسلمانان، عصر صحابه دورانی هنوز ناشناخته و نکاویده است. اندیشه های رایج در این دوره در قالب روایت بازمانده اند؛ روایاتی که نگرش ها در مقام ارزیابی اعتبارشان مختلف است. با تحلیل محتوای روایات منتسب به هر صحابی می توان دریافت چه انگاره ای از وی در ذهن پذیرندگان روایت های منسوب به او نقش بسته است. از جملۀ این صحابه انس بن مالک (درگذشتۀ 93ق) عالم ساکن بصره در اواخر سدۀ نخست هجری، و آخرین بازمانده از نسل صحابه است. مطالعۀ کنونی به مرور و تحلیل محتوای بخشی از روایات اخلاقی او اختصاص دارد که چارچوب کلی بینش او به خیر اعلی را بازمی نمایانند. خواهیم دید انس می کوشد نزدیکی پایان دنیا را یادآور شود و تأکید کند که اگر مسلمانان همین اندک زمان تا آخر کار جهان را به سلامت بگذرانند، به خیر اعلی که در تعالیم وی با مجالستِ پیامبر (ص) در کنار حوض کوثر تداعی می شود راه می جویند.

The Supreme Good in the Narrations of Anas b. Malik

Speaking of the history of Muslim moral thought, the age of the Companions is still unknown and unexplored. Common ideas in this period have survived in the form of Narrations. Attitudes are different in assessing their validity. One way in the histori-cal analysis of these narrations can be that by accepting the attribution of the narrations of each narrator and analyzing the content of their collection, we will try to reconstruct the symbolized character which these naarations present. In the present study, we should try to use such a method to analyze the moral narrations of Anas b. Malik (d. 93 AH), a companion living in Basra. This study is devoted to reviewing and analyzing the content of some of his moral narrations that reflect the general framework of his vision of the supreme good for human beings.

تبلیغات