اثربخشی درمان روانپویشی کوتاه مدت بر اجتناب شناختی-رفتاری ونشخوار ذهنی بیماران افسرده کلینیک روانشناسی شهر گرگان

چکیده

پژوهش حاضر باهدف اثربخشی درمان روان پویشی کوتاه مدت بر اجتناب شناختی-رفتاری و نشخوار ذهنی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش بیماران افسرده مراجعه کننده به کلینیک روانشناسی شهر گرگان می باشند. نمونه های پژوهش شامل 40 نفر آزمودنی که به روش هدفمند انتخاب شده و با روش نمونه گیری ساده در دو گروه 20 نفری، گروه های آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه اجتناب شناختی-رفتاری سکستون و داگلاس (2004) و پرسشنامه نشخوار ذهنی نالن هاکسما (1991) بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس با کمک SPSS-22 استفاده شد. نتایج نشان داد بین میانگین های نمرات اجتناب شناختی-رفتاری و نشخوار ذهنی گروه آزمایشی و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین درمان روان پویشی کوتاه مدت بر کاهش مؤلفه های اجتناب شناختی-رفتاری و نشخوار ذهنی مؤثر است.