هدف از این پژوهش، پیش بینی اضطراب (بیماری کووید 19) بر اساس انعطاف پذیری روان شناختی کارمندان مرد معاونت بهداشت کرج بود. روش نمونه گیری این پژوهش، نمونه گیری تصادفی ساده بود. ابزار پژوهش، پرسشنامه استاندارد شامل پرسشنامه اضطراب کرونا ویروس، پرسشنامه انعطاف پذیری روان شناختی صفرزایی و همکاران بود. از آمار توصیفی و استنباطی برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که انعطاف پذیری روان شناختی می تواند حدود 3.5 درصد از تغییرات اضطراب کووید 19 را تبیین کند؛ بنابراین فرضیه تحقیق مبنی براینکه اضطراب کووید 19 بر اساس انعطاف پذیری روان شناختی پیش بینی می شود تائید شد. کارمندان مرد معاونت بهداشت کرج که دارای انعطاف پذیری شناختی بالایی بودند در مواجهه با اضطراب کرونا توانایی سازگاری داشتند زیرا آن ها به فکر حل مسئله بودند و می توانستند رفتارهایی انجام دهند که به بهبود شرایط کمک کند و می توانستند هیجان هایشان را کنترل نمایند. ازآنجایی که اضطراب کمکی به حل مشکل نمی کند پس به انجام وظایف شغلی خود می پرداختند.