بررسی پدیدارشناختی تطور مناسبات میان نسل ها در پدیده ورزا جنگ (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بازیِ خونینِ ورزاجنگ، از دیرباز در برخی از مناطق ایران و گیلان معمول بوده و عبارت است از به جنگ انداختن گاوهای نر. این بازی طی چند دهه گذشته با دگرگونیِ ساختارهایِ اجتماعی، دچار تغییراتی شگرف شد؛ هرچند به ظاهر، هسته اصلی آن، یعنی «جنگیدن دو گاونر» هم چنان باقی مانده است. باتوجه به این که کلیتِ جهانِ زندگیِ روزانه بخشی از مردم شمال کشور در نسل های مختلف، چنان سرشار از نگره های طبیعی به این پدیده است که به گسترش آن تحت عنوان «پاسداشت بازی بومی»، ضرورت های دفاع از سنت اصرار دارند، این پژوهش با بهره گیری از روش پدیدارشناختی مدنظر «تیتچن» و «هابسن» (تمرکز بر رهیافت مستقیم) و با الهام از نظریه «مانهایم» درخصوص مناسبات نسلی، سیر تحول شکلی و محتوایی این پدیده در نسل های مختلف را مورد بررسی قرار داده است. برای این کار از شیوه گردآوری داده «گروه کانونی» و از استراتژیِ تحلیلِ پدیدارشناسی «موستاکاس» استفاده نموده است. پرسش اساسی این است که نسل های مختلف مردم در خطه شمال، به خصوص گیلان در برگزاری این مراسم چه چیزی را تجربه می کنند؟ و این مراسم در تطور تاریخی خود چه تحولی را در مناسبات میان نسل ها ایجاد کرده است؟ نتیجه کار این که تفاوت های میان نسل ها، تحولاتی بر محور بزنگاه های تاریخی در مکان و زمان حول ورزاجنگ به وجود آورده و موجب تطور آن در نسبتش با مسائل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی (ازقبیل پدیده هایی چون: جشن، نمایش، شاه، قمارو زمین بازی) شده است.A Phenomenological Study of the Evolution of Relations Between Generations in the Varzajang Phenomenon
The bloody play of Varzajang has been common in some regions of Iran and Gilan. It consists of fighting two bulls. Over the past few decades, this play underwent tremendous changes with the transformation of social structures; although apparently, its main core of “Two bulls fighting” remains. Considering that the whole world life of a part of the people of the north of the country in different generations has been so full of natural views on this phenomenon that it is repeated and expanded under the title of preserving the local game, The necessity of defending the tradition insists, this research using the phenomenological method considered by Titchen and Hobson (focusing on the direct approach) and inspired by Mannheim’s theory about generational relations, It has examined the form and content evolution of this phenomenon in different generations. For this purpose, he used the “focus group” data collection method and Moustakas’ phenomenological analysis strategy. The main question is, different generations of people in the north, especially Gilan, what are they experiencing during the ceremony? And in its historical development, what changes has this ceremony created in relations between generations? The result of this research is that the differences between generations have brought changes based on the historical events in space and time around Varzajang, And it has caused its development in social, political, and economic issues (such as phenomena such as celebrations, shows, kings, and gambling).