بررسی اثربخشی روایت درمانی راه حل محور بر دلزدگی، اشتیاق و امید زنان متقاضی طلاق (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روایت درمانی راه حل محور بر دلزدگی، اشتیاق و امید زنان متقاضی طلاق انجام شد. روش پژوهش: این مطالعه با طرح نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه به همراه آزمون پیگیری در شهرستان شهرکرد انجام شد. جامعه این پژوهش شامل زنان متقاضی طلاق شهر شهرکرد بود. نمونه پژوهش شامل 24 نفر که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (12 نفر) و گواه (12 نفر) قرار گرفتند و به پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (1996)، اشتیاق زناشویی سینگر و لابانکو- میسر، بودلی (2015) و مقیاس امید اسنایدر، هاریس، اندرسون، هولران، ایرونیک و سیمون (1991)، در پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری پاسخ دادند. شرکت کنندگان در آزمایش تحت هشت جلسه نود دقیقه ای روایت درمانی راه حل محور مطابق پروتکل درمانی لیندا مت کالف (2016)، قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. یافته ها: نتایج نشان داد که روایت درمانی راه حل محور می تواند موجب کاهش دلزدگی (93/65=F، 001/0>P) و افزایش اشتیاق (41/22=F، 001/0>P) و امید (40/1540=F، 001/0>P) زنان متقاضی طلاق شود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که روایت درمانی راه حل محور می تواند به عنوان مداخله در جهت کاهش دلزدگی و افزایش اشتیاق و امید در زنان متقاضی طلاق مورد استفاده قرار گیرد.Investigating the effectiveness of solution-oriented narrative therapy on boredom, engagement and hope of women applying for divorce in Shahrekord city
Aim: The present study was conducted with the aim of investigating the effectiveness of solution-oriented narrative therapy on boredom, passion and hope of women seeking divorce. Methods: This study was conducted with a quasi-experimental design with a pre-test-post-test design with a control group along with a follow-up test in Shahrekord city. The statistical population of this research included women seeking divorce in Shahrekord city. The research sample includes 24 people who were selected by purposive sampling method and were randomly divided into two experimental groups (12 people) and control (12 people) and according to Pines' marital despondency questionnaire (1996), Singer and Labanko's marital desire questionnaire Messer, Bodley (2015) and the hope scale of Snyder, Harris, Anderson, Holleran, Ironic and Simon (1991), answered in the pre-test, post-test and follow-up test. The participants in the experiment underwent eight ninety-minute sessions of solution-oriented narrative therapy according to the treatment protocol of Linda Matt Calf (2016), and the control group did not receive any intervention. Results: The results showed that solution-oriented narrative therapy can reduce boredom (F=65.93, P<0.001) and increase enthusiasm (F=22.41, P<0.001) and hope (F=1540.40, P<0.001) women applying for divorce. Conclusion: According to the obtained results, it can be concluded that solution-oriented narrative therapy can be used as an intervention to reduce boredom and increase enthusiasm and hope in women seeking divorce.